1

Topic: Robert Chevalier

Robert Chevalier is een gewezen inspecteur van de Staatsveiligheid die speurde naar extreem-rechtse terreur in ons land. Hij behoorde - tot zijn overplaatsing naar Luik - tot de sectie B2C. Samen met journalist Jeroen Wils heeft hij het boek "De Weg naar de Wanorde" geschreven. Uit dat boek komt volgende passage:

"De daders van de Bende-raids ontsnapten telkens op wonderbaarlijke wijze aan de handen van de politie en het gerecht. Dat deed ons uiteindelijk geloven dat de top van de rijkswacht, het leger of het gerecht bij de aanslagen betrokken was en het speurwerk ernaar wilde toedekken. Dramatisch is dat de top van de Staatsveiligheid en het gerecht onze rapporten nooit ernstig hebben genomen. Zij hebben de gevaarlijke extremisten die wij aanduidden nooit terdege onderzocht. Meer nog, de resultaten van ons speurwerk bleven in de kast zitten en werden nooit openbaar gemaakt. Een schande!"

In zijn in 1996 uitgekomen boek vertelt hij ook hoe elk onderzoek naar extreem-rechts door zijn overste, de toenmalige administrateur-generaal Albert Raes, systematisch werd gedwarsboomd. De gevoelige dossiers werden in de kluis van Raes achter slot en grendel opgeborgen. De agenten mochten hun eigen dossiers geeneens meer in de archieven gaan raadplegen.

Wat de Veiligheid wel deed, was via enkele journalisten – die overigens in het geheim ook nog werden betaald uit de zwarte kassa van de Veiligheid – de aandacht te vestigen op Benoît baron de Bonvoisin, de zogeheten zwarte baron. Volgens Chevalier werden de dossier over de Bonvoisin gemanipuleerd. Een stelling die ook agent Victor Massart nog eens uit de doeken zou doen in zijn boek "Les Dés Etaitent Pipés".

Maar er waren nog van die politieke hand-en-spandiensten. Zo vertelde Chevalier dat bij de Veiligheid herhaaldelijk 's nachts in de archieven dossiers over politici werden gezuiverd of zelfs vernietigd. "In de periode dat de socialisten in de oppositie zaten, hielden wij dossiers bij van Philippe Moureaux (PS), die we verdachten van extreem-linkse bindingen. Toen hij in 1980 minister van Justitie werd (en dus voogdijminister van de Staatsveiligheid; red), moesten wij de stukken die voor hem bezwarend waren, uit zijn dossier halen. Moureaux hield er niet van dat de Staatsveiligheid dossiers van regeringsleiders bijhield", vertelde Chevalier.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Robert Chevalier

Bende van Nijvel, Belgische beerput - Overheid dwarsboomde onderzoek naar extremistische groeperingen

"Ik heb nooit geloofd dat de aanslagen van de Bende van Nijvel geïsoleerde feiten waren van gewone bandieten. Het was bovendien ondenkbaar dat de daders zoveel mensen koelbloedig afslachtten voor een relatief kleine buit. Het was te goed georganiseerd. Dat deze moordenaars van 28 personen vandaag nog steeds niet gearresteerd zijn, bewijst dat de bendeleden hun zaken goed hadden voorbereid. Dat er vandaag nog steeds geen begin van een spoor is, bevestigt die stelling".

Aan het woord is Robert Chevalier, oud-medewerker van de Belgische Staatsveiligheidsdienst. In het boek De weg naar de wanorde doet hij tegenover de journalist/schrijver Jeroen Wils schokkende verklaringen over de manier waarop hij en zijn collega''s in de jaren tachtig werden tegengewerkt bij hun onderzoek naar extreem rechtse groeperingen in België.

Onze zuiderburen werden in de eerste helft van de jaren tachtig opgeschrikt door een reeks bijzonder bloedige aanvallen op warenhuizen. Die overvallen werden toegeschreven aan wat men de Bende van Nijvel zou gaan noemen. Maar er waren in die tijd ook andere extreme groeperingen, zoals de groep CCC, oftewel de Cellules Communistes Combattantes, het extremistische Front de la Jeunesse en de particuliere militiegroep Westland New Post (WNP).

Rechtse groeperingen, ofschoon men bij de groep CCC aan linkse extremisten zou denken. Maar volgens sommige deskundigen was dat slechts een handige camouflage die onderzoekers op een verkeerd spoor moest zetten.

