Geen probleem, we hebben allemaal hetzelfde doel. Ik liet me even gaan, mijn excuus.

On topic: Die zoon is natuurlijk door de gruwelijke vondst getraumatiseerd geweest, en heeft later dingen verdrongen en of er bij gehaald om ooit een verklaring te kunnen vinden. Hij gaf ook aan dat hij zich mede schuldig had gevoeld: "had hij maar nooit gezegd dat zijn pa die slaappillen niet moest nemen, en de oplossing van de zoon op de eerdere inbraken om zijn pa een alarmpistool te geven, bleek ook geen beste".

Hoewel we het niet mogen uitsluiten, zijn er tot op heden geen serieuze aanwijzingen voor een afrekening met betrekking tot iets complex. Vanden Eynde had wel een problematisch leven gehad, gokverslaafd en daardoor alles kwijtgeraakt incl zijn huwelijk, met vele schulden die nog open stonden. Het is niet uit te sluiten dat hij toch ooit bij de verkeerde geleend had.

PS: ik zou zo graag een reconstructie van deze moord zien. In welke volgorde speelde alles zich nu werkelijk af? Gingen ze eerst eten en drinken, of gingen ze gelijk het hele pand doorzoeken? Staat het vast dat ze na de moord nog zijn gaan zitten om verder te gaan met drinken en eten? Of is dit verhaal een eigen leven gaan leiden? Of weten het ze simpelweg niet?

Het onderzoek ging alle kanten uit, om te beginnen naar het slachtoffer zelf. José was een gokker. Hij kaartte niet alleen in Het Kasteel, maar trok wekelijks enkele keren met de trein naar Brussel om te rummyen en te klaverjassen in Hotel de Bruges bij het Zuidstation en Chez Jacques, allebei een vaste stek van kermisexploitanten, voetbalsupporters, criminelen en kaarters.

De speurders zochten uit of de oude man gokschulden had. Af en toe leende hij geld bij een zus, maar hij bleek vooral bij de belastingen in het krijt te staan, voor een bedrag van omgerekend meer dan 200.000 euro. Een tipgever vertelde dan weer dat José een etablissement had willen overnemen in de rosse buurt bij het Noordstation tegenover de Dolce Vita.

Ze probeerden te weten te komen of Vanden Eynde, die zelf ooit een baantje bij een taxibedrijf had gehad, een vaste chauffeur had om hem 's nachts, als de laatste trein weg was, van Brussel naar huis te rijden. Een personeelslid van Het Kasteel herkende de Vietnamese taxichauffeur, die op de avond van de moord bij Dekaise werd gearresteerd met de motorfiets die Vandeuren gestolen had, maar zijn collega's herkenden die niet.

Jurion deed zijn beklag in Charleroi over de vele nutteloze ondervragingen van de BOB van Halle na de moord "op de persoon die boven het restaurant logeerde". Van die kant was de hulp niet overdonderend.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

Dat ze de nummerplaat op schreef kan verklaard worden. Het was 10u, het kasteel staat afgezonderd, er waren al inbraken geweest. Maar dat ze dat briefje de dag nadien kwijt is?

Gilbert Dupont schreef in december 2007 dat een nieuwe wetsdokter (die ook de autopsie van Stacy en Nathalie uitgevoerd heeft) een nieuw autopsierapport heeft opgesteld over de moord op José Vanden Eynde in december 1982. Dat nieuwe rapport zou een link maken tussen één of zelfs twee feiten die in de 25 jaar [thans 31 jaar geleden] nooit in verband gebracht geweest zijn met de Bende van Nijvel.

Voor één van die feiten zou sprake geweest zijn van een mogelijke verdachte. Correcte info of een kwakkel? Uit het rapport zou ook blijken dat Vanden Eynde niet door zes maar door zeven kogels werd afgemaakt en dat hij op een andere manier was vastgebonden dan altijd is gezegd geweest. Moeten we dan aan andere feiten denken waarbij het slachtoffer op dezelfde manier werd vastgebonden? Gaat het om de moordpoging van een garagehouder in Soignies in september 1982?

Verder schrijft Dupont dat een gelijkaardige Burberry's jas werd gestolen in de Auberge des Chevaliers als deze die later in Ohain bij de moord op Van Camp gevonden werd.

Il apporte un éclairage nouveau : lié à d'autres données, il autorise un rapprochement avec un voire deux faits qui, en 25 ans, n'avaient jamais été liés aux tueries du Brabant. Or, pour l'un des faits, il y avait eu un suspect, qui n'avait jamais été inquiété. Cette personne est-elle toujours vivante? De façon tout aussi étonnante, il fait apparaître que par quatre ou cinq fois - ce qui empêche de parler de hasard - les tueurs sont, en fait, des voleurs d'alcools, de bouteilles de vin et de champagne, et rien d'autre. (...)

L'exécution du concierge, à l'étage, ne les empêche pas de se goinfrer dans la cuisine de l'établissement, au rez, et de consommer du gibier, deux alcools et de la tarte aux fraises. Ils vident le portefeuille du concierge et volent encore un bonnet et un manteau Burberry (un Burberry sera retrouvé l'année suivante sur les lieux du meurtre du restaurateur des Trois Canards, M. Van Camp, à Ohain).

Meer » Tueurs du Brabant : 25 ans après, un nouveau rapport d'autopsie