Bovenstaand verhaal kan je lezen op pagina 188 van het boek Beetgenomen. Hilde Geens beëindigt haar boek met deze conclusie over de achterbank:

(...) Kort voor Peter Van Koppen - Nederlandse hoogleraar rechtspsychologie - me zijn manier van werken uitlegde* in dat interview in juni, had ik een laatste keer in het gerechtelijk dossier zitten lezen. Toen was ik gestruikeld over die achterbank uit de rode Golf van Catherine Van Camp, die op een vreemde manier ontdekt werd op het parkeerterrein van de Delhaize in Beersel, waar de bende van Nijvel vier dagen eerder gerant Freddy Vermaelen had doodgeschoten, en die een element was dat Johnny De Staerke uit de wind zette voor de moord op Van Camp.

Ik legde de kwestie voor aan de hoogleraar. Wat viel er aan alternatieve scenario's te bedenken? Van Koppen stelde: "Kun je niks op zeggen. De cruciale gegevens ontbreken. Wanneer en waar heeft die anonieme getuige die achterbank gezien? Daar hebt u tegenstrijdigheden over gevonden in de processen-verbaal, zegt u. Dus dat heel belangrijke gegeven is niet opgehelderd. En minstens zo belangrijk: zegt de bekleding van de stoel iets over de kleur van het koetswerk of niet? Die twee dingen moet je weten. Als die stoel niks zegt over het koetswerk, heeft die getuige gelogen. Dan had hij ander belangen om de politie te tippen. Misschien was hij een vriendje van de verdachte."

De professor keek strak. "Nu moet je vooral niet gaan denken dat je daar ooit nog achter komt. Iemand die jaren over iets liegt, heeft daar een reden voor. Het is niet omdat jij hem opeens de vraag stelt dat hij die reden niet meer heeft."

Daar viel niks tegen in te brengen, maar ik kon wel natrekken bij Volkswagen of de stof van de binnenbekleding van de oude Golf GTI iets zei over de kleur van het koetswerk. Nee, dat staat los van elkaar, hoorde ik van concessiehouders in Leuven en Haacht en van de voorzitter van een Golf GTI-club. Maar dat was niet precies genoeg. Ze baseren zich op hun geheugen, dat is brood en ik moest het zeker weten. D'Ieteren, de invoerder van het merk, bleek een archief te hebben. D'Ieteren Gallery, en de verantwoordelijken, Catherine Rommelaere en historicus Bruno Guns, keken het na. "Uit de stof van de achterbank kon je onmogelijk afleiden dat het koetswerk oorspronkelijk rood was", zeiden ze. Zeker weten? "Zeker weten." Ze stuurden me de kleurkaarten van toen, ik kon het met mijn eigen ogen vaststellen.

Het scenario dat de anonieme getuige bij de politiecommissarissen had opgedist, was onmogelijk. Hij had gelogen. Hij kon onmogelijk uit de stof van de achterbank afleiden dat de overvalwagen vroeger rood was, maar hij wist het wel en hij stapte er brutaal mee naar de politie - een onbegrijpelijk risico. Alleen de Bende van Nijvel kon op dit moment weten dat de zwarte Golf waarin ze naar de Delhaize van Beersel reed, oorspronkelijk rood was. De getuige wist iets dat alleen de Bende van Nijvel wist. De twee commissarissen van de gerechtelijke politie van Brussel hadden in het café gezeten met iemand die daderkennis had.

* Om te weten wat die van manier van werken is, raad ik aan om het boek te lezen.

Ik vraag me af of commissaris François 'de Susse' Monsieur die bij dit verhaal betrokken is familie is van Jacques Monsieur.

Ik heb het ook steeds zeer eigenaardig gevonden dat de daders op parking van de supermarkt een achterbank zouden achtergelaten hebben. Welke crimineel haalt het in zijn hoofd om dat risico te nemen? Hilde Geens haalt hier dus een interessant gegeven aan dat toch wel de moeite loont om na te kijken. Maar is haar analyse zelf wel waterdicht? Ze schrijft immers in haar boek dat om te bewijzen dat een scenario juist is, je moet bewijzen dat alternatieve scenario's niet kunnen. Met het bovenstaande verhaal over de 'daderkennis' van de anonieme getuige en de gevonden achterbank zijn er volgens mij nog een aantal alternatieve scenario's mogelijk.

Eerste alternatieve mogelijkheid:

De moord op Van Camp was maar een paar dagen voordien gebeurd. Ik heb het nog niet kunnen nakijken maar zou het niet kunnen dat in de dagen na de moord op Van Camp in de media melding is gemaakt van de diefstal van een rode Golf? Dan heeft die getuige misschien gewoon zelf een link gemaakt met die Golf. Het is niet ondenkbaar dat, omdat er een rode streep op de achterbank staat, de getuige vermoedde dat deze van een rode Golf afkomstig zou zijn. Geens zegt in haar boek dat de getuige er 'zeker van was' dat de achterbank afkomstig was van een oorspronkelijke rode Golf. Maar was die getuige daar wel zo zeker van als dat Geens schrijft? Bovendien heeft Geens het over een man, die technicus was bij Volkswagen. Staat dit zo letterlijk in het PV? Een man? En een technicus bij VW?

Tweede alternatieve mogelijkheid:

Is er eigenlijk wel een getuige? Een aantal zaken over deze getuigenis zijn nl. op zijn minst merkwaardig te noemen. Ook Geens heeft tegenstrijdigheden opgemerkt in de getuigenis. Je kunt je dus afvragen of die getuige wel degelijk bestaat. Het verhaal begint met een anonieme telefoon naar commissaris Monsieur vier dagen na de overval in Beersel. De man wil zijn naam niet zeggen maar wil wel de commissaris diezelfde dag ontmoeten. De politie had de man na het gesprek dus perfect naar zijn wagen of woning kunnen volgen om zijn identiteit te achterhalen. Collignon en Monsieur maken een PV op voor de onderzoeksrechters. Finaal kunnen ze de getuige overhalen om anoniem een verklaring af te leggen. Betekent dit dan dat Monsieur op één of andere manier de getuige opnieuw kon contacteren? Indien de getuige effectief bestaat en alles gezien heeft, zou die persoon dan anoniem getuigen op het moment dat de premie net verdubbeld werd?

Door anoniem te getuigen kon de getuige mogelijks de premie niet opstrijken. Hoewel de getuige aanwezig was op de parking tijdens en na de feiten werd de identiteit van de getuige noch door de rijkswachters van Beersel en Halle noch door de GP van Brussel genoteerd. Enkel de getuige heeft de achterbank die avond gezien. Niemand anders. Noch de ordediensten die de vaststellingen deden na de overval, noch het aanwezige publiek, noch de journalisten die ter plaatse gekomen waren, noch het personeel van Delhaize. De getuige spreekt de GP van Brussel pas vier dagen na de feiten aan. Finaal werd de achterbank door Monsieur pas op 20 oktober 1983, dus dertien dagen na de feiten, in beslag genomen.

Werd die achterbank ergens anders gevonden en op de plek delict gelegd? En werd er dan nadien het verhaal over de getuige in het leven geroepen? Of was het geen getuige maar een beschermde informant? In een PV van een verklaring van een anonieme getuige kan de opsteller van het PV schrijven wat hij wil. Niemand die de juistheid van de verklaring achteraf kan controleren. En de getuige kan het PV niet betwisten zonder zich kenbaar te maken. Met zulke PV's moet men dus extra opletten en waakzaam zijn. Door die beloofde premie van de warenhuizen zullen er binnen de ordediensten immers ook wel hyena's hebben rondgelopen.

Ik heb ook een kanttekening bij het achterbankverhaal, hoewel ik hoop dat Hilde Geens gelijk heeft. Het is echter voor een anonieme getuige die anoniem wil blijven veel makkelijker om vanuit een telefooncel te bellen naar de speurders en te zeggen: ik heb in Beersel gezien dat de daders een achterbank achterlieten, een achterbank van een rode Golf. Twee zinnen, twee minuten, nul risico. Nu liep hij toch het risico om ontmaskerd te worden.