De José waar we het hierboven ook al hadden, zou werkjes gedaan hebben voor peepshow-milieu (waar z'n vriendin Alberta Acerbi werkte). Een tweetal jaar geleden zou hij overleden zijn toen zijn caravan (zie hierboven) in brand gevlogen is. Officieel: in slaap gevallen met brandende sigaret. Maar bepaalde mensen zouden hier natuurlijk vragen bij hebben, aangezien hij heel zwaar in het milieu zat.

Hij heeft paar keer vastgezeten in Vorst en hij zou Bultot ook persoonlijk meerdere malen (ontmoet) gekend hebben. Deze gegevens zouden al geweten zijn bij CBW.

Voor deze foto gok ik toch eerder op die José dan op Bouhouche. Er was toen trouwens ook een persoon met een dubbelleven (dag: normale job, nacht: eigenaar van een groot deel van de prostitiebuurt achter het Noordstation). Deze zou ook onaantastbaar geweest zijn. In heel wat chique etablissementen in het Brusselse mocht die op het rekening van het huis gasten ontvangen en trakteren. Bij hem kon je ook terecht als je iemand graag "kwijtraakte".

En nee, dit is echt geen fantastenverhaal. Er kan dus wel degelijk ook een link zijn met het criminele milieu, prostitutie,... Het kan ook opschepperij zijn, maar een feit is dat deze persoon overal kosteloos al dien niet met vrienden grote sier kon uithangen.

Was gewoon een kleine crimmineel uit de regio Namen - Charleroi (Samber-Maas, de regio die toevallig ook veel voorkomt op de teruggevonden landkaarten). Woonde in een soort caravan die vol wapens zou gelegen hebben. Deze is dan "toevallig" afgebrand. Hij is inmiddels een kleine twee jaar "toevallig" overleden. Hij zou bedreigingen gekregen hebben, en hiermee nooit naar politie gestapt zijn.

Kende ook het prostitutiemilieu. Zijn vriendin werkte in een peepshow. Naar het schijnt was het ook in "het milieu" dat hij meestal reparaties als loodgieter ging doen. Zwartwerk, ... Hij werkte af en toe overdag als loodgieter in het Brusselse, 's nachts nam hij tegen betaling criminele opdrachten aan (diefstallen,...). Een beetje hetzelfde verhaal als Philippe De Staerke al deed.

Alsof er een soort vacaturebureau was voor criminelen. Als je zonder werk of geld zat, klopte je daar aan en je kreeg een opdracht. Dit kon dus met mensen zijn die je totaal niet kende. Je kwam samen om de voorbereiding, observatie te doen. Je voerde de klus uit, ging nadien op een veilige plaats de opbrengst verdelen en ging naar huis. Hierdoor wist men vaak niet met wie men samenwerkte. Ook vaak mensen uit het buitenland. Sommige gebruikten ook valse naam, ... Op die manier is het haast onmogelijk om achteraf elkaar te verlinken bij eventuele arrestaties.

Toch een tactiek die ook voor de Bende van Nijvel typerend zou kunnen zijn. Men doet de kleinere domme, marginale dieven denken dat men de zaak van hun leven gaat doen. Men lokt hen naar een bepaalde plaats waar een overval gaat gebeuren (misschien op zelfde manier waarop ook de slachtoffers gelokt worden). Deze misdadigers worden herkend en worden hoofdverdachte. Terwijl de "echte misdadigers" en "opdrachtgevers" vrijuit gaan. Wie gaat er trouwens iets van de verklaringen geloven van een De Staerke, Borains, een junk als Louvaert, ... Gemakkelijke slachtoffers. Die zelf hun opdrachtgevers waarschijnlijk niet (bij naam) kenden of wel enorm schrik hebben om er iets over te zeggen.

Nr.17: Autodief Elsene 10-5-1982.
G12: Observant/uitkijk Aalst 9-11-1985.