Paul Matthijs werd ook vaak 's nachts opgemerkt, te voet op weg naar de boerderij van Pierre Van Meenen, een ex-bajesklant. Het hof, eigenlijk een langgerekte woning met aan weerszijden een grote stal, was door Matthijs in 1975 aangekocht en die had er een drugslab in ondergebracht.

Een gewaagde onderneming maar hij hield van risico's. Desnoods rekende hij op zijn machtige vrienden. Van Meenen kreeg voor zijn medewerking regelmatig grote bedragen op zijn bankrekening gestort waarvan hij de herkomst niet kon verantwoorden, zeker niet met de geringe inkomsten uit de Matthijs leerde enkele jaren eerder per toeval de BIC-leden John Declercq en Karel Clonen kennen.

De eerste had ontdekt dat het confectiebedrijf Little David net zo performant was in de aanmaak van kinderkleding als in de handel van Libanese hasj. De tweede, ook altijd tuk om een cent bij te verdienen, was de zakenman tegen het lijf gelopen in de Candy's van Bruno Farcy in de Brusselse Lakenweversstraat. De Oost-Vlaming was er een graag geziene gast en net als Farcy biseksueel.

Verder doken er enkele bekende namen uit de drugshandel op zoals le gros Marcel Castris, die de buurt rond de Brusselse Beurs controleerde. Pierre Dutry, een aangetrouwd familielid van VDB, was gespecialiseerd in de aankoop van geraffineerde heroïne die hij dan verkocht aan buitenlandse bezoekers op doorreis. Alexander Hellebuyck had zijn entrees in de Greepstraat, waar de Joodse maffia heerste; daarom reisde hij voor drugszaken vaak naar Israël.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten