Als je die 2 aan elkaar knoopt dan kan iemand er belang bij hebben gehad om Haemers iets in de schoenen proberen te schuiven. Temeer daar eerder in deze thread iemand zei dat het om een 'tip' ging.

Interessant Merovinger om die oplijsting te maken maar wat er nadien gebeurd, is ook interessant.

Volgens Geens: Kort na vondst zakken Ronquières wilde Bouhouche die toen in gevangenis zat, praten met Delta. Gesprekken waren gepland vanaf februari 1987. Eenmaal begonnen aan de ondervragingen, zweeg Bouhouche. Waarom? Wilde hij weten wat ze wisten, hoe ze aan de tip kwamen om daar te zoeken ...

Voelde Bouhouche zich gepakt/bedreigd door vondst zakken? Ik heb ook ooit eens gelezen dat Bouhouche enorm bang was in de gevangenis, ik weet niet meer waar ik het gelezen heb en tijdens welke periode dit was maar dat zou bijkomende bevestiging zijn dat Bouhouche van iets meer wist.

Als moest blijken dat er door de speuders zelf manipulatie is gepleegd ivm de zakken in het kanaal, dan vraag ik mij af waarom er niemand van de slachtoffers gaat klacht neerleggen op het justitiepaleis in Brussel bij de onderzoeksrechter en het comité P en daar 150€ neertelt. Dan wordt de zaak door een onafhankelijke onderzoeksrechter verplicht heronderzocht.

Op pagina 27 van dit topic verwijst Merovinger naar een passage uit het boek Beetgenomen. Met kennis die we nu hebben, is het interessant om heel dit verhaal over te nemen:

Volgens vele verklaringen dumpten de De Staerkes spullen die ze niet meer konden gebruikten in het water, bij voorkeur in de Zenne en in het Kanaal Brussel-Charleroi. Op 6 en 7, 12 en 13 november 1986 visten de genietroepen van Burcht in de zwaaikom van Ronquières onderdelen op van wapens, munitie en stukken kogelwerende vesten en andere rekwisieten van de Bende van Nijvel.

Ze waren daar niet toevallig beland. Delta was al weken op zoek naar een grijze Golf met gepantserde achterkant waarin Johnny gesignaleerd was. Kompanen van Salesse zeiden dat deze in 1985 een askleurige GTI had gestolen. Popolino had erover 'gehoord', maar de wagen 'nooit gezien', en Salesse sprak tegen dat hij er een gehad had. In de boxen die Delta vond, allemaal in de buurt van de Edmond Machtenslaan in Sint-Jans-Molenbeek, bevond zich geen grijze Golf.

Wel had een getuige er een opgemerkt vlak daarbij in de Serpoletstraat 4. Begin 1986 zag hij drie mannen van het 'Middellandse Zee-type' een grijze Golf GTI uit box 15 duwen. "De accu is leeg", zeiden ze in het Frans toen ze zagen dat iemand stond te kijken. Aan de overkant stond een felrode auto. Misschien de rode Nissan? Maar waar was de grijze Golf gebleven?

Er zat niets anders op dan het kanaal te dreggen. Delta-leden vertelden: "We zijn afgevaren vanuit Brussel naar Charleroi met een boot van het ministerie van Openbare Werken om sonarbeelden van de bodem te maken. Op maandagmorgen 11 september doken we de eerste keer in Anderlecht. We werkten het kanaal elke werkdag verder af, veertien dagen aan een stuk, en we waren tot in Nijvel geraakt. Die sonardocumenten zijn nu verdwenen in Charleroi."

Ik ga hier even iets toevoegen: als de Delta-speurders op 11 september in Brussel vertrokken zijn, wil dit zeggen dat iemand na de start van de zoekactie de spullen in het kanaal heeft gedumpt. Ik kan mij voorstellen dat de start van de zoekactie in de kranten heeft gestaan.

"Terwijl we bezig waren, contacteerde een speurder ons, die we kenden omdat hij in Halle gewerkt had en daar te maken kreeg met de De Staerkes, en die verkast was naar Nijvel. 'Jullie weten toch dat getuigen de zondagnacht na Aalst spullen zagen dumpen in de zwaaikom?' Dat wisten we dus niet. De collega kopieerde het proces-verbaal van de getuigenissen, en speelde het door aan Delta-speurder Philippe Vermeersch. Die riep ons erbij: 'Moet je dat hier zien, daar moet iets gebeurd zijn.' Wanneer was dat? Sla me dood, niemand van ons die het nog weet."

"Volgens dat proces-verbaal hadden twee getuigen onafhankelijk van elkaar daar twee wagens opgemerkt op de zondagnacht na de raid in Aalst, die met gedoofde lichten reden. De inzittenden hadden er zeker een kwartier rondgehangen en een van de getuigen zag ze iets in het kanaal gooien. Aan de over had opgeroepen brigade een Legia-munitielabel gevonden, eindjes touw en verderop een kolf. Maar in de zwaaikom zelf werd niks opgevist. De politie had een duiker ingehuurd, een garagist. Hij had daar in 1985 hooguit een paar uur gedoken en het toen opgegeven."

"Nu beweert die duiker dat hij daar vier dagen aan het werk was. Ik wil wel, maar waarom hebben ze ons dan toen iets anders gezegd? Waarom is dat al die jaren daarna nooit rechtgezet? Niet tijdens de vergaderingen met Delta met andere bendeonderzoeksteams in de jaren '80, niet tijdens de verhoren in de tweede parlementaire commissie. Daar is zo veel over geëmmerd en nooit heeft iemand gezegd dat het niet klopte."

"Maar goed, wij lazen dat proces-verbaal dat de zwaaikom bijzonder interessant maakte, dus besloten we opnieuw te duiken. Sonarbeelden konden daar niet gemaakt worden, omdat het er te ondiep was voor het schip. We namen contact op met het ministerie van Openbare Werken om het kanaal daar af te sluiten en een deel leeg te pompen. Dat kon niet, want dan zouden de dijken het begeven."

"Donderdagochten begonnen we te duiken in de zwaaikom. Wij hebben een team ingezet van soms tien, elf duikers van de genietroepen in Burcht die met een kapel heel de zwaaikom op de tast, meter voor meter hebben gedregd, want we waren bang dat de metaaldetector kleine voorwerpen zou missen."

"We hadden een tactisch team dat niks anders deed dan sporenanalyse, wat toen revolutionair was bij de Belgische politie. Zij hadden uitgezocht dat een Duits bedrijf het verst stond op vlak van analyse in het water met een mobiele metaaldetector. Het was te duur om die apparatuur te kopen, maar ze waren bereid om ze een week te verhuren, en we konden ze bevestigen op een rubberbootje. Van 3 tot 7 november konden we erover beschikken. De duikers hadden snel resultaat."

"In 2012 zei de Cel Waals Brabant: 'Jullie hebben die apparatuur gehuurd om te gaan duiken in de zwaaikom, de rest is opgezet spel, die sonarbeelden zijn onvindbaar.' Vermeersch is de kop van Jut. Hij had een vuilniszak in het water gegooid om te zien hoe ver die bovendreef en wanneer die zou zinken, afhankelijk van het gewicht dat erin zat. Hij dacht dat de naam van de gemeente erop stond, maar dat bleek niet te kloppen. Verdacht! Maar dat is zesentwintig jaar geleden. Ze zeiden net niet dat we die zakken er zelf hebben in gegooid. Dat is de situatie waarin we zitten."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens