Het verhaal van Daniël Dekaise:

"Rond half elf zijn ze binnengekomen. Eén zei tegen mij: 'Gij daar, niet bewegen' en prompt kreeg ik de kolf van een geweer in mijn gezicht. Nadat ze mij aan de radiator van de verwarming vastgebonden hadden, zijn ze blijven slaan. Het was echt slaan om te slaan. Als gekken. Ik dacht dat men de hele winkel wilde leegplunderen, maar er is relatief weinig gestolen: veertien pistolen."

(Eigen bemerking: het lijkt alsof Dekaise niet helemaal eerlijk is over de totale buit van de overval tegenover de reporter. Een volledige lijst met gestolen wapens vind je hier » Forum)

"Nadien heb ik vaak gedacht: ik heb geluk gehad. Mijn vrouw is gelukkig niet naar beneden gekomen, de klant die in de winkel was is gelukkig niet hysterisch gaan schreeuwen. Hij is heel rustig op de grond blijven liggen. Pas na een tijdje heeft een buurman iets verdachts opgemerkt. Hij zag dat het geweer van één van de overvallers in schietpositie was en dat is zelfs in een wapenwinkel niet gebruikelijk. Hij is toen langs de etalage gelopen, heeft mijn voeten gezien, maar deed alsof hem niets opviel en hij is dan de rijkswacht gaan waarschuwen. Toevallig kwam rond hetzelfde tijdstip een politie-patrouille langs."

"Toen de agenten uitstapten werd er vanuit twee verschillende hoeken geschoten. Dat betekent dat de gangsters minstens met zijn vieren waren: twee in het magazijn en twee op straat. Agent Claude Haulotte is daar afgemaakt: één van de gangsters heeft een kogel door zijn hoofd gejaagd. Dat is op zo'n manier gebeurd dat je wel moet concluderen dat de daders een militaire opleiding achter de rug hebben. Er wordt gesproken van een militair commando, maar dat zeg ik liever niet omdat er bij de paracommando's zeker mensen zijn die hun job op een eerbare manier doen. Voor mij zijn het ook geen ex-para's, maar eerder mensen die ooit bij een veiligheidsfirma gewerkt hebben. Die krijgen een gelijkaardige opleiding."

Bron: Humo, 16 januari 1986