Er zijn tussen de sudisten ook personen die werken voor beveiligheidsfirma's, incl. Securitas. Ik ga hun namen hier echter niet voluit plaatsen (inititialen P.D. en C.B.).
De oxypact-snijbrander zou gestolen geweest zijn uit de winkel "Paul André" (rue Cloquet en rue des tisserands in Braine-l'Alleud). In juli 1983 zou F.V., een vaste klant van café 421 met strafblad en connecties met de sudisten, zo'n drie maanden voor de aanval op de Colruyt van Nijvel verklaard hebben aan een informant dat de dief van de snijbrander een zekere "Titi" zou zijn geweest (= de W.D. van Deprêtre, nu in Zuid-Frankrijk verblijvend).
W.P. zou gehandeld hebben samen met B. en N.R. (een vriend van Alain Vincx die samen met hem trainde op het circuit van Nijvel). De snijbrander zou dan overgebracht geweest zijn op de parking van café 421 vanuit de koffer van de BMW van W.D. naar de koffer van de Lada van Delbr. (De informant gaf deze info door aan rijkswachter Luc Bouchat van de brigade van Braine-l'Alleud, een corrupte rijkswachter die betrokken was bij verzekeringsoplichting samen met Alain Vincx, ook genoemd door Deprêtre als A.V.).
Securitas België werd opgericht door Maurice Fastrez, gewezen inspecteur-generaal bij de Rijkswacht. Zijn zoon kolonel Etienne Fastrez was de adjunct van René Mayerus.
Zie ook Stay Behind-pion André Moyen, die van 1935 tot 1942 les gegeven heeft in het College Cardinal Mercier in Braine-l'Alleud, van 1935 tot 1965 bij de militaire inlichtingendienst (2° sectie EMGA) werkte waarvoor hij een anti-communistische cel oprichtte in de jaren '50, en van 1962/1965 tot 1980 directeur was bij Securitas in Erps-Kwerps (Engerstraat 87? later Group 4 Securitas en nog G4S) voor België en Marokko. Moyen maakte gebruik van personeelsleden van G4S bij zijn inlichtingenwerk, ondermeer YM die hem bijstond bij onderzoek om Patrick De Baets in diskrediet te brengen in 1991.
Het ex-hoofd van Group4Securitas, Sven Carlsson, ontmoette regelmatig Benoît de Bonvoisin, ondermeer in de Brusselse Hilton. In 1981 was er een ontmoeting in de Boulevard Saint-Michel in aanwezigheid van PDG-beheerder Jean-Marie Detournay, waarbij een aantal honderdduizenden franken aan PDG werd gestort. Officieel betrof het headhunter-contracten waarbij PDG een verkoper en verkoopsdirecteur zou leveren, maar deze personen zouden nooit in dienst treden bij Securitas. Volgens de Bonvoisin hield de storting verband met VdB die geld nodig had voor een verkiezingscampagne. In 1982 stelde de Bonvoisin aan Securitas voor om een nieuw filiaal op te starten (Secury-Press), waarbij "Europe Magazine" aangebracht werd als klant. De marktstudie werd gedaan door een para die helikopterpiloot geworden was in Koksijde, die hiervoor betaald werd! Op 1/10/1985 vond men "Way-Up" van Karel Delombaerde op de klantenlijst van Secury-Press. Ook advocaat José Saels werd bij de financiering betrokken.
"Wolf" geeft op het forum Tueries trouwens volgende hints: "Comme par hazard c'est dans ce même café le 421 que se retrouvaient des agents de chez sécuritas dont un inspecteur qui comme par hazard connaissait très bien le dépôt VW à Erp Kwerps" en "Cherchez qui était le transporteur pour les différents garages VAG, qui de la bande ses sudistes roulait pour cette société, qu'elle était la société de gardiennage du client?".
Securitas zou een contract gehad hebben voor de bewaking van de VW-fabriek van Vorst, de VAG's in Erps kwerps, Rue du mail, Waterloo. Securitas zou moeten gezien worden, net als Wackenhut overigens, als een bedrijf dat gestuurd werd door de CIA.
Zo zou onder meer de bende Haemers getipt geweest zijn over en door Securitas bij het opzetten van hun overvallen? Zie ook de getuigenis in Terzake (09/02/1996) van Jan Flour, ex-gedelegeerd bestuurder van Securitas, over de financieringsoperaties van extreem-rechts via PDG en baron de Bonvoisin. De zetel van Securitas bevond zich (toen ook al?) in de Chaussée de Bruxelles 483, dezelfde baan waar 2 km verder ook de VAG van Waterloo gesitueerd was die een aantal keer terugkomt in de Bende-dossiers.
Dupont en Ponsaers:
"La Golf Rabbit avait été volée à l’état neuf: l’auto avait 270 km au compteur, Mme van Lidth venait de I’acheter chez le concessionnaire VAG de la chaussée de Bruxelles à Waterloo, un garage autour duquel les tueurs du Brabant ont visiblement rôdé. C’est ainsi que les plaques apposées sur une autre voiture Golf utilisée en novembre et décembre 1983 par les tueurs du Brabant wallon ont été copiées sur celles d’un autre client du concessionnaire de Waterloo. C’est aussi chez ce concessionnaire que M J.C. porta son Audi 100 mitraillée sur le parking du Delhaize de Genval en vue de l’y faire réparer. L’Audi fut mystérieusement votée chez le garagiste et retrouvée, quelque temps plus tard, non loin de l’endroit présumé du meurtre du chauffeur de taxi grec Constantin Angelou. Les voleurs, jamais identifiés, avaient obturé les impacts de projectiles laissés lors de la fusillade sur le parking du supermarché de Genval. Comme si cette réparation avait été leur unique objectif."
Securitas leidt verder ook naar Robert Thomas:
"One of those responsible for the supervision of the security contract which was also concluded with Group 4 Securitas by the administration of the European Council in 1992. Mr Thomas has been known for years because of his exploits with guns. In the 1980's he belonged to practical shooting clubs which were investigated because they had been infiltrated by people from the extreme right wing. Even long after he was in employment as an official of the European Council in the security service, Mr Thomas was hired by the Front de la Jeunesse and the neo-nazi militia the Westland New Post of Paul Latinus. He is even alleged to have used Council buildings to organise weapon exhibitions and make use of the diplomatic pouch for unauthorised activities."
Een ex-beheerder van Securitas, Philippe Alexandre, wordt genoemd met Pierre Eveillard in een corruptiezaak (bewakingsopdrachten EU). Volgens het schema van WNP-kopstuk Paul Latinus stond Eveillard in verband met de huurlingenmilieu's (o.a Charles Mazy en "Soldier of Fortune"). In die context is het ook interessant om te zien dat Guy Weber in de buurt woonde (avenue du Prince Charles 28).
