Eind 1988 - de Bende van Nijvel was toen al lang van de aardbol verdwenen - zat Bruno Vandeuren in de gevangenis van Lantin. Op 1 december mocht Vandeuren totaal onverwachts met penitentiair verlof. Hij had volgens zijn familie niet eens de helft van zijn straf uitgezeten en had er absoluut geen recht op, en zijn eigen advocate wist waaraan hij die gunst te danken had. "Bruno was een recidivist en mocht normaal pas vrij na twee derde van zijn straf, ten vroegste in 1990", schreef zijn nichtje 'Calimero' in 2008 op het internet [op het Franstalig forum]. "Hij nam geen contact op met ons."
Iemand las dat, en reageerde. Een zekere Rocky had Bruno in de periode van zijn onverwachte vrijlating ontmoet. De BMW-dief was na zijn verlof niet teruggekeerd naar de gevangenis, maar ondergedoken bij criminele vrienden. Hij bereidde een slag voor, met onder meer Rocky. Hij had verteld dat hij dat verlof had gekregen omdat hij in de gevangenis zijn nieuwe vriend, Eric Lammers, een crimineel van extreemrechtse signatuur, had verklikt die een ontsnapping voorbereidde, zo beweerde Rocky.
Ik [Hilde Geens] hoorde van een speurder dat Bruno tijdens zijn onverwachte vrijlating een politieman benaderde van de stad Brussel in wie hij vertrouwen had. De voortvluchtige gangster wilde schoon schip maken en alles opbiechten, zei hij. Ze maakten een afspraak in een café aan de Genstesteenweg in Sint-Jans-Molenbeek. Vandeuren was gehaast. Hij herhaalde dat hij later het hele verhaal zou doen. De agent maakte proces-verbaal op.
Kort daarna, op woensdag voor Kerstmis 1988, werd juwelier Henri Deville overvallen in zijn zaak in Sint-Agatha-Berchem. Er werden voor een bedrag van acht miljoen frank (zowat 200.000 euro) juwelen geroofd. Drie daders, onder wie Rocky, werden de dagen erna opgepakt. Nummer vier was spoorloos. De vierde man was Bruno Vandeuren.
De dag voor Kerstmis werd het lijk gevonden van een man van ongeveer 1.80 meter in een park in Oostende niet ver van de Koninklijke Villa. Hij droeg witte basketbalschoenen en witte sokken en was afgemaakt met één kogel achter zijn linkeroor. Vlak bij zijn linkervoet lag een halfautomatisch FN 7.65mm-pistool. Later was er sprake van dat dit wapen opgebouwd was naar kaliber 9 mm. Het slachtoffer had geen identiteitspapieren bij zich.
Rond één uur diezelfde dag checkte de partner in crime van Madani Bouhouche, privé-detective Robert Beijer, een kennis van de Vietnamees die op de avond na de roofmoord bij Dekaise werd betrapt met Vandeuren in parkeergarage Beau Site, in in Zaventem. Beijer stond op geen enkele passagierslijst en de speurders vermoeden dat hij een charter boekte. Hij werd gezocht in verband met wapens, munitie en springstoffen, met de opmerking 'grondige controle' en 'metgezellen identificeren'. Zijn identiteit werd drie kwartier daarna opnieuw gecontroleerd in de luchthaven, maar bij een andere controlepost. Hij werd niet opgepakt.
Een paar dagen later kreeg de dode in het park van Oostende een naam: Bruno Vandeuren. De man die zijn betrokkenheid bij de zaak-Dekaise een paar keer toegegeven had, was voorgoed de mond gesnoerd. De liquidatie werd nooit opgehelderd. Jean V., de heler die hij in Oostende had opgezocht en bij wie volgens de kranten de buit in beslag werd genomen, samen met een jasje met bloedvlekken, werd kort voor kerstdag opgemerkt in het gezelschap van Bruno en een man met lang haar.
De heler werd verdacht. Jean V. was een jonge visser die vooral ging vissen in villa's en herhaaldelijk veroordeeld werd, en later een roepzaal annex brocante begonnen was aan de Steensedijk in Oostende. Niemand snapte waarom een Brusselse dief zo ver een heler was gaan zoeken, terwijl de concurrentie in de hoofdstad stevig was. De brocanteur zei dat hij Vandeuren niet kende en dat die bij hem terecht was gekomen via de beruchte Brusselse autosjoemelaar Willy D., een beer van een kerel, die op de achtergrond van vele onopgehelderde affaires van de jaren 80 te vinden was.
Een jaar na de moord op Vandeuren werd de brocanteur zelf beschoten. Hij overleefde de aanslag. "Wedden dat hij weinig elementen zal aanbrengen om het onderzoek vooruit te helpen?" schreef de reporter van Le Soir.
Bron: Beetgenomen | Hilde Geens
"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via »
Facebook |
twitter |
YouTube