Aanvullingen op de dood van Dani:
Het bovenstaande is wat ik dacht over de 'vreemde dood' van Dani. Zeker door wat hij mij vertelde over een nieuwe identiteit aannemen, had en heb ik mijn bedenkingen over wat er gebeurd is in Fougax-et-Barrineuf. Ook had ik verwacht dat het onderzoeksteam met aan het hoofd Martine Michel, dezelfde bedenkingen zou hebben, of er in ieder geval onderzoek naar zou doen.
Niets was minder waar. Waarom niet? Was er dan geen reden om een nader onderzoek uit te voeren? Gelet op het bovenstaande en het door Bouten gepubliceerde, denk ik toch van wel Wat voor onderzoeksmogelijkheden had en heeft het onderzoeksteam met bovenstaande gegevens?
Denk eens mee: Het (ongeval?) gebeurde op 22 november 2005.
Wanneer precies en om hoe laat werd Bouhouche gevonden?
Hij werd gevonden doordat zijn toenmalige vriendin, zoals gesteld, nogal een simpel meisje, alarm sloeg, omdat haar GSM oproepen niet beantwoord werden. Wie heeft hem gevonden? Tony Garcia? Wat heeft hij als eerste gedaan?
Alarm slaan, natuurlijk, maar bij wie? Hoe is alles in gang gezet? Wie heeft de instanties ingeschakeld, welke instanties en wanneer?
An Quittner, de ex-vrouw van Bouhouche, werd van de dood van Dani, telefonisch op de hoogte gesteld door de de vriendin van Dani, praten we dan over Claude Bureau of over het Simpeltje?
Als het Simpeltje gebeld heeft, is dat dan logisch? Bouhouche kende haar nog niet zo lang, had zij alle privé-nummers? Ik heb mijn vermoedens geuit, dat dit vooropgezet spel was en zeker een onderzoek waard.
Alain Weykamp was, ook nu weer toevallig in de buurt. Waar was hij dan en waarom? Was het echt toeval? En zo ja, waarom was hij dan niet langs geweest bij Dani en was hij niet degene die An Quittner belde?
Oké, de instanties werden gealarmeerd, welke instanties? In ieder geval de gendarmerie. Om hoe laat kwamen die? Waar kwamen zij vandaan? Uit Foix? Hoelang duurde het voordat zij er waren en hoelang hebben zij over het onderzoek gedaan? Ik neem aan dat er toch minimaal een schouwarts bij was om onderzoek te doen naar de doodsoorzaak en voor het afgeven van een overlijdensverklaring? Wat waren zijn bevindingen en is daar een rapport van opgemaakt?
Om hoe laat werd het lichaam vrijgegeven? Waar bevond het lichaam zich? Nog steeds bij het huisje? Of was het lichaam meegenomen? Het lichaam werd gevonden op handen en voeten. Ik heb mijn visie gegeven, waarom ik denk, dat dat zo was, ondanks de zogenaamde ontploffing, waardoor het lichaam achterover geslagen had moeten worden. Maar wat zei de schouwarts hierover? Of de gendarmerie? Was er lijkstijfheid opgetreden? Hebben ze hem onderzocht, terwijl hij op zijn rug gelegd werd of hebben ze hem op handen en voeten gelaten? Hebben ze hem wel verder onderzocht? Wat stond er in de overlijdensverklaring? Werd die verklaring daar ter plaatse uitgeschreven?
Aan wie werd het lichaam vrijgegeven? Was deze bevoegd om daar wat mee te doen? Werd hij na het vrijgeven ergens naar toe gebracht of werd hij opgehaald door een uitvaartverzorger? Waar vandaan kwam die uitvaartverzorger en waar hebben ze hem naar toe gebracht?
Alain Weykamp bleek wonderbaarlijk snel aanwezig, maar hoe zat dat met An Quittner en hun zoontje David of met Claude Bureau? Hoe snel zijn zij op de hoogte gesteld en wat moest er door hen georganiseerd worden, voordat zij konden afreizen naar Fougax-et- Barrineuf? Wanneer kwamen zij daaraan? Let wel, An Quittner, woonde met David in Jette en Claude Bureau woonde toen in Vilvoorde, een afstand van zo'n 1125 km, dus minimaal 10 tot 11 uur rijden zonder vertraging. Konden zij dan wel op tijd zijn voor de crematie?
Ook zo'n punt, de crematie, een punt met vraagtekens. Bouhouche had in zijn testament gesteld dat hij de andere dag gecremeerd moest worden. In mijn brief aan de onderzoeksrechter heb ik dat ook gesteld. Wie zet er nu in zijn testament dat hij de andere dag gecremeerd moet worden? Maar dan nog, hoe is dat dan gegaan? Waar was dat testament en wie was de uitvoerder daarvan? Was er een executeur-testamentair? Waarschijnlijk niet, want dat moet vastgelegd worden bij de notaris. En hoe konden de nabestaanden op tijd zijn voor de crematie gelet op de het tijdstip van het vernemen, organiseren en er naar toe reizen. Nog vooropgesteld dat zij hier mee akkoord zouden gaan.
Naar Frans recht is een met de hand geschreven testament zonder handtekening van een Franse notaris een geldig testament. Tenminste als er alleen maar sprake is van Franse bezittingen. Laten we daar maar vanuit gaan want anders wordt het een heel ander geval met andere regels.
Terug naar de vraag, waar was het testament en wie was de uitvoerder. Na een fataal ongeluk met de gendarmerie op de stoep, je afvragend wat er is gebeurd, ga je niet gelijk op zoek naar een testament. Zeker als de nabestaanden nog niet aanwezig zijn. Of lag dat testament toevallig op tafel of op het zicht in een kast of la? En als dat zo was, roept dat dan geen vragen op?
Opnieuw een klein onderzoek:
Waar is dat testament gevonden, en was dat logisch?
Wie waren de erfgenamen en hoe dachten die over de geforceerde crematie? (In ieder geval heeft Claude Bureau de grond en het huisje met verlies verkocht. Stond dat misschien op haar naam of op beider naam? Wat was er verder nog en wie erfden dat? Is de verdeling via de notaris gegaan? In ieder geval het onroerend goed, want dat is verplicht in Frankrijk).
Met wie is besproken op welke manier gevolg aan het testament moest worden gegeven?
Zijn de autoriteiten hierover ingelicht? En zo ja, wat vonden die daarvan?
Is het normaal gesproken, mogelijk om in Frankrijk in zo'n kort tijdsbestek (binnen een dag, zonder voorgaande organisatie) iemand te laten cremeren, met andere woorden, wat zijn de wettelijke regels? Wet op de lijkbezorging?
Nog afgezien van de wettelijke regels, is een uitvaartverzorger wel in staat om in zo'n korte tijd een crematie te regelen zonder organisatie vooraf?
Waar is Bouhouche gecremeerd? Was dat in het Crematorium "De Pamiers" aan de rte de Bouchonne Allée Majorelle of is de crematie verzorgd door Crematoriums a Foix aan de Lieu Dit Permilhac? Een goede zaak om toch nog eens na te gaan hoe één en ander in zijn werk is gegaan. Dit soort van crematies zal echt niet vaak voorkomen en zal vast vragen en organisatorische problemen opgeroepen hebben.
Wie waren aanwezig bij de crematie? Waren dat dezelfde personen als bij de asverstrooiing? En wanneer is de as verstrooid? Kort na de crematie of enige tijd daarna? En hoeveel tijd zat daartussen en waarom? Bij de asverstrooiing waren aanwezig: David Bouhouche, Claude Bureau, Alain Weykamp, Jean Paul Contat en Tony Garcia. Hoeveel van hen en wie van hen, waren aanwezig bij de crematie?
Van deze asverstrooiing zijn foto's gemaakt. Eddy Vos vertelde mij dat hij foto's heeft gezien die door de Franse gendarmerie tijdens de asverstrooiing zijn gemaakt. Door de Franse gendarmerie? Zij hebben het lichaam toch vrijgegeven en koesterden geen achterdocht? Waarom zouden zij dan foto's maken van de asverstrooiing? Maar als dat zo zou zijn, waarom bevinden die foto's zich dan niet in het archief van Eddy Vos? Een grove tekortkoming met welke reden? De Franse gendarmerie zou er geen enkele moeite mee hebben deze foto's af te geven of een kopie te verstrekken.
Ook nu moet dat nog mogelijk zijn. Gezien de ophef, nadat bekend werd dat het hier Bouhouche betrof en wie of wat Bouhouche was, lijkt het mij stug dat de Franse gendarmerie deze foto's zou vernietigen. Als het niet de gendarmerie was, wie heeft de foto's dan wel genomen en waarom zitten ze niet in het archief?
We zijn nu meer dan negen jaar verder. Nog steeds blijven vele vragen openstaan, waar ook door het onderzoeksteam geen antwoord op is gegeven maar die wel belangrijk zijn, zoals:
Waarom Bouhouche aan Alain Weykamp vroeg hem te volgen naar Fougax-et-Barrineuf? Weykamp woonde indertijd in Watermaal-Bosvoorde, nadat hij in 1990 zijn carrosseriebedrijf in Anderlecht had verkocht. Volgens Weykamp vroeg Bouhouche hem om te investeren in een paar gîtes in Fougax-et-Barrineuf. Waarom zou hij dat vragen? Wat was zijn belang anders dan dat hij ze zelf wilde kopen, maar het geld niet kon verantwoorden? Had hij Weykamp nodig als stroman? En wellicht ook om zijn verdwijning voor te bereiden?
Weykamp had weliswaar in 1990 zijn carrosseriebedrijf verkocht, maar voor hoeveel? En waar heeft hij van geleefd vanaf 1990 tot 2000? Hij had tenslotte een nieuwe vrouw en een jong kind, dat kost geld. Had hij het appartement waar hij woonde in Watermaal-Bosvoorde gekocht? Voor hoeveel? Weykamp werd in Fougax-et-Barrineuf geïntroduceerd als een rijke industrieel, maar hoeveel geld had Weykamp nog? Wat was er over van de koopsom na belasting? Hoe heeft hij de koopsom ontvangen, op de bank? Wat was de investering voor de gîtes? Hoe is die investering betaald? Via de bank? Cash? Een vreemd verhaal, het lijkt er sterk op, dat Bouhouche degene was die de gîtes wilde kopen, maar het geld niet kon verantwoorden, vandaar de constructie met Weykamp. Wie het weet mag het zeggen?
Wat nog steeds na te trekken moet zijn is: hoeveel is er voor de gîtes betaald? Hoe zijn ze betaald? Via de Bank? Cash? Door wie? Hoeveel leverden de gîtes op aan huur na aftrek van de kosten? Waar ging dat geld naar toe? Heeft Weykamp de gîtes nog steeds in bezit? Komt Weykamp nog steeds in Fougax-et-Barrineuf? Waar woont Weykamp nu? Waar leeft Weykamp nu van en op welke voet?
Hoe gaat het nu verder met Claude Bureau? Is zij nog steeds traceerbaar? Waar woont zij nu? Is zij soms op een onverklaarbare manier afwezig? Zo is het makkelijk om haar betrokkenheid na te gaan. Speelde zij een spel? Was zij betrokken bij de verdwijningstruc? Of werd zij ook door Bouhouche op het verkeerde been gezet?
Wat is er geworden van de gendarme Jean-Paul Contat? Die kwam net als Weykamp, ongeveer gelijk met Bouhouche aan in Fougax-et-Barrineuf. Woont hij daar nog steeds? Zo niet, waar is hij dan? Ook belangrijk is, waar kwam hij vandaan?
De klusjesman Tony Garcia vertelde dat Bouhouche in 2004 voor de eerste keer in Fougax-et-Barrineuf kwam samen met Claude Bureau en daar het huisje met elf hectare grond kocht voor een bedrag van € 50.000,- Hij huurde daar toen een gîte en liet voor € 4.000,- bouwmateriaal aanrukken en begon het huisje op te knappen.
Ook hierover ontstaan weer diverse vragen, zoals:
In 1994? Zat Bouhouche toen niet in de gevangenis voor de moord op de Libanees Suleiman? Hij werd op 13 februari 1995 veroordeeld tot 20 jaar dwangarbeid. Mocht hij het proces in vrijheid afwachten?
Had hij toen proefverlof? Voor hoe lang en mocht hij dan wel naar het buitenland?
Hij heeft daar toen een gîte gehuurd, welke periode? Weken, maanden?
Hoe kwam Bouhouche aan het geld voor het huis en de grond? In dit geval Claude Bureau als strovrouw? Hoe is dat bedrag betaald? Per bank of cash?
Hij bleef daarna zes jaar weg. Hoe werden de kosten en lasten voor het huis en de grond betaald?
Terug naar Eddy Vos. Ik heb in mijn vorige posting reeds aangegeven hoe zenuwachtig Vos reageerde op mijn vraag of hij wel zeker wist of Bouhouche dood was en het niet reageren op wat ik hem daarover vertelde.
Ook nu weer beroept Vos zich op foto's van de gendarmerie. Hij vertelde dat hij foto's had gezien van Bouhouche na het (ongeval), en dat zijn hoofd was weggeslagen. Hij stelde zichzelf geen vragen, zoals: kan dat wel op deze manier? Door de ontploffing wordt het hoofd weggeslagen, Is het dan wel mogelijk dat het lichaam voorover valt op handen en knieën? Of is het logischer dat het lichaam achterover geslagen wordt en het lijkt op enige afstand zou liggen, waarschijnlijk op de rug of op de zij? Hij had hier vragen over moeten stellen, maar dat is niet gebeurd. Waarom niet? Omdat hij zelf al aangaf, richting gendarmerie, dat Bouhouche dan nog wel in leven kon zijn.
Dit stelt hij niet in zijn rapport en hij doet hier ook geen onderzoek naar. Integendeel, commissaris Vlijmscherp, komt plotseling, door een paar foto's tot de conclusie dat er sprake is van een ongelukkig toeval. Hij is hiervan zo overtuigd, dat hij het niet eens nodig vindt om de betreffende foto's in het archief te steken, zodat ook anderen zich hier nog eens over kunnen buigen. Ja, ik zou daar ook zenuwachtig van worden.
De feiten: op 2 januari 2006, nadat Bouten een tip gegeven had aan verschillende kranten, vertrekt Vos met een team, met in hun kielzog de verzamelde pers, hals over kop naar Fougax-et-Barrineuf. Hier gaan ze als stripfiguren tekeer. Ondanks dat ze in het bezit zijn van de sleutels en de gendarmerie reeds in en uitgelopen had, blazen ze de deur op om geen risico te lopen?
Ze vinden een opzettelijk achtergelaten riotgun, maar vragen zich niet af, waar de overige wapens zijn gebleven? Ze vinden een stokoude computer, nog met romeinse cijfers en tekens en denken de administratie van de Bende te hebben gevonden, terwijl ze wisten dat Bouhouche altijd voor de nieuwste apparatuur ging. Hoe naïef kan iemand zijn? Of waren ze toen ook al geïnstrueerd?
Waarom geen afdrukken genomen van de militaire bladen? Waarom geen onderzoek naar wat ik hierboven al stelde? Zoals naar het feit dat Bouhouche reeds in 2004, tijdens zijn detentie de grond had gekocht en naar de herkomst van het geld? Hoe de gîtes van Weykamp waren gefinancierd, waarschijnlijk door Bouhouche met Weykamp als stroman etc.
De conclusie is of zou moeten zijn, dat: commissaris Vos, kilo's boter op het hoofd heeft of dat hij totaal incapabel was en dat 15 jaar lang. Dat hij tijdens het hele onderzoek, iedereen die met het onderzoek te maken had , heeft misleid of minimaal op het verkeerde been heeft gezet. Waarom? En in opdracht van wie? En dan is dit nog maar een eerste indruk. Wat vinden we verder nog?
Zijn er nu echt nog mensen die denken dat Bouhouche daar in Fougax-et-Barrineuf is omgekomen?
Ik zou eerder zeggen: Waar is Bouhouche?
