Smets doet in de volgende Franse documentaire over de geheime legers van de Nato toch wel een heel  merkwaardige uitspraak over de verhalen over zijn mogelijke betrokkenheid bij het geheime Gladioleger van de Staatsveiligheid, zijn manipulatie van extreem-rechts en de Bende van Nijvel (het Belgische luik begint op 27'33", de uitspraak van Smets begint op 33’33”):

"Ce que je vais vous dire: c'est qu’on n’a toujours pas trouvé le début de commencement d’un indice trente ans après. Et là j’en reste la. On n’a rien! Si on n’a rien - je suis désolé mais on peut me considérer comme suspect tant qu’on veut - on n’a rien, DONC je suis innocent. Et là point final."

Eigen vertaling:

"Wat ik u zal zeggen: is dat men dertig jaar later nog altijd geen aanvang van begin van bewijs heeft. En ik laat het daar. Men heeft niets! Als men niets heeft - het spijt me maar men mag mij zolang men wil beschouwen als verdachte – men heeft niets, DUS ben ik onschuldig. Punt andere lijn."

Ik vind dit een heel merkwaardige uitspraak. Moest hij echt onschuldig zijn waarom zegt hij niet gewoon: "Ik heb daar niets mee te maken, ik ben onschuldig." Hij zegt, zoals zijn vroegere baas Albert Raes, iets helemaal anders (!!): "Men heeft niets, DUS ben ik onschuldig." Betekent dit dat er dan toch nog altijd iets moet gevonden worden in zijn richting? Heeft Smets er wel degelijk iets mee te maken maar wordt dat bewijs maar niet gevonden en zal hij het pas toegeven de dag dat het bewijs gevonden is?

Het kan toeval zijn maar ik merk ook op dat hij bijna dezelfde bewoording gebruikt als Opus Dei in haar brief van 1989 als reactie op de uitspraken van speurder Guy Dussart voor de Bendecommissie. Geeft Smets met zijn uitspraak tegelijkertijd een boodschap naar anderen toe?

Let ook wat verder in de documentaire op op de anonieme getuigenis van een collega (Michel Dufrane?) van Smets die aanhaalt dat Smets hem heeft aangesproken om deel uit te maken van een speciale niet-officiële sectie P van het stay-behind netwerk. Deze collega verduidelijkt dat er enerzijds het officiële stay-behind netwerk was, dat weliswaar zeer geheim was maar officieel, en anderzijds een niet-officiële sectie. Deze sectie werd op vraag van Albert Raes opgericht om heel bijzondere 'kromme' karweien uit te voeren. Die collega vertelt verder dat hij effectief een aantal ‘vuile’ zaken heeft gedaan en gewrongen was om dit niet aan de gerechtelijke of politiediensten te melden.