You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Gladio - Staatsveiligheid → Christian De Roock
Agent van de staatsveiligheid en adjunct van Christian Smets. Hij gaf bewust verkeerde inlichtingen over Luc Vankeerberghen in de zaak van de brandstichting van Pour zodat deze uit de wind zou blijven.
Zijn schoonvader was (in 1985) een zeker dokter Alain Devaux lid van de directie van de Front de la Jeunesse.
Uit het interview met Jozef Kausse met Guy Bouten:
“De Roock was het maatje van Smets en is lid geweest van het rechtse Front de la Jeunesse, waar hij zeer close was met Francis Dossogne. Ook hij werd helemaal niet verontrust. Toen hij voor mijn sectie werkte, drong hij fel aan om een zwarte kas te maken die stiekem informanten kon betalen. Ik weigerde. De Roock en Smets reikten Raes de informatie aan om het dossier tegen baron de Bonvoisin te schragen, waarin die van rechts extremisme werd beschuldigd.”
(…)
Heeft Smets iets te maken met de brand bij Pour in juli 1981?
“Ja. En ik wik mijn woorden. Pour had met veel poeha aangekondigd het dossier-Pinon te zullen publiceren, partouses tussen voorname heren en dames uit Brussel en Waals-Brabant. Smets zou ook een partouseur zijn geweest. Hij liet samen met De Roock en de hulp van een informant op de redactie [Appelmans], die wist waar het dossier zich bevond, het kantoor in de Eendrachtstraat in Elsene in de fik steken. Extreem rechts heeft de klus geklaard.”
Zijn naam stond ook in de agenda van Madani Bouhouche.
Volgens het derde boek van Guy Bouten was De Roock ook lid van de speciale cel 'SSP'.
Een aantal leden van de veiligheid [staatsveiligheid] zouden door de KGB zijn gemanipuleerd. Volgens een bij Latinus ontdekt document zou het met name gaan (...) en De Roock (studiedienst).
Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 4)
De KGB, yeah right.
Op 7 april 1988 legde dezelfde Joseph Kausse zijn getuigenis af voor commissaris Dorpe van het Hoog Comité van Toezicht. Hij verklaarde:
"U moet weten dat Smets en zijn adjunct De Roock sympathisanten waren van uiterst-rechts. [...] De schoonbroer van De Roock, dokter Alain Devaux, maakte deel uit van de verkozen raad van het Front de la Jeunesse. Het is ook algemeen bekend dat de andere zus van De Roock intiem bevriend was met Francis Dossogne, en dat ze ook de vriendin geweest is van een informant van de Staatsveiligheid (van Smets) bij Pour. (...) Met de Pinon-zaak kom ik bij Pour en de brand van de redactielokalen. Garot, de hoofdredacteur van Pour, was op de hoogte van de Pinon-affaire en had plannen er een artikel over te publiceren toen zijn krant uitbrandde."
Vervolgens sprak Kausse nog over het valse alibi dat De Roock aan één van de motorrijders zou hebben bezorgd, een alibi waarvan het programma Au nom de la Loi aan het licht bracht dat het nooit bestaan had, waardoor het ook de leugen van commissaris Kausse aantoonde.
Bron: De Staatsveiligheid, geschiedenis van een destabilisatie | Christian Carpentier en Frédéric Moser
Hij gaf bewust verkeerde inlichtingen over Luc Vankeerberghen in de zaak van de brandstichting van Pour zodat deze uit de wind zou blijven.
Dit klopt niet, dat bewijst het verhaal hieronder:
De Staatsveiligheid dook ook op een ander moment in de affaire Pour op. Begin januari 1991 bezorgde meester Graindorge aan de journalist Michel Bouffioux een kopie van een proces-verbaal van 7 april 1988 van het Hoog Comité van Toezicht waarin de verklaringen van een commissaris van de Staatsveiligheid, Joseph Kausse, waren opgenomen. Bouffioux publiceerde een gedeelte van dit PV in Le Drapeau Rouge van 5 januari 1991.