Albert Raes

Een van de overheidsorganisaties die zich bezighield met deze extremistische groeperingen was de Belgische Staatsveiligheidsdienst onder leiding van de toenmalige "adminstrateur-directeur-generaal" Albert Raes. Deze dienst belastte de afdeling B2c onder leiding van Victor Massart met het onderzoek naar de activiteiten van extremistische groeperingen. Robert Chevalier maakte deel uit van deze afdeling.

Het werk van Massart en zijn collega's begon al aan het eind van de jaren zeventig. In de daaropvolgende jaren ontdekten Chevalier en zijn collega''s dat er nogal wat namen van leden van de Belgische rijkswacht (vergelijkbaar met voorheen de Nederlandse rijkspolitie) en van legerofficieren voorkwamen op de ledenlijsten van de verschillende extremistische groeperingen. In 1983 bleek zelfs dat een lid van de Staatsveiligheidsdienst was ''geïnfiltreerd'' in de groep WNP.

Directe infiltratie was volgens Chevalier ten strengste verboden. Dat belette zijn collega Christian Smets niet om de leden van WNP vertrouwd te maken met moderne methoden van het schaduwen van verdachten. Zijn deelname aan de extremistische groep kwam aan het licht toen er een onderzoek werd ingesteld naar het doen en laten van het WNP-lid Marcel Barbier. Bij een huiszoeking werden gestolen NAVO-documenten gevonden en extreem rechtse symbolen.

Tegenover onderzoeksrechter Francine Lyna bekende Barbier het bestaan van de militiegroep en hij biechtte ook de medewerking op van Smets. Toen Massart en zijn collega''s van B2c deze affaire verder wilden uitzoeken, stuitten zij op onverklaarbare tegenstand van de leiding van de Staatsveiligheidsdienst, inclusief die van Albert Raes zelf.

Tipgeversbudget

In januari 1984 werkte B2c aan een rapport over WNP. Chevalier wilde in het archief van de Staatsveiligheidsdienst enkele documenten doornemen. Tot zijn stomme verbazing werd hem de toegang tot dat archief geweigerd. ,,Wegens een verbod van de hoofdcommissaris", aldus een bediende. Dat bleek niet alles te zijn. Raes blokkeerde het tipgeversbudget van de afdeling B2c.

Verder kregen Massart en zijn medewerkers de opdracht om de recrutering van informanten ,,tot een minimum te beperken". Enkele dagen voor Kerst 1984 kregen Chevalier en zijn collega's bericht van hun overplaatsing. Chef Raes van de Staatsveiligheidsdienst hief de afdeling van zijn dienst die zich bezighield met extremistische groeperingen op op het moment dat België werd geteisterd door een reeks bijzonder gewelddadige aanslagen. Aanslagen die volgens een rapport van het Centraal Bureau Opsporingen (CBO) van de rijkswacht een "militair karakter" hadden.

Chevalier: "Via onze informanten wisten wij dat de leden van die extremistische rechtse groeperingen in België een ander regime aan de macht wilden. Zij spraken over destabilisatie en maakten zelfs plannen voor een coup. Wij zijn er nooit achtergekomen of deze mensen contact hadden met de top van de rijkswacht of van het leger".

"Maar om zo feilloos te kunnen optreden als bijvoorbeeld de Bende van Nijvel en daarna steeds weer in het niets te kunnen verdwijnen, waren het inzicht en het organisatietalent nodig van hogere officieren. De daders van de bloedige bende-overvallen ontsnapten telkens op wonderbaarlijke wijze aan politie en gerecht. Dat deed ons uiteindelijk geloven dat de top van de rijkswacht, van het leger of van justitie bij de aanslagen betrokken was en het onderzoek ernaar wilde toedekken. De resultaten van ons speurwerk bleven intussen in de kast en zijn nooit openbaar gemaakt. Een schande!".

Gedwarsboomd

Chevalier vervolgt: "Dat een afdeling die zo goed was doorgedrongen in het uiterst rechtse milieu zomaar werd gedwarsboomd, deed mij geloven dat wij met onze neus op de waarheid zaten. Ook al beseften wij dat niet volledig. Wij hebben in onze verslagen waarschijnlijk namen genoemd van drijvende krachten achter deze poging tot destabilisatie en misschien zelfs van een mogelijke machtsgreep".

"Bepaalde politieke kringen hadden blijkbaar liever niet dat wij de terroristen vonden. Ik ben ervan overtuigd dat de boycot van de afdeling B2c uitging van mensen binnen de overheid die dachten misschien een rol te kunnen spelen in het ''nieuwe België''. En zij wilden niet dat wij dat ontdekten".

Niet alle elementen van zijn verhaal zijn nieuw, maar het is wel de eerste keer dat iemand die bij de Staatsveiligheiddienst heeft gewerkt uit de school klapt. Zijn voormalige chef wilde niet reageren. Albert Raes zegt Robert Chevalier zelfs helemaal niet te kennen. Raes is inmiddels geen chef meer van de Staatsveiligheidsdienst, maar werkt nu op een afdeling van het ministerie van justitie. Hij zegt alleen te willen praten met "bevoegde autoriteiten".

Buitenstaanders

Dat gesprek komt misschien eerder dan hij verwacht. Zijn huidige baas, minister van justitie Stefaan de Clerck, heeft onlangs twee hoogleraren gevraagd om te onderzoeken wat er mis is gegaan met het gerechtelijk onderzoek naar de aanslagen van de Bende van Nijvel. Dit onderzoek werd door de minister beloofd nadat bij de herdenking van de tiende verjaardag van de bijzonder bloedige aanslag in Aalst door de Bende van Nijvel, nabestaanden van de slachtoffers opheldering eisten.

Het zal voor de twee hooggeleerde buitenstaanders niet eenvoudig worden om inzicht te krijgen in de verwarde kluwen van criminele en politieke hand- en spandiensten die ervoor hebben gezorgd dat de rapporten over het onderzoek naar de Bende van Nijvel in stoffige bureauladen vergelen. In het door en door verpolitiekte België worden ''gewone'' politieke knopen immers al toegedekt met camouflagenetten van leugens en bluf.

Bron: Reformatorisch Dagblad | 22 maart 1996

3

Re: Robert Chevalier

(...) Robert Chevalier van zijn kant stelt achteraf (opnieuw?) dat:

"(...) de terreur van de jaren tachtig niet de stempel droeg van enkele geïsoleerde bandieten. De aanslagen waren zo goed voorbereid dat ze alleen maar het werk konden zijn van een sterke en goed georganiseerde macht." (Welke waren dan "de drijvende krachten achter de destabilisatie"?)

"In de veronderstelling dat de druk van binnen ons land kwam, kunnen we denken aan politieke opposanten, bepaalde legerkolonels of rijkswachtofficieren die de Belgische manier van politiek bedrijven kotsbeu waren. (...)"

"Er was ook vanuit het buitenland heel wat kritiek op het politieke bedrijf in ons land. Staatshoofden uitten geregeld hun ongerustheid over de wankelende regeringen en de weinig doortastende politiek. Velen beschouwden de Belgische overheid als "te laks". Of wat moesten de kernmachten anders denken van de vele anti-rakettenbetogingen in de jaren tachtig?"

Bij deze verklaringen moet wel worden opgemerkt dat de directie van de veiligheid van de staat ten overstaan van de parlementaire onderzoekscommissie formeel tegensprak dat - van haar uit gezien - het extreem-rechtse spoor was verwaarloosd.

Zij voegde hier zelfs aan toe dat haar omvattende onderzoeken nooit één spat bewijs hadden opgeleverd voor de stelling dat het optreden van de Bende van Nijvel iets te maken heeft met extreem-rechts. Albert Raes, administrateur-directeur-generaal van de openbare veiligheid, verklaarde dat de hypothese dat extreem-rechts in de veiligheid van de staat infiltreerde in het kader van een plan tot destabilisering van de staat, waarin de bende van Nijvel een functie heeft, "door geen enkel bewijs wordt gestaafd."

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 1 en 2)

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

4

Re: Robert Chevalier

Ik [Guy Bouten] ontmoette Chevalier eerst in Scheveningen en later in Den Haag, waar hij na zijn ontslag bij de Staatsveiligheid was tewerkgesteld. Zijn statement was duidelijk: 'Ik vermoedde dat Smets een sterke machtspositie wilde innemen. Hij was een echte bazenpoeper, een slijmbal die hoopte dat men niet meer om hem heen kon. Daarom infiltreerde hij in de WNP. Hij sprak hij me eens aan en citeerde een Chinees spreekwoord: "Geduