Gangsters houden grote kuis
Uit respect voor hun oude vriend droegen twee zware jongens, Serge Pierrin en Léopold Maréchal, eind september 2003 de kist van Mario Tomasi. Een jaar later zijn ook zij alle twee professioneel afgemaakt. De lijst onopgeloste afrekeningen in het Luikse misdaadmilieu loopt ondertussen op tot een tiental. De gangsters hollen van begrafenis naar begrafenis.
Het nieuwste gerucht in het Luikse misdaadmilieu: het is de politie die verantwoordelijk is voor de recente reeks professionele moorden op gangsters. Zo werd het vorige maandag ook verteld op de begrafenis van Léopold Maréchal. "Onzin natuurlijk", reageren Luikse speurders. "Maar het toont wel aan hoe groot de onrust is in het misdaadmilieu. Wij hebben geen idee wie er verantwoordelijk is voor al die moorden. Maar we denken dat zij het net zo min weten."
Het bloedvergieten is volgens banditisme-experts nog niet voorbij. "De moord van vorige week op Léopold Maréchal, voorlopig de laatste in de rij, zal niet zonder gevolgen blijven. Dat is niet zomaar iemand. Die man werd aanzien als een van de zwaarste gangsters van Luik, een man die in het milieu op veel respect kon rekenen. Zo iemand schiet je niet zomaar dood."
Maréchal wordt beschouwd als een van de trouwe luitenanten van Marcel Habran, de nu 71-jarige peetvader van de Belgische gangsters. De twee kennen elkaar al van in de jaren tachtig. "Maréchal was toen een van de jongere, gespierde krachten die de historische kern van de bende-Habran kwam versterken", zeggen specialisten. Peetvader Habran en Maréchal werden in het begin van de jaren negentig samen veroordeeld wegens bendevorming. Ze hadden een arsenaal aan wapens, explosieven en uniformen verzameld om geldtransporten te overvallen. Maar ze liepen tegen de lamp voor ze hun plannen ten uitvoer konden brengen. Habran kreeg zes jaar cel, Maréchal vier.
De twee bleven ook na hun vrijlating contact houden met elkaar. En in de herfst van 2002 belandden ze weer samen in de cel, met nog verscheidene andere gangsters uit het Luikse. Het werd een van de meest grootschalige arrestaties ooit, waarbij niet minder dan 350 agenten betrokken waren. Het gerecht pakte de mannen toen op voor hun vermeende betrokkenheid bij een bloedige overval op de E40 in Borgworm in 1998. Een geldtransport van Brink's-Ziegler was daar klemgereden door vijf gewapende en gemaskerde gangsters. De overvallers schoten twee begeleiders zonder genade dood.
Habran en Maréchal zijn nooit veroordeeld voor die feiten. Het onderzoek loopt nog in Luik, maar het kampt met een gebrek aan harde bewijzen. Het is bovendien samengevoegd met een indrukwekkend overvaldossier uit het Groothertogdom Luxemburg, waarvan Habran en zijn kompanen ook verdacht worden. Het draait om zes brutale overvallen in Luxemburg in 2000, waaronder enkele geruchtmakende zaken. In een magazijn van Brink's-Ziegler gingen de gangsters aan de haal met een historische som van 15 miljoen euro. En op 25 november liet een geldkoerier het leven tijdens een hold-up op het winkelcentrum van Bertrange.
De bende rond Habran werd verdacht en wordt verdacht. Maar bewijzen blijven uit, zodat het gerecht zich een jaar geleden verplicht zag de hele bende weer vrij te laten, in afwachting van het einde van het onderzoek en een eventueel proces. Maréchal liet het allemaal niet aan zijn hart komen. Hij leidde sinds zijn vrijlating een luxueus leventje in Ayeneux, Soumagne. Het afgegrendelde en ommuurde domein verbergt een luxueuze villa met zwembad. Niet slecht geboerd voor een man die officieel werkloos is.
De Luikse gangster wist duidelijk dat iemand het op zijn leven gemunt had. Zijn huis werd bewaakt met camera's. Hij had een waakhond in huis gehaald en hij liet een hoge muur rond zijn villa bouwen. Zware investeringen, maar ze mochten allemaal niet baten. Toen hij vorige week donderdag 's avonds naar buiten stapte om de op de straat geparkeerde auto van zijn vrouw, een Mercedes terreinwagen, naar binnen te rijden, werd hij opgewacht door een man met een machinepistool. Veertien schoten loste die, waarvan er vijf raak waren. Maréchal was op slag dood.
Toen de politie ter plaatse kwam, krioelde het op de plaats van de misdaad van het volk. Er was niet alleen de naaste familie van Maréchal, zijn vrouw en kinderen die de schoten hadden gehoord en naar buiten gelopen waren. Er waren ook vrienden van de gangster. Diens vrouw had niet eerst naar de politie gebeld, maar wel naar Joël Schraenen. En ook dat is een naam in het milieu. Hij werd in 2001 samen met Habran en Maréchal gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij onder meer de overval in Borgworm.
Een week zijn we ondertussen verder en het onderzoek staat nog nergens. De speurders moeten dan ook op niet al te veel medewerking rekenen. Getuigen van de moord waren er niet. En zij die al iets interessants zouden kunnen vertellen, bijten nog liever hun tong af. Zo ging het ook bij al die andere afrekeningen. Een tiental zijn het er, alleen al de voorbije vijf jaren. Geen sporen, geen informatie, geen hulp, "We moeten echt hopen dat een van de moordenaars eens een fout maakt", zeggen Luikse speurders. "Maar dat is nu net het probleem met professionele moordenaars: die maken weinig fouten."
Het Luikse gerecht gelooft niet dat al die moorden door dezelfde daders gepleegd zijn. "Maar we kunnen er niet omheen dat er een duidelijk verband is. Alle slachtoffers hebben, rechtstreeks of onrechtstreeks, een band met de figuur Marcel Habran. Dat zou kunnen betekenen dat er een nieuwe speler is opgedoken in het gangstermilieu, die grote kuis wil houden en zo plaats wil creëren voor zichzelf."
Anderzijds blijft het gerecht zich ook afvragen of Marcel Habran zelf een rol speelt in die reeks afrekeningen. Daarom haalden ze hem na de moord op Maréchal in het holst van de nacht uit zijn bed in Woluwe. Ze wilden controleren waar hij zat. Het antwoord was: in bed bij zijn vrouw. Habran werd wel ondervraagd, maar alleen als getuige, zegt zijn advocaat. Een argument in het voordeel van de oude gangster is dat ook hij niet meer zeker is van zijn leven. Er zou ook op zijn hoofd een prijs staan. Habran en zijn vrouw leven al sinds het begin van het jaar in de wetenschap dat ook zij plots oog in oog kunnen staan met een huurmoordenaar.
Voor zover bekend, gebeurde de eerste van de lange reeks afrekeningen op 2 september 1999 in Verviers. Slachtoffer was Sam Bouille, veertig jaar en een bekende gangster. "Een van de grote mannen binnen het Luikse misdaadmilieu", zeggen Luikse onderzoekers. En dat geldt ook voor Calogero 'Lilo' Scerra, die een maand later na een nachtje doorzakken werd neergekogeld toen hij zijn auto voor zijn huis parkeerde.
Ongeveer twee jaar later was het de beurt aan Franco Vella. De man was met zijn vriendin vanuit Sint-Truiden, waar ze in een bar werkte, onderweg naar huis toen hij in Oreye werd tegengehouden door een auto met blauw zwaailicht. Uit de auto stapte een man met een sjaal voor zijn gezicht die onmiddellijk met een machinepistool op Vella begon te schieten. Tien kogels schoten raak. Een professionele, maar geen blinde moord. De vriendin van Vella werd gespaard.
En de moordenaars gingen door. Onofrio Cacciatore: vijf kogels in het hoofd toen hij op 6 mei 2002 's morgens in zijn auto stapte in de Rue Bonne Nouvelle in Luik. Robert Bovenisti: met verschillende kogels afgemaakt toen hij thuiskwam in Beyne-Heusay. Georges Hardy - een ex-bokser, ex-Belgisch kampioen gewichtheffen en kleinere garnaal in het misdaadmilieu - twee kogels in het hoofd terwijl hij op 20 februari 2003 in een karaokebar in Fléron zat.
De volgende op de lijst was de 46-jarige garagist Mario Tomasi, die op 18 september 2003 door twee gemaskerde moordenaars werd afgemaakt. Op zijn begrafenis werd zijn kist gedragen door onder meer Serge Pierrin en Léopold Maréchal. Pierrin werd op 9 augustus jongstleden neergeschoten. Maréchal vorige week. Te toevallig om nog toevallig te kunnen zijn. Er moet een band bestaan tussen de verschillende moorden. De vraag is alleen: Welke?
Door Steven De Bock