1

Topic: Anderlecht: 18 Februari 1982

In de nacht van 18 op 19 februari 1982 worden Francesca Arcoulin (44) en Alfons Vandermeulen (*) (31) op beestachtige wijze vermoord (beiden waren in het hoofd geschoten en de keel overgesneden). Ze woonden op dat moment in de Herderliedstraat in Anderlecht (Rue de la Pastorale, vandaar de naam Pastoralemoorden).

In het appartement van de slachtoffers wordt geen enkele aanwijzing gevonden. Geen sporen van een vechtpartij, geen kogelhulzen, geen bloed, geen vingerafdrukken. Er was niets gestolen en de voordeur van het appartement was aan de buitenkant met een sleutel gesloten.

Marcel Barbier werd tot levenslange dwangarbeid veroordeeld voor deze moord. Zijn kompaan Eric Lammers werd vrijgesproken.

Meer » Daders

(*) Later heeft men ontdekt dat een van de diensten van de Staatsveiligheid reeds in 1979 een dossier over het Pastorale-slachtoffer Alfons Vandermeulen aanlegde. Toen het gerecht het dossier nog eens raadpleegde, bleken er stukken uit te zijn verdwenen.

Het staat ook vast dat verscheidene leden van WNP een schaduwoefening hielden in de rue de la Pastorale (op bevel van Christian Smets) in Anderlecht. Het doelwit was Vandermeulen, zogezegd een KGB-agent.

Guy Bouten heeft Christian Smets hierover vragen gesteld:

Zowel Latinus als Karel Delombaerde beschuldigt u ervan de dubbele moord in de Pastorale te hebben bevolen.

Smets: "Kijk, Barbier is voor die moorden veroordeeld. Michel Libert heeft voor hem trouwens een alibi in mekaar gestoken. Dit doet men niet wanneer men onschuldig is. Latinus en Delombaerde zijn dood. Als er iemand de moordenaars van de Pastorale kent, dan is het Libert. Vraag het hem."

L'arroseur arrosé. Zou het kunnen dat men u via de moorden in de Pastorale heeft willen in opspraak brengen?

Smets: "Daar hebt u een punt."

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

2

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Over de dubbele moord in Anderlecht valt heel veel te zeggen en het feit dat José Vanden Eynde eind 1982 in Beersel eveneens op een gruwelijke manier werd vermoord, doet vermoeden dat er bepaalde verbanden zijn. Marcel Barbier werd veroordeeld voor deze moord maar de tweede dader werd nooit gevonden/veroordeeld (vermits Eric Lammers werd vrijgesproken). In 1989 werd Christian Elnikoff wel gearresteerd voor deze moord, maar werd nadien vrijgelaten.

Eric Lammers: "Die dubbele moord in februari 1982 in de rue de Pastorale in Anderlecht was een praktische oefening!"

Bekende Marcel Barbier onder druk van Paul Latinus de dubbele moord? Het echtpaar Vandermeulen werd op gruwelijke wijze afgemaakt, eerst met schoten achterin het hoofd, waarna ze gekeeld werden. Pas anderhalf jaar na de feiten moedigde Latinus zijn poulain Barbier aan om te bekennen met de belofte hem snel vrij te krijgen. Barbier leek de ideale moordenaar, want zijn bijzit was gescheiden van het mannelijk slachtoffer van wie ze drie kinderen had en een levensverzekering kon opstrijken ter waarde van zes miljoen frank (150.000 euro).

Twee maanden na het drama in de rue de la Pastorale heeft Latinus aan een aantal WNP-leden voorgesteld een trainingskamp te volgen voor terroristen in Libië (zie Operatie Libië).

Latinus beweerde dat hij het moordwapen (een FN-pistool 7.65) in stukken liet zagen en in Waver in de Dijle wierp. Men heeft er nooit naar gezocht. Dit was eigenlijk de taak van commissaris Marnette. Hij zei hierover: "Luister, Latinus heeft dit inderdaad tegen mij gezegd. Hij zei letterlijk: 'Het wapen is in stukken gezaagd en in de Dijle geworpen.'"

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Tegenwoordig kom je daar in Nederland in ieder geval niet meer mee weg. Het alleen bekennen van een moord zonder aanvullend bewijs is niet meer voldoende. Immers er zijn genoeg mensen met fantasie en er zijn er ook genoeg die alles gaan bekennen als je ze hard en lang verhoord, ze kort laat slapen, een psychologisch spel gaat spelen. Een motief was er klaarblijkelijk wel (de levensverzekering), maar dat is nog geen bewijs. Dus mijn vraag is was er echt bewijs zoals daderkennis of vingerafdrukken?

4

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Fons had nog gegeten. Zijn biertje stond klaar, het flesje was open. Op het aanrecht stond een colaglas. Daarop vond de politie een fragment van een vingerafdruk. Hij was niet van de slachtoffers, evenmin van de collega die Fons die avond naar huis had gebracht, en ook niet van de latere verdachten. Hij is voor zover bekend nooit geïdentificeerd.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

5

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

De dubbele moord in de Herdersliedstraat zou zijn gepleegd in opdracht van leden van de Veiligheid van de Staat, met name Smets en Raes, die WNP manipuleerden. Het zou erom te doen zijn geweest bepaalde leden van WNP (de uitvoerders) te testen en verdachte leden (de slachtoffers) uit de weg te ruimen.

Bron: Het rapport van de Waverse BOB'ers

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

6

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Ook Paul Latinus verklaarde hetzelfde tegenover zijn moeder:

"Après le double meurtre de la rue de la Pastorale, mon fils m'a confié qu'il croyait que ce meurtre avait été téléguidé par Smets (Canard) afin de décapiter le mouvement que mon fils avait créé. En tout cas, il m'a dit que c'était Libert qui avait mis dans la tête de Barbier que les deux personnes qui ont été turées étaient des agents soviétiques. Toujours, selon les dires de mon file, Smets (canard) aurait demandé à Barbier et à Libert de surveiller une maison qui aurait été occupée par des russes."

Bron: Verhoor moeder Latinus | 21 juni 1984

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Sorry gasten maar ik ken niets van wapens dus ik ga hier waarschijnlijk kompleet de mist in. Ik merk echter op dat op onderstaande folder uitgelegd wordt dat een AP74 zowel .22LR als 7.65 kan afvuren. Ik weet niet of dat relevant kan zijn maar tijdens een huiszoeking in de woning van Marcelle Gobert, de vriendin van Barbier en ex-echtgenote van een slachtoffer van de Patoralemoorden, wordt een AP75 karabijn gevonden.

http://i81.servimg.com/u/f81/12/21/34/38/jager10.jpg

8

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

De kogels die gebruikt werden bij deze moord waren zeer speciaal:

De onderzoekers hadden geen moordwapen, maar wel de kogels waarmee de slachtoffers werden doodgeschoten. Ze gingen op onderzoek. "Het waren kleine, zelf gegoten kogels", vertelde Willy Meurillon. "Wij vermoedden dat de daders een licht pistool gebruikten, wat je nooit tegenkomt in de criminaliteit of in schietclubs, een kaliber zonder trefkracht."

"Dooms heeft voor de dubbele moord in de Herdersliedstraat nog een zaak gehad waarbij iemand werd geliquideerd met artisanale kogels. Dat was een Spanjaard die in Anderlecht voor zijn deur werd afgemaakt. De man handelde in wapens via Luxemburg. Die zaak is ook nooit opgehelderd. We hebben zonder veel hoop de schietclubs aangesproken. In Brussel maakten die allemaal zelf hun kogels. Ze kochten het materieel bij wapenhandel Binet in de Koningstraat. Je moet een weegschaal hebben, en een matrijs. Een installatie is niet onoverkomelijk duur, zo’n 400 euro toen, maar ze loont enkel de moeite voor wie er ontzettend veel gebruik van maakt. Daarom gebruiken schutters het gereedschap van hun club."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

9

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Claude Dery werd als wapendeskundige ingeschakeld. Hij was de gebruikte munitie maar twee keer in een dodelijke afrekening tegengekomen. De expert wilde voor het assisenhof niet zeggen in welke. Die zaken waren niet afgehandeld en vielen onder het geheim van het onderzoek.

Toen Hilde Geens hem na het proces opzocht, gaf hij dezelfde uitleg: preciseren in welke andere dossiers hij de zeldzame kogels van de dubbele moord in de Herderliedstraat was tegengekomen. Die zaken waren niet afgerond. Het wapen kon hij ook niet bepalen, want er was geen enkele streep intact gebleven op de kogels die hij onderzocht had, en zelfs het kaliber was onzeker.

Twee schietinstructeurs bij de gerechtelijke politie bevestigden wat Hilde Geens in het dossier van de dubbele moord gelezen had: ambachtelijke kogels van dat lichte kaliber worden al vijftig jaar niet meer geperst. Een gepensioneerde wapenhandelaar gaf me in Limburg onder een Romaanse kerktoren een spoedcursus over artisanale laadapparatuur. Hij bekeek de lijst met wapens en munitie die bij Barbier inbeslag waren genomen, en klasseerde de WNP-leider:

"Een amateur, zo ken ik er dertien in een dozijn. Maar de artisanale kogels kloppen daar niet mee. Loden kogels zijn zo goedkoop, waarom dan de moeite nemen om ze zelf te maken? Je hebt een kruitweegschaal nodig, een pan om lood te smelten, een gietmal waar je je warme metaal in giet, en een koer of tuin zodat je de gifdampen niet inademt. Loden ballen hebben een paar voordelen. Ze berokkenen grote schade, dempen het geluid van een schot en ze zijn veel zachter dan fabriekskogels en daardoor voldoende vervormd om weinig of niets te vertellen over het wapen dat ze afvuurde."

"Dat zijn geen voordelen voor een amateur. Is het dat wat niet klopt?" vroeg Hilde Geens. "Die moord is niet het werk van een dilettant?"

"Die moord? Dat weet ik niet, maar de kogels zijn dat niet, dat weet ik wel. Het wapen dat gebruikt is, is vermoedelijk kaliber 7.65. Die zijn in de jaren 70 massaal in onderdelen buiten gesmokkeld uit de FN-ateliers in Luik, waar half Limburg ging werken. De stukken waren niet genummerd. Eens buiten de fabriek werden ze ineen geflanst en verkocht op de zwarte markt. Ik heb klacht ingediend en de BOB begon een onderzoek. Het duurde geen week of de vakbonden maakten kabaal en het onderzoek viel stil. Je kunt je te pletter zoeken naar de eigenaar van zo'n courant wapen."

Ter info: een politieman omschreef de 7.65mm als iets "typisch voor amateurs in de periode van de dubbele moord voor de politiediensten, in het bijzonder voor de BOB, die net dan overschakelde op zwaardere wapens".

Over het moordwapen: ondanks het feit dat Latinus aan Marnette vertelde waar hij het wapen had gedumpt (in de Dijle in Waver), heeft Marnette er nooit achter gezocht.

Waarom hebt u het moordwapen niet gezocht? Latinus had verteld van welke brug in Basse-Wavre hij het in de Dijle gegooid had.
Marnette: "Ik stel me daar ook veel vragen over."

U hebt toch beslist om niet te zoeken.
Marnette: "Daarover zal ik op zekere dag zeggen wat ik daarover te zeggen heb."

U bent de politieman, en u zoekt het moordwapen niet, terwijl u weet waar het ligt. Als u een uitleg hebt, geef hem dan. En waarom hebt u de leverancier van de kogels niet gezocht?
Marnette: "Omdat ik geen toelating kreeg."

Wie kon u verbieden om uw werk te doen in een dergelijk belangrijk dossier?
Marnette: "Het parket... de onderzoeksrechter..." Mamette haalde zijn schouders op en keek weg.

Het parket? Wie van het parket?
Marnette: "Er had zo veel moeten gedaan worden in die zaak. Er had meteen een reconstructie moeten gebeuren."

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

10

Re: Anderlecht: 18 Februari 1982

Ben wrote:

Later heeft men ontdekt dat een van de diensten van de Staatsveiligheid reeds in 1979 een dossier over het Pastorale-slachtoffer Alfons Vandermeulen aanlegde. Toen het gerecht het dossier nog eens raadpleegde, bleken er stukken uit te zijn verdwenen.

Met een van de slachtoffers, Alphonse Van der Meulen, was er iets vreemds aan de hand. De GP bezat een lijvig dossier over hem. In 1969 "menaces de mort envers son épouse". In 1972 "déchéance du droit de conduire". En in 1978 "agissements suspects envers mineurs d'âge". In 1979 werd het dossier plots geraadpleegd door inspecteur Steenput van de Staatsveiligheid. Bij de GP vroeg men zich af waar de Staatsveiligheid naar op zoek was, vooral toen bleek dat de WNP vlak voor de moord op Van der Meulen en zijn echtgenote in februari 1982 onder supervisie van commissaris Smets een schaduwoefening hield in de buurt van hun woning.

Achteraf klonk het commentaar dat Barbier, die samenleefde met de eerste echtgenote van Van der Meulen, een motief had voor de moord, omdat het slachtoffer een levensverzekering bezat ter waarde van 150.000 euro. Barbier heeft altijd volgehouden dat hij dat niet wist en Van der Meulen zelfs niet persoonlijk kende.

Bron: De Bende van Nijvel: verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube