Uit "Niet schieten, dat is mijn papa!":

Zowel in Dendermonde als in Charleroi waren de onderzoekers erachter gekomen dat in dit onderzoek [naar de moord op Juan Mendez] gevoerd door de Nijvelse onderzoeksrechter Luc Hennart, heel wat getuigenissen en materiële elementen opdoken die belangrijk konden zijn voor het onderzoek van de Bende van Nijvel. Hennart beschouwde het onzalige duo [Bouhouche en Beijer] blijkbaar als zijn persoonlijk jachtwild en verbood de Bendeonderzoekers de toegang tot zijn dossier. Pas nadat de zaak-Mendez voor het assisenhof was gekomen, zes jaar later, verleende hij inzage in het dossier. Toen was het veel te laat, alle sporen waren opgedroogd.

Om druk te kunnen uitoefenen op Hennart wilden de speurders in Charleroi en Dendermonde een eenheidscel oprichten. De gevolgen voor de speurders in Dendermonde zijn bekend.

Alleen onderzoeksrechter Luc Hennart slaagde erin om de speurder Christian Amory enigszins coherente antwoorden te ontlokken, maar de onderzoeksrechter was dan ook geen mens met wie je ronddartelt. In de zomer van 2012 figureerde hij in de krant met vlinderdas en kanten jabot. Die jabot zei: "Ik heb lak aan wat u denkt."

De houding van Hennart heeft veel kwaad bloed gezet. Enkele magistraten die belast waren met de bendeonderzoeken, hadden de onbuigzame aanpak van hun collega aangeklaagd in de tweede parlementaire onderzoekscommissie. De onderzoeksrechter weigerde Jean-Claude Lacroix en Freddy Troch systematisch inzage te geven in de processen-verbaal van zijn dossiers, omdat er "geen pertinente elementen in zaten". De twee repliceerden dat Hennart dat niet kon beoordelen omdat hij hun onderzoek niet kende en dus ook niet kon weten wat voor hen relevant kon zijn.

De commissie was helemaal murw gedaasd nadat Hennart over hen heen was gewalst met grote gedrevenheid en een opmerkelijk precieze taal. Het verslag van zijn getuigenis, 119 bladzijden lang, schuurde hij bij tot er geen zin meer heel van bleef. Hennart was in Nijvel beland in de cruciale periode, vlak na de arrestaties en de ontdekking van de flats en boxen, begin 1988, toen onderzoeksrechter Schlicker door ziekte moest afhaken.

"Een gekkenhuis", zo omschreef de onderzoeksrechter zijn nieuwe werkplek in het justitiepaleis. "Het probleem was dat Beijer inlichtingen gaf die de curieuze neiging hadden om zich tegen hem te keren (...). Bouhouche werd ook informant, en dan, verbijsterend, ook Christian Amory. Ik ben aan de onderzoeksrechter in Charleroi gaan zeggen dat ik het leuk zou vinden als de zaak-Mendez niet meer zou fungeren als wachtkamer van het bendedossier."

Hennart raakte in de clinch met iedereen. Met Guy Goffinon, die in Brussel bij magistraten kantschriften ging halen om dingen te doen die Hennart hem verboden had. "Ik heb hem gezegd: 'U mag me een idioot vinden, maar ik ben de baas.'" Met de procureur des Konings, Jean Deprêtre, met de speurders in Antwerpen, bij wie hij een huiszoeking deed, met de gerechtelijke politie van Nijvel, die hij uit het onderzoek wipte. Met de koppigheid van een Kempense boer probeerde hij de kippen in hun hok te krijgen, en daar was hij in Nijvel wel even mee bezig.

Hennart was op zijn dossier gaan zitten als een broedende buizerd waarbij je beter niet in de buurt kon komen. Het heeft gewerkt, hij heeft zijn eigeren uitgebroed, het ene beter dan het andere, dat moet je hem nageven. Het is zeer de vraag of het zonder de machtsovername door Luc Hennart ooit tot een assisenzaak-Bouhouche-Beijer zou gekomen zijn.

Je snapt de ergernis van de onderzoeksrechter die zijn dossier wilden zien en zijn verdachten wilden verhoren, maar je snapt hem ook, en maar al te goed, en dat deed de parlementaire onderzoekscommissie duidelijk ook. Alleen: was er nu echt geen andere oplossing? De onderzoeksrechter kon alleen opschieten met de magistraten die hem met rust lieten.

Over de onderhandelingen met Bouhouche zei hij: "Ik was er toen niet. Als ik er geweest was was het nee geworden."

Over zijn collega's die Lekeu gingen verhoren in Orlando: "Het scheelde niet veel of het was een huwelijksreis. De onderzoeksrechter had een ezel horen balken en daar deed hij verslag van."

Over de rol van de staatsveiligheid: "Beijer schudde eind 1987 zijn blik Staatsveiligheid open en Goffinon stortte zich op de twee zuurpruimen Kausse en Massart, die een rekening te vereffenen hebben met Smets en Raes. Ik kom toe in Nijvel in februari 1988, lees de processen-verbaal en zie niet veel banden tussen de Staatsveiligheid en Beijer en Bouhouche. Raes en Smets waren zogezegd naar de openingsreceptie van ARI gekomen. Ik zei: "Waarom hebt u daar geen foto van genomen?'"

Beijer had geen enkel element dat zijn verhaal bevestigde, maar Hennart had voor de zekerheid toch een huiszoeking gedaan bij de Staatsveiligheid en er de boekhouding in beslag genomen. "Die huiszoeking had een interessant neveneffect: alle kletskousen bleven opeens weg. Na 24 april 1989 kwamen er geen verhalen meer over de louche activiteiten van Raes en Smets."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

Luc Hennart is de laatste tijd weer volop in het nieuws:

Voert Hennart een kruistocht tegen Geens en centrumrechts?

Het zit er bovenarms op tussen minister van Justitie Koen Geens (CD&V) en Luc Hennart, de voorzitter van de Franstalige Brusselse rechtbank van eerste aanleg. Na de kritiek van Hennart en de N-VA-eis om een tuchtprocedure vraagt Geens nu een audit van diens rechtbank. Hennart toont zich al lang de luis in de pels van justitie.

Hennart zei gisteren dat de ontbrekende handtekening op het aanhoudingsbevel van Vlaams Parlementslid Christian Van Eyken een gevolg is van een tekort aan mensen en middelen in zijn rechtbank. Dat er heel wat werk aan de winkel is bij Justitie, spreekt niemand tegen. Er is wel degelijk een personeelstekort in de hoven en rechtbanken.

Maar na de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde werd de Franstalige Brusselse rechtbank al bevoordeeld door een forse uitbreiding van het kader. Ook de afgelopen maanden gaf Geens bij het aantrekken van extra mensen voorrang aan de Franstalige kant in Brussel. "Er is voor geen enkele rechtbank zo'n grote financiële inspanning gedaan als voor de Brusselse", zegt een gewezen lid van de Nederlandstalige Balie in Brussel. "Ik denk dat de situatie in andere rechtbanken in het land delicater is", zegt ook Kamerlid Stefaan Van Hecke van oppositiepartij Groen.

Volgens Hennart komt hij dertig magistraten en dertig griffiers te kort in zijn rechtbank. Klopt niet, zegt Geens. Volgens de minister zijn sinds eind december alle openstaande vacatures voor magistraten ingevuld. Dat er bij de griffie wel nog een tekort is, spreekt niemand tegen. Dat heeft alles te maken met de vereiste van tweetaligheid. "We hebben zelfs Nederlandstalige griffiers overgeheveld naar de Franstalige rechtbank", zei Geens in 'De Ochtend'. "Maar meneer Hennart heeft blijkbaar moeite om die daar te houden."

Kruistocht

"Het is duidelijk dat er van alles loos is", zei Geens over de rechtbank die Hennart voorzit. Dat onderschrijft ook Van Hecke. "Er is daar duidelijk een structureel probleem, en dat zou wel eens Hennart zelf kunnen zijn." Het groene Kamerlid ontmoette Hennart al verschillende keren en omschrijft hem als een erg intelligent man. "Maar hij doet te veel aan politiek." Dat Hennart een PS-stempel draagt, is een publiek geheim. Op zich hoeft dat ook geen probleem te zijn, benadrukt Van Hecke. "In het verleden waren er vaak politieke benoemingen, maar die mensen hielden zich gedeisd." En dat doet Hennart dus niet.

Als je zijn uitlatingen van de afgelopen maanden erop naslaat, lijkt hij wel een kruistocht te voeren tegen minister van Justitie Geens en bij uitbreiding tegen de hele centrumrechtse regering. Nog geen drie weken geleden sprak hij zich fel uit tegen de antiterreurmaatregelen van de regering-Michel. "De antiterreurmaatregelen kunnen een ideale voedingsbodem zijn voor een nieuwe generatie terroristen", zei hij op TV Brussel. Koen Geens omschreef hij dan weer als "een slaapmiddel voor Justitie".

Onpartijdigheid

"Indien meneer Hennart aan politiek wil doen: zeer goed. Maar dan moet hij ontslag nemen. Hij brengt de onpartijdigheid van justitie in het gedrang. Je mag in je verklaringen als rechter niet de indruk wekken dat je aan politiek doet", zegt het gewezen lid van de Nederlandstalige Balie. "Hoe hij de Nederlandstalige rechters heeft aangevallen, dat kan niet."

Ook sp.a-Kamerlid Johan Vande Lanotte stelt zich vragen bij de erg openlijke kritiek van Hennart. "Hij is heel communicatief, en het is de vraag of dat wel goed is." Maar Hennarts kritiek wegwuiven omwille van zijn PS-stempel gaat te ver, vindt Kamerlid Johan Vande Lanotte (sp.a). "Hij heeft een duidelijke politieke aanhorigheid, maar dat heeft hem nooit belet om ook zeer kritisch te zijn over regeringen waarin wel PS'ers zaten."

De audit waar Geens vanmiddag bij de Hoge Raad voor Justitie om gaat vragen, is zeer welkom, denkt Van Hecke. "Het lijkt me nuttig om na te gaan waarom al die griffiers daar weglopen. Dat duidt op een structureel probleem, en dat is veel erger dan deze menselijke fout." Volgens Vande Lanotte moet een audit een en ander objectiveren "en zo een einde maken aan dit welles-nietes spelletje".

Bron: De Morgen | 29 Januari 2016

Luc Hennart was vandaag in de media. Niets met de Bende van Nijvel te maken maar met het justitiepaleis in Brussel dat half op instorten staat. (In Terzake op Canvas, gratis te herbekijken (mits registratie) op » www.vrt.be/vrtnu)