Is bekend wàt de premiejager daar vertelde?

Ik vind het heel vreemd dat er duidelijk verkenningen zijn waargenomen. Even uitgaand van de gedachten van de daders hebben zij waarschijnlijk gedacht dat het onopvallend was. Dat wijst op weinig training, ze liepen behoorlijk in de kijker. De wapens die daar in de bosjes lagen, het idee van wapens verbergen dichtbij je doel is slim maar de uitvoering liet ten wensen over. De plek was niet slim, dus inderdaad training gehad maar te weinig om dit allemaal goed uit te voeren. Maar pas op het maakten ze zeker niet minder gevaarlijk in Aalst zijn deze lui als beesten te keer gegaan!

Geronimo, denk je dat we er van uit moeten gaan dat ze in Aalst de bedoeling hadden om op te vallen? Dit is toch een risico? Zeker als je van straat gepikt word door de Rijkswacht of lokale politie? De bende dacht in mijn opinie dat ze lekker slim bezig waren en vonden zichzelf heel goed. Zou het niet gewoon kunnen dat ze dachten dat ze niet opvielen maar dat wel het geval was? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je daar expres op gaat lopen vallen met het risico dat je gepakt word en als dat gebeurt zijn de rapen gaar, dacht ik zo?

De doorgeladen wapens die spelende kinderen hebben gevonden in het Osbroekpark werden nooit toegevoegd bij het eigenlijke Bendedossier. Er was geen ballistisch verband, punt uit.

Maar er was wel een verband van plaats en tijd. Dat er kort voor de moordraid vlak bij de Delhaize wapens gevonden werden, staat vast. Wanneer ze daar opdoken, hoeveel het er waren en welke, daarover verschillen de commentaren. Toen de wapens gevonden werden, had de Bende van Nijvel nog geen stempel gedrukt op het stadje aan de Dender, en Delta bestond nog niet.

Fons Baeyens, wapenhandelaar en practical shooter in Aalst, bij wie Bouhouche een klant was geweest, werd ingehuurd als expert. "De politie is er meteen mee naar hier gekomen. Het waren er drie, alle drie rommel. Ze waren geladen en stonden op scherp, de duim was afgeplakt met carrosserietape om vingerafdrukken te vermijden. De munitie die erin zat was herladen, amateuristisch. Het ging om twee revolvers en één wapen met afgezaagde loop en kolf, kaliber .38 special. Dat gebeurde zeer kort voor de overval, maar het had er volgens mij niks mee te maken, want die wapens waren niet aangetroffen langs een vluchtweg. Ik weet niet meer om welke wapens het ging. Een .22 was daar niet bij, een Smith & Wesson ook niet, maar wel een Spaanse kopie van dat wapen. Er zat geen geluidsdemper op."

De juiste plek waar de wapens gevonden waren, heb ik niet kunnen achterhalen, maar het was in elk geval aan de kant van het Osbroekpark. Gerechtelijk commissaris Willy Meurillon vertelde mij dat hij in Aalst onderzoek had gedaan naar de herkomst van deze wapens, maar hij noemde er maar twee en zijn beschrijving klopte niet met die van Baeyens. "Het ene wapen, een .22, was verkocht in Zwitserland, waar ze geen register bijhouden van wapens van licht kaliber. Dat spoor liep dood. Van het andere, een S&W-revolver met geluidsdemper .38, hebben we de eigenaar in de Verenigde Staten teruggevonden, een Amerikaanse politieagente die het had binnengebracht voor herstelling in een wapenhandel. Het was uit die winkel gestolen."

Je zou denken dat het interessant is om te weten wie van de bendeverdachten er zoal op reis gegaan is naar de Verenigde Staten in de periode dat het wapen daar gejat werd. Dat is nooit onderzocht. In 1985 ging Bouhouche naar de VS. Robert Beijer was er volgens een rechercheur begin jaren '80. Bultot ging er in 1984 zijn tante Rita bezoeken. En in september en oktober 1978 zwierven drie Brusselse BOB'ers, onder wie Bouhouche, samen met hun vriendinnen wekenlang door de VS. "Het doel van die trip was: wapens kopen", vertelde een Mendez-speurder.

Hij vond die wapenvondst in Aalst zeer interessant, maar hij was met pensioen toen ik hem erover sprak. Hij kende het hele verhaal van die reis. Onderweg hadden de politiemannen een heleboel wapenwinkels bezocht en toen de toeristen na hun vakantie in Zaventem landden, kregen ze bij de douane moeilijkheden omdat ze zo veel pistolen en revolvers hadden meegebracht. De collega's van de luchthaven werden erbij gehaald en de plooien werden gladgestreken.

Behalve Bouhouche waren er vijf mensen die iets hadden kunnen zeggen over de wapenwinkels die onderweg bezocht werden: drie vrouwen en twee BOB'ers die nog in dienst waren. Over de wapens die ze ingevoerd hadden, waren er nog meer getuigen: de douaniers en de collega's van Zaventem. Delta wist niks van deze reizen. Luc Hennart had Bouhouche tot speurgebied verklaard.

Bij de Cel Waals Brabant kreeg ik in de loop van de jaren vreemde antwoorden als ik dit aankaartte. Eerst: "Delta heeft dat onderzocht." Dan, als ik dat tegensprak: "Ik hoor Beijer en Bouhouche [die leefde nog] me al uitlachen als ik ze daarmee zou confronteren: 'Werd dat wapen gebruikt tijdens de overval in Aalst? Nee? Heb je dan niks beters te doen dan ons daarmee lastig te vallen?' Ik denk er niet aan om uit te zoeken of dat wapen daadwerkelijk gestolen werd op het moment dat zij zich in de VS bevonden."

Ten slotte, het bizarste van allemaal: "Ik wil het wel nakijken om u plezier te doen." Ik gaf het op. Zou het ooit onderzocht zijn? Het zou toch al te toevallig zijn als een van die drie wapens van het Osbroekpark gestolen werd in een winkel in de Verenigde Staten op het moment dat de bekende Brusselse gauwdief en wapenfanaat Bouhouche daar gepasseerd was. Het leek een kleine verificatie en als de BOB-toeristen nooit in die stad, laat staan in die winkel geweest waren, dan kon je de kwestie vergeten. "Hadden we dat toen maar geweten", zeiden Delta-speurders in Dendermonde toen ik hen erover sprak.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens