Daarmee zou de opdrachtgever zich blootstellen aan chantage e.d. Ik denk meer aan het door inlichtingendiensten gebruikte motto: "Je kan bij ons diskreet terecht voor wat je ook maar nodig hebt (al zijn het unieke wapens van Dyane bijvoorbeeld). Maar loopt het mis, dan kennen we je niet."

Stel je voor dat Rijkswacht-generaal Beaurir of kolonel Lhost dit voorstel doet aan Bouhouche?

Jean-Pierre Doraene vertelde: "Ongeveer 150 wapens hebben via Bouhouche en Co. gecirculeerd: de wapens van het SIE, van Mendez, wapens van FN. Zijn organisatie had op drie plaatsen bommen liggen: in de R4 uit de box aan de Vlaamsesteenweg, in een container in de tuin van Mendez, en Beijer had er ook. De huur van de flats en boxen heeft hun meer dan 22.000 euro gekost. Dat is een zeer zware investering, waar ze nooit een uitleg voor gegeven hebben."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

Anne Bouhouche had aan Christian Amory gevraagd om de beruchte box 'Louise' leeg te halen. In januari 1988 was Anne gearresteerd en ze probeerde zich zo snel mogelijk uit de gevangenis te praten. Ze zei dat ze Amory gebeld had in de periode dat de listing van Beijer gedeoceerd was, begin november 1987 op een avond rond zes uur. Ze hadden een paar uur later afgesproken en toen had ze Amory gevraagd uit te zoeken of box 'Louise' onder bewaking stond en haar te helpen om die leeg te halen.

De BOB'er bevestigde dat Anne Bouhouche hem vertelde dat er twee boxen waren. De ene 'Martine', bevond zich in Woluwe, maar "daarvoor was het vermoedelijk te laat, die was waarschijnlijk ontdekt. De andere, 'Louise', bevond zich aan de Louizalaan en daarin lagen compromitterende en belangrijker wapens dan in de box 'Martine'."

Hij had beloofd dat hij misschien iets zou doen. Ze ging die avond uit en hij moest maar een boodschap achterlaten op het antwoordapparaat als ze er niet was. Als de kust vrij was, moest hij zeggen: "Le moral de Bob est bon", anders "pas bon". De BOB'er van Bergen had Anne de indruk gegeven dat hij de boxen zou leeghalen. Hij had die nacht zitten dubben en 's ochtends zijn collega Beduwe gebeld, en hij en Beduwe waren samen naar hun chef gegaan. Die twee hadden hem de raad gegeven de box niet te verhuizen en te praten met adjudant Goffinon. Dat laatste had hij niet gedaan. Hij had vroeger afgesproken met Goffinon dat hij in contact mocht blijven met Anne Bouhouche, maar zijn contacten wel moest melden. Dat had hij ook niet gedaan.

Naar de onderzoeksrechter was hij ook niet gestapt. Hij had opnieuw dubbelspel gespeeld. Hij had zich ingedekt door zijn collega's in Bergen in te lichten, maar hij was ook naar zijn jeugdvriend Asmaoui gegaan, die in geldnood zat, en hij had hem gevraagd de boxen leeg te halen. "Ik heb hem gezegd dat wie betrapt werd als hij aan een box zat te knoeien, kon rekenen op het assisenhof", verontschuldigde Amory zich. Hij had beslist om de boxen met geen vinger aan te raken. Hij had ze niet leeggemaakt, niet gezien, en ook geen verkenning gedaan, punt uit. Hij had de boel afgewacht.

De BOB'er van Bergen zat zwaar in de problemen en hij sloot met onderzoeksrechter Schlicker een deal om de wapens uit box 'Louise' binnen een week terug te vinden, anders zou hij zelf gearresteerd worden. Hij belde zijn vakbondsafgevaardigde en vroeg om een advocaat. En hij belde Beijer, die begin 1988 weer vrij was. Die zei tegen Amory dat vrienden de box hadden leeggehaald. "Hij beloofde me in contact te brengen met die mensen om de inhoud van die boxen terug te vinden, maar dat zou tijd vergen."

En "het waren amateurs die dit gedaan hadden en ze hadden vingerafdrukken achtergelaten op de wapens (...). De wapens waren niet diep begraven en ze hadden hem voorgesteld om ze te verhuizen, want ze waren bang dat kinderen of een metaaldetector ze zouden ontdekken." Amory vroeg wat er nu eigenlijk in box 'Louise' gezeten had. Volgens Amory antwoordde Beijer: "Wapens, springstoffen en identiteitskaarten." Amory zei: "Op mijn vraag naar de springstoffen reageerde Bob: 'Je herinnert je toch het Plan Supermarkten?'"

Beijer maakte zich ervan af in zijn boek De laatste leugen door Amory voor te stellen als een fantast. "In Bergen gaat hij te biechten bij een bevriende adjudant van de rijkswacht en vertelt hem dat men hem gevraagd heeft om 'warme wapens' (sic) te verplaatsen. In de uitzonderlijke tijdsgeest van dat moment heeft hij het in zijn kop gestoken dat het gaat om wapens die te maken hebben met de bende van Nijvel! Hij doet het in zijn broek, en dat is nog zacht uitgedrukt. Hij wordt vanzelfsprekend urenlang aan de tand gevoeld door de Cel Waals Brabant. Verloren moeite. Het zijn niet meer dan verzinsels van een goede soldaat met een nogal bekrompen geest."

Op 23 december 1987 schreef Goffinon dat hij box 'Louise' had gelokaliseerd op 6 november 's avonds, maar om 2 uur 's nachts gingen ze een dutje doen. Toen ze om 15u00 terugkwamen stelden ze vast dat er in tussentijd iemand in de garage was geweest, maar dat noteerden ze niet in hun proces-verbaal van de huiszoeking.

In februari 1990, meer dan twee jaar na de ontdekking van de boxen, liep er nog altijd een onderzoek naar wat er was misgelopen. Het Hoog Comité van Toezicht deed onder meer een huiszoeking bij Goffinon en probeerde erachter te komen waarom de adjudant vier dagen en nachten wachtte voor hij binnenviel in de belangrijke garage. Mogelijk zelfs langer, want tijdens het onderzoek dat op gang kwam, bleek volgens een speurder die erbij betrokken was dat Goffinon de boxen al kende voordat hij van commissaris Etienne de lijsten had gekregen.

Sommige collega's maakten de Gof verdacht door te zeggen dat hij de boxen zelf had leeggemaakt. Politiemannen die de adjudant kenden, hadden een prozaïsche uitleg waarom Goffinon de boxen onbewaakt had achtergelaten. "De Gof wou altijd op de eerste rij staan. Voor vervanging zorgen zodat een collega de Bende van Nijvel op heterdaad kon betrappen bij die box en de pluimen op zijn hoed steken? Goffinon? Het verhaal van die box is helemaal een probleem van personen en van de sfeer toen. Je had bij de BOB onderaan de gewone wachtmeester en bovenaan de adjudant-chef en daartussen zaten zes graden en dus was de adjudant-chef zes keer slimmer."

"En bij de adjudanten had je adjudanten, en je had Goffinon. Er was God en juist daaronder stond Goffinon. Zo zat het. Dus die brave Theo Vandyck had niks in te brengen toen adjudant Goffinon besliste om hun bewaking van box 179 'Louise' op te schorten en terug naar de eenheid te gaan."

Over het waarom kan gediscussieerd worden, maar over het gevolg van die beslissing is geen betwisting mogelijk: behalve de betrokkenen zal niemand ooit weten wat er in box 'Louise' gezeten heeft en of daar de wapens van de Bende van Nijvel bij waren, zoals Christian Amory dacht. Tenzij de brave zielen die de woorden van de Chinees voor goud nemen.

Substituut Willy Acke van Dendermonde deed dat duidelijk niet. Hij vroeg zich af waartoe de wapens, die volgens Anne Bouhouche belangrijker waren dat de wapens van het SIE, konden hebben gediend. "Waren het niet de twee riotguns en de 9 mm die onder andere gebruikt werden in Aalst?"

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens