Christian Elnikoff in 1989:

"Ik ben gedurende twee jaar in Algiers hoofd van een commando moordenaars geweest en ik hield er de moeilijke opdrachten voor mezelf. Bijvoorbeeld heb ik een slet neergeknald in een ziekenhuis voor een 'werk' dat niet afgewerkt werd. Er waren twee flikken aan de deur. Om binnen te geraken had ik een toga aangetrokken en had ik een holle brevier meegenomen … We hadden meer dan tweehonderd aanslagen op ons actief vóór de putsch van Algiers. Nadien behoorde ik tot de Lambda-groep belast met de interne politie …"

Nadat hij zijn bekentenissen ter attentie van René Haquin had gepost, belde hij naar en vriend en naar de 101-centrale. Nadien probeerde hij thuis zelfmoord te plegen door zijn polsen over te snijden en zich te elektrocuteren in zijn bad.[/font]

Elnikoff a posté jeudi ses aveux, notamment à notre adresse. Puis il a téléphoné à un proche et au 101 avant de tenter un double suicide à son domicile à Etterbeek: taillades profondes dans le bras droit, électrocution dans le bain. Il n'est pas mort. Vendredi matin, nous l'avons trouvé salle 9, aux urgences de l'hôpital d'Etterbeek.

Na de dood van Latinus vindt de BOB een document in de woning van Latinus. Het ging om een brief zonder datum ondertekend met de voornaam "Christian". Het was een omzendbrief die aan meerdere leden van de WNP door die Christian verstuurd werd en die wijst op een malaise die in deze organisatie bestaat. Betreffende deze brief werd door de onderzoeksrechter Schlicker geen onderzoek verricht om de herkomst, de betekenis en de draagwijdte ervan te kennen. Een onderzoek werd echter wel verricht door onderzoeksrechter Lyna in het kader van het dossier van de moorden van de Pastorale. 

Het is gebleken dat deze brief geschreven was door Christian Elnikoff die erop aanstuurde een vergadering uit te lokken om de betrouwbaarheidsgraad van de voornaamste leden van de WNP na de arrestaties van onder meer Marcel Barbier, Eric Lammers en Michel Libert in september en oktober 1983 te evalueren. Die omzendbrief werd verstuurd toen Paul Latinus nog leefde en zo was de deze een van de bestemmelingen.

Die als geheime samenkomst bedoelde vergadering greep plaats op 26 mei 1984 - een maand na de dood van Latinus - ten huize van Lucien Marbaix. Aan die vergadering namen volgende leden van WNP deel: Lucien Marbaix en zijn echtgenote, Christian Elnikoff en zijn vriendin, Marc De Jode, Jean-Louis Nemry, Frédéric Saucez en Marcelle Gobert.

Dit wees erop dat er in het begin 1984 in de WNP ernstige spanningen bestonden tussen twee geleidelijk gegroeide clans: enerzijds de aanhangers van Paul Latinus, te weten Charles Delombaerde, Frédéric Saucez en Jean-Lous Nemry die in het gerechtelijk onderzoek bezwarende verklaringen hadden afgelegd tegen Marcel Barbier en Eric Lammers, en anderzijds degenen die zich schaarden rond Michel Libert, te weten Christian Elnikoff, Marc De Jode en Lucien Marbaix (...). De tweede groep zag de eerste groep zo goed als verraders. 

Bron: De Bende, het rapport | 1991