In het PV stond te lezen dat Christian De Roock, inspecteur bij de Staatsveiligheid, bij inspecteur Sabourin van de gerechtelijke politie van Brussel, die belast was met het dossier van Pour, een goed woordje had gedaan voor een zekere Vankeerberghen, een van de leiders van de brandstichtende motorbende. De Roock was een naaste collega van een zekere Christian Smets, wiens naam in verscheidene affaires zal opduiken. Nog steeds volgens Kausse had De Roock inspecteur Sabourin op de mouw gespeld dat "Vankeerberghen niet op de plaats van de brand van Pour kon zijn geweest omdat hij toen in het gips zat".
Kausse ontkrachtte deze bewering: "Wat hij zegt is niet waar, want Vankeerberghen werd pas na zijn vlucht in Frankrijk in het gips gestoken." De boodschap was duidelijk: De Roock zou opzettelijk gelogen hebben tegen de gerechtelijke politie om een lid van het Front de la Jeunesse dat betrokken was bij de brandstichting, te beschermen.
Toen inspecteur De Roock in december 1989 tijdens een zitting achter gesloten deuren van de Eerste Bendecommissie door voorzitter Bourgeois over deze kwestie werd ondervraagd, verloor hij zijn geduld. Het werd hem blijkbaar allemaal te veel. "Ik ben al drie of vier keer opgeroepen door het Hoog Comité van Toezicht in verband met de zaak Vankeerberghen en de brand bij Pour. En telkens weer mag ik zelf het bewijs van mijn onschuld aandragen. Ik begin er schoon genoeg van te krijgen!"
Op dat moment kwam de heer Trousse tussenbeide, een van de eremagistraten die de leden van de onderzoekscommissie bijstaan. Zijn woorden zuiverden de inspecteur van alle verdenking: "De heer Kausse heeft op een gegeven moment verklaard dat de heer De Roock bij de gerechtelijke politie tussengekomen was om de onschuld van een zekere Vankeerberghen Rocky aan te tonen. (...) Dit is niet waar. (...) Vankeerberghen heeft nooit beweerd dat op dat moment zijn been gebroken was. Hij heeft zijn been pas later gebroken. De gerechtelijke politie heeft hem trouwens gevonden in het Sint-Pietersziekenhuis. Wat de heer De Roock zegt, is dus waar. Het was een vergissing van de heer Kausse."
Het blijkt dat De Roock inderdaad - zoals Trousse stelde - een rapport over Vankeerberghen had opgesteld: rapport nummer 3590 van 21 september 1981. "De laatste regel is overduidelijk," schrijft Brewaeys. En hij citeert: "Kortom, er rusten zware verdenkingen op Luc Vankeerberghen met betrekking tot zijn deelname aan de zaak van Pour." En Brewaeys verduidelijkt: "In de marge staat een handgeschreven nota van de toenmalige leider van de afdeling B2-C, André d'Hoogh, waarin deze meedeelt dat hij de informatie telefonisch doorgegeven heeft aan de hoofdcommissaris van de gerechtelijke politie in Brussel.
Bron: De Staatsveiligheid, geschiedenis van een destabilisatie | Christian Carpentier en Frédéric Moser
Zijn schoonvader was (in 1985) een zeker dokter Alain Devaux lid van de directie van de Front de la Jeunesse.
Uit een nota van de Liga voor de Verdediging van de Rechten van de Mens uit november 1983:
De Liga stelt vast dat de minister de verdediging opneemt van de commissaris die in opspraak kwam bij het uitbreken van het WNP-schandaal [Christian Smets]. Maar dezelfde minister zwijgt in alle talen over de tweede ambtenaar van de Staatsveiligheid die volgens bepaalde kranten ook aan de infiltratie deelnam. Dezelfde kranten signaleren dat deze ambtenaar een directe familierelatie is van een van de leiders van het Front de la Jeunesse. De Liga is ten zeerste verwonderd dat een ambtenaar van de Staatsveiligheid, die toch een ernstig veiligheidsonderzoek ondergaan heeft en wiens familierelaties dus gekend zijn, toch de opdracht krijgt te infiltreren in een extreem-rechtse groepering.
Bron: Operatie Staatsveiligheid | René Haquin
Kamerdeuren gingen dicht voor Westland-zaak
In de Kamer werd woensdag [7 december 1983] niet lang gewerkt. Toch werden enkele voorstellen en ontwerpen besproken die niet onbelangrijk zijn. Er wordt vandaag over gestemd. Ook werden de deuren van de Kamer even dichtgedaan toen minister van Justitie Jean Gol aan het woord was over de uiterst rechtse organisatie Westland New Post en de rol die de staatsveiligheid daarbij heeft gespeeld. Dat de deuren dicht moesten was al jaren niet meer voorgevallen (*). In de Senaat werd de nieuwe huurwet goedgekeurd en hadden senatoren het nadien over de plaatsing van kruisraketten in België.
Bron: Het Laatste Nieuws | 8 december 1983
(*) De bespreking over het WNP en rol van de staatsveiligheid gebeurde wel voor een groot deel in het openbaar. Er werd echter aan Gol een vraag gesteld over de familiale banden van inspecteur Christian De Roock. Hierop antwoordde de minister dat hij een aantal verduidelijkingen kon geven doch dat deze best zouden gebeuren tijdens een commissie waar het geheim gegarandeerd kon worden omdat het om personen gaat. Daarop zij de Kamervoorzitter dat de Kamer eventueel meteen in geheime en besloten comité kon zetelen. De minister ging daarmee akkoord omdat enkel dat deel van het antwoord dat hij wou geven dit vereist en dat het volgens hem geen slecht idee zou zijn. Daarop gingen de kamerdeuren voor een kwartier dicht.
Hierbij een kort uittreksel uit het verslag van de Kamerzitting van 7 december 1983 over deze vraag tot sluiting van de deuren:
M. Van den Bossche: Er is niet alleen de heer Smets. Er is ook de heer De Roock. Dit is – het is aan u, mijnheer de Minister, om mij tegen te spreken – de tweede agent van de staatsveiligheid die samen met de heer Smets de WNP infiltreerde, al dan niet in bevolen dienst. Deze heer De Roock is een directe familierelatie van een zekere heer Devaux, die betrokken is in de leiding van het Front de la Jeunesse, de extreem-rechtse beweging waaruit een deel van de initiatiefnemers van WNP afkomstig zijn.
(...) En last but not least, een kleine vraag: het duo Smets-De Roock schijnt op een bepaald ogenblik uit de WNP verdwenen te zijn. Smets werd bevorderd tot hoofd van de dienst die zich met de bescherming van VIP’s bezighoudt. In die hoedanigheid was hij onder meer belast met het beschermen van de veiligheid van president Mitterand en is hij onder meer belast met het beschermen van de veiligheid van de ambassadeur van Israël.
Christian De Roock zou hem in deze functies bijstaan ondanks wat ik reeds zei over zijn onmiddellijke relatie met één van de leidende figuren van het Front de la Jeunesse. Mijnheer de Minister, stemt deze informatie met de werkelijkheid overeen? (...)
M. Gol: (...) Il est totalement inexacte que l’inspecteur De Roock ait infiltré – et je me suis expliqué sur la notion, la signification du terme ‘infiltration’ – le WNP avec Mr. Smets. L’inspecteur De Roock a bien travaillé dans le cadre de l’enquête sur le Front de la Jeunesse, mais jamais dans celui du WNP ou dans les enquêtes les plus récentes qui ont eu lieu.
En ce qui concerne les liens de famille de l’inspecteur De Roock, je souhaite apporter les précisions suivantes, encore que je pense que ce type de considération trouveraient mieux sa place au sein d’une commission et à l’abri du secret puisqu’il s’agit de personnes.
M. le Président: La Chambre peut se constituer en comité secret, si vous le souhaitez.
M. Gol: Seul la partie de ma réponse qui suit l’exigerait et je ne pense pas que ce soit une mauvaise chose.
M. le Président: Le demandez-vous également, Monsieur Van den Bossche?
M. Van den Bossche: Nous sommes d’accord, Monsieur le Président.
M. le Président: La Chambre se constitue en comité secret. Veuillez évacuer les tribunes.
Sur proposition de son Président, la Chambre se constitue en comité secret. La séance public est suspendue à 12h45. Elle est reprise à 13h.
Bende van Nijvel → Gladio - Staatsveiligheid → Christian De Roock
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.