Robert, toch nog even terugkomen op de bende. Je hebt het over de Bende van Nijvel, De Staerke en zijn kompanen, en investeringen in Spanje. Claude Nitelet is een Bende van Nijvel-verdachte, is verbonden aan de bende De Staerke en investeerde in Spanje. Doet onderstaande info geen belletje rinkelen (bv. de plaatsnaam Benjarafe)?

De Spaanse politie ontdekte in 1997 dat Nitelet, als hoofd van een zeskoppige bende van Belgische overvallers, er een luxechalet op nahield in Benjarafe bij Malaga. Naast de bendeleden werd ook Nitelet's vriendin, de Spaanse M.H.C., en twee van haar zussen die in het huis woonden gearresteerd. Een revolver, een pistool, sieraden, horloges en andere effecten werden in beslag genomen.

Ik wou dit er nog even toevoegen:

Tijdens mijn ganse periode als informant heb ik zo weinig als mogelijk "schriftelijk" mijn bewijzen, namen datums enz meegedragen. Niet op de plaats waar ik verbleef, niet in hotels, niet in de wagen enz. "alles in het geheugen" buiten enkele uitnamen. Waarom zeg ik jullie dat, om even te laten kijken in de "geleden" situatie die ik meegemaakt heb.

Als je zeer interessante dossiers behandeld, met grote namen, word je automatisch het doel van personen of "corrupte" diensten die willen weten wat je eigenlijk allemaal bewerkt, en of je "hun" naam of collega's niet ergens vermeld, dat later opspraak kan maken. Of om juist maar te weten dat bepaalde politieke mensen niet vermeld worden of ergens bewijslevering zou tegen hun worden ingebracht. Misschien wel nog erger, kijken of je niet op de lijst kan gezet worden wegens "verrader" of "uitvegen".

Je word dan ook als "top" informant door deze diensten bespioneerd. Zelfs zo, dat ze de wetten gaan links laten liggen en zoals het bij mij "een" maal is overkomen, hebben ze ongetwijfeld naar informatie gezocht door 2 x in een week mijn wagen te doorzoeken. De eerste keer is dat voor de "heren" flagrant misgelopen, daar de bijzitterzijde de venster werd ingeslagen in de Appelmansstraat, en het alarm is afgegaan. dus eerste poging zonder vervolg. Ik heb de ruit laten herstellen bij Rover Mechelen dezelfde dag. Daar ik in de diamant sector ben, en niet nogmaals dit wou meemaken heb ik via een vriendin, een parkeerkaart gekregen waar de diamantairs hun peperdure wagens onder camera toezicht parkeren.

Alles bij alles werd in dezelfde week, de wagen een tweede keer de ruit aan diggelen geslagen, en deze keer hebben ze "volgens Rover" het alarm op voorhand elektronisch afgezet. Dus, het gaat hier om professionelen! Nog beter, direct heb ik "persoonlijk" want ik heb direct de politie verwittigd, die dan ook met het parket ter plaatse zijn gekomen om vingerafdrukken te nemen, ik de tapes gevraagd die aan de camera's verbonden waren. Die schenen dus "verdwenen te zijn".

Dus, mij twee attaché koffers werden zorgvuldig uit de koffer gehaald, god weet hoe ze daarin zijn terecht gekomen zonder sleutels of afstandsbediening. De twee ingebouwde telefoons werden niet aangeraakt. Een koffer met kleding werd ongeroerd aangetroffen op de plaats waar ik hem had gezet. Geen sporen, geen film, wel het volgend. In 2009, bij het bezoek van het Comité P schijnt nu ineens interesse te zijn naar deze "bijzondere" inbraak. De PVs worden doorgegeven en enkele tijd later word, waar ik de klacht en onderzoek had ingedragen, een spectaculaire inval gedaan "wat nog nooit eerder was gebeurd" in de kantoren op de Quinten Mathijslei (stond in de krant). In het onderzoek naar de corruptie intern bij de politie die dan ook in de volgende maanden werd bewezen en waar nu 4 agenten "hun job niet meer mogen uitvoeren" (kan je lezen in alle kranten onder M. De Schutter).

Verder geen nieuws, buiten het feit dat insiders bij de politie praktisch 100% zeker zijn dat het vandaar is "bestelt".

Dus geen informatie, buiten 2 van mijn oprichting dossiers rond twee buitenlandse bedrijven waarvan een in de Domrep, en een in de USA, en voor 500.000 $ aandelen aan toonder "verschwunden, in Nichts aufgelöst". Ook deze werden nooit aangeboden om ze te innen. Wat ook weer voor beruchte dieven een peulenschil was en vele vragen stelt ( heeft in alle kranten gestaan in het Antwerpse).

Robert, met veel aandacht volg ik uw postings. Ook ik vroeg mij af of u hier geen groot risico neemt, uw IP adres kan worden getraceerd tot uw locatie. Ik hoop dat u de nodige maatregelen hebt getroffen om het IP adres te beschermen.

Hallo deadletterbox, bedankt voor je bezorgdheid. Wat ik hier neerschrijf word "zeker" in direct gelezen door de Belgische en Franse diensten, ik ben dan ook wel voorzichtig genoeg, maar men weet maar nooit. Mijn mails, telefoon worden zeker ook op de voet nagezien.

Ik kan niet "alles" schrijven en ben bewust dat systemen, zoals IP-nummers, wel kunnen gelezen worden, maar om over te gaan naar het gedetailleerde adres is vrijwel onmogelijk voor criminele organisaties. Wel politiediensten die de mogelijkheid hebben via de server informatie in te winnen, maar dat moet officieel gebeuren. Nu weet ik uit ervaring dat corrupte situaties bestaan en dat ook zeer diep in de omgang van beide wereldjes er "lekken" bestaan. Zoals ik reeds schreef, er is aan gedacht en ik ben wel "wakker".

Er  zijn nog vele manieren buiten IP-nummers om info te bekomen rond personen, maar na de komst van het Comité P, mijn talrijke aanvragen en inschakelen van verschillende diensten zou ik niet in de schoenen willen staan van die die dit contract willen uitvoeren. Zoals ik reeds schreef, er is niets makkelijker als voorgoed "iemand het zwijgen op te leggen". Moet dan ook nog een reden voor zijn. Als de Belgische staat zijn werk had gedaan zoals het moet, had ik hier zeker niets geschreven! Ik was al bereid "destijds" mijn leven te riskeren anders ga je niet in om rondom deze maffia groeperingen te infiltreren en je dienst doet zoals het hoort.

Toen ik als "beroeps" air-commando vrijwillig werd gevraagd om in 1978 als OPS naar Kolwezi te vliegen met een beperkt aantal collega's, en om zodoende de weg te openen tegenover zwaar bewapende rebellen, dat de 700 Franse Legionairs en 400 Belgische paracommando's op veilige manier konden landen, maar op de laatste seconde werd ontzegt door de Franse eerste minister, was ik reeds ten dode opgeschreven, dus ook dit is een stuk vaderlandsliefde die blijft.

In ieder geval weet men dat bij een eventuele "poging" ze beter juist schieten, want anders weet ik binnen de kort mogelijke tijd wie ik ga benaderen en wie de kopstukken haalt in alle kranten, dat is zeker! Dat staat ook gemeld! en dat is wat de politiediensten hier ook "niet" wensen dus. Maar blij dat een Belg mij waarschuwt, bedankt.

Je was sneller als ik kon antwoorden. Inderdaad, ik denk dat mijn trainingen en opleidingen binnen de UDA-VVE  air-commandos het begin zijn van de basis van het werk wat ik gedaan heb, buiten het feit dat ik het geluk heb gehad met andere "special Forces" te kunnen verder trainen en dit mij deze richting heeft gegeven. Ik weet dat andere "air-commandos" ook later in verschillende "diensten" zijn betrokken alsook als in de wereld van BG.