Een tijdslijn toont aan dat er duidelijke verbanden zijn voor sommige overvallen met elementen van WNP. Nu hier hebben we na lang zoeken gevonden:

De verklaring van de moeder van Latinus dat haar zoon zijn opdrachten ging halen in "Ferme Pallandt" in Bousval, maar deze bestaat niet, wel een chateau. Het zit daar vol met feodale families en ook met Delhaizes op een moment. Haquin heeft bizar genoeg hier niet verder op gebouwd denk ik.

Latinus had op het einde een contact met een dochter van een generaal van de luchtmacht en bij zijn begin had hij ergens als reserve officier stage gedaan in het hoofdkwartier in Glons ook van de luchtmacht en onze expert in wapens was ook commandant bij de luchtmacht.

De bijnaam van Latinus was Orf. Hij was een protégé van VDB en informant van commissaris Smets van de Staatsveiligheid. Hij was de leider van de Brusselse afdeling van het Front de la Jeunesse en oprichter van de extreem-rechtse privémilitie Westland New Post (WNP). Hij was een nauwe medewerker van het Public Information Office (PIO) van majoor Jean Bougerol, beweerde in dienst te staan van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst DIA. Hij werd gezelfmoord in april 1984 nadat hij dreigde de namen van enkele Bende-overvallers bekend te maken, noemde het dossier-Pinon zijn levensverzekering.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

Kolonel Rex Applegate beschrijft in zijn boek Kill er Be Killed de volgende 'stille' dodingstechniek die kan worden toegepast om vijandelijke wachtposten uit te schakelen. Werd Latinus het slachtoffer van een moordenaar die deze techniek kende?

Maak een strop in het touw, maak de opening groot genoeg voor het hoofd. Omsluit de knoop van de strop met de rechterhand. Wikkel het losse uiteinde van het touw stevig om de linkerhand. Benader het target langs achteren, breng met de rechterhand de strop over het hoofd van het target, waarbij de vuist van de rechterhand in de nek van het target wordt gedrukt terwijl tegelijkertijd met de linkerhand de strop wordt dichtgesnoerd om de hals van het target. Strek de rechterarm zodanig dat het target op afstand wordt gehouden en zich onmogelijk kan verweren.

De rechterhand blijft geklemd tussen het touw en de nek van het target. Trek met beide handen het target achterover zodanig dat het target achterover valt en de strop wordt dichtgesnoerd door het eigen gewicht van het target. Gezien de nek van het target niet gebroken wordt en ook niet door het touw of door de knoop van de strop wordt geschaafd, laat deze techniek sporen na die wijzen op een verhanging door middel van een niet-geknoopt kort touw, zoals het ook wel wordt gebruikt bij de 'erotische wurging'.

Bron: Crapule de luxe | Walter Baeyens

Het onderzoek rond de zelfmoord van Latinus werd op 3 november 1986 plots afgesloten door de raadkamer van Nijvel op bevel van procureur Depretre. Onderzoeksrechter Schlicker werd onder druk gezet door Depretre om dit onderzoek af te sluiten en als zelfmoord te klasseren. In 1989 en 1990 zijn er wel discussies gevoerd over het al dan niet heropenen van dit dossier. Finaal werd de zaak niet heropend omdat er geen nieuwe elementen de heropening zou rechtvaardigen.

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie:

Bij de bespreking van het dossier betreffende de dood van Latinus, dat doorheen de ontwikkeling van het spoor inzake extreem-rechts, in de literatuur vaak in verband wordt gebracht met de feiten toegeschreven aan de bende van Nijvel (481), wordt nogal eens gewezen op de weigerachtige houding van het parket-generaal te Brussel om effectief over te gaan tot de heropening van het dossier dat in 1986 was afgesloten. Gijsels verwijst in dit verband naar een bijdrage van Flip Voets aan het BRTN-radiojournaal van 14 maart 1990, en stelt (482) : "dat de Brusselse procureur-generaal van geen nieuw onderzoek wil weten omdat er volgens hem geen nieuwe elementen zijn die een nieuwe enquête zouden rechtvaardigen. Het parket-generaal legde bijgevolg het verzoek van minister Wathelet naast zich neer."

In zijn bespreking van de werkzaamheden van de eerste parlementaire onderzoekscommissie schrijft Coveliers terzake (483): "De raadselachtigheid rond dit dossier blijft zeer groot. Wanneer de minister van Justitie de Procureur-Generaal opdracht geeft het onderzoek te heropenen, geeft deze magistraat zijn Procureur een tip waarmee het onderzoek kan geblokkeerd worden. De Procureur-Generaal vraagt de Procureur de onderzoeksrechter te vorderen voor de heropening van het dossier. Als de onderzoeksrechter het dossier niet wenst te heropenen, dient er beroep te worden aangetekend zodat de zaak voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling van het Hofvan Beroep te Brussel komt. Duidelijker kan het niet: men wenst dit dossier niet te heropenen."

Ook in de pers werd gesteld dat de Nijvelse onderzoeksrechter Maes er zich over bekloeg dat hij door procureur des Konings Deprêtre onder druk werd gezet om het nieuw onderzoek niet uit te voeren, en dat procureur-generaal Van Oudenhove Deprêtre "suggesties(zou)hebben gedaan om dit procedureel in orde te brengen". Er werd echter aan toegevoegd dat de procureur-generaal ontkende dat hij de positieve injunctie van Minister van Justitie Wathelet ooit heeft willen dwarsbomen, en dat hij in de brief aan procureur des Konings Deprêtre enkel een overzicht heeft gegeven van de verschillende procedurele mogelijkheden die voorlagen. De procureur-generaal legde uit dat hij de mogelijkheid ter sprake bracht dat de onderzoeksrechter een nieuw onderzoek zou weigeren, doch dat hij er onmiddellijk aan toevoegde dat de procureur alsdan dadelijk in beroep moest gaan. Zijn bedoeling was aldus precies te vermijden dat er geen nieuw onderzoek kwam (484).

(483) Co2, 83.?(484) DM, 19/5/90.