Best eens oude nummers van Pour nalezen: "(...) que des militants d'extrême droite finirent par mettre le feu à ses bureaux et son imprimerie, le 5 juillet 1981, au 22 rue de la Concorde à Ixelles." Men zocht waarschijnlijk naar niet verbrande dossiers of meegenomen (kopies van) dossiers.

Dit verhaal stond ook al verstopt op de website, maar daar staat (waarschijnlijk verkeerd) 1982 i.p.v. 1981:

Op 5 juni 1982 wordt er bij de Brusselse onderzoeksrechter Lambeau thuis ingebroken. De dieven hadden blijkbaar enkel aandacht voor het dossier van het Front de la Jeunesse, dat hij mee naar huis had genomen om te bestuderen. In de daarop volgende dagen en weken zijn er inbraken bij enkele Brusselse advocaten waaronder Jean-Paul Dumont, Etienne Delhuvenne en Philippe Forét en politici waaronder Paul Vanden Boeynants, Henri Simonet en Hugo Coveliers. Ook hier schijnt de aandacht te zijn gegaan naar dossiers die verband houden met extreem-rechts. De Franstalige pers schrijft over Watergate in Brussel.

Op 17 augustus 1981 gaf procureur des Konings Deprêtre aan dat hij had beslist over te gaan tot de heropening van het opsporingsonderzoek in zaak nr. 38.91.1005179 [het dossier Pinon]. Hij baseerde deze beslissing op twee overwegingen. Enerzijds verwees hij naar persberichten in Le Soir en La Dernière Heure van respectievelijk 5 en 6 augustus 1981, waarin gewag werd gemaakt van geruchten volgens welke diefstallen die te Brussel waren gepleegd bij advocaten en politieke personaliteiten, in verband zouden kunnen staan met zedenfeiten gepleegd in Waals Brabant. (...)

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 3)

De militie van het Front de la Jeunesse is echter slechts het bovenste deel van een ijsberg. Haar leden zijn handlangers die het grove werk verrichten, maar achter de schermen zijn invloedrijke figuren aan het werk, behoedzame professionelen, wier namen niet bekend zijn en die geen sporen achterlaten. De brand in de lokalen van Pour in juni 1981 is zeker en vast hun werk en vormt de zwaarste aanslag die extreem-rechts de laatste jaren tegen de democratische beweging gepleegd heeft.

Veelbetekenend zijn ook een reeks politiek geïnspireerde diefstallen of inbraken: de inbraak bij de rechter van instructie Lambeau, die belast is met het dossier van de maatschappij PDG (beter bekend als de zaak Bonvoisin), het stelen van het dossier van het Front de la Jeunesse bij advocaat Jean-Paul Dumont van de CEPIC en de inbraak bij de voorzitter van de Brusselse CEPIC, Jacques Nihoul.

Natuurlijk kan men niet zeggen of de ene zaak ernstiger is dan de andere, maar het blijkt in ieder geval, dat achter de schermen een gewapende bende bestaat, uitgerust en getraind voor technisch geperfectioneerde misdrijven waarvan de belangen die van het Front overstijgen. Dat belet natuurlijk niet, dat bepaalde goed uitgezochte Front-militanten van deze misdadigersbende kunnen deel uitmaken.

Bron: Extreem-rechts en de staat | Verschillende auteurs | 1981

Ter info: let er op dat dit boek uitgegeven is in 1981, dus voor de misdaden van de Bende van Nijvel, terwijl de omschrijving van "deze misdadigersbende" een perfecte beschrijving zou kunnen zijn van de Bende van Nijvel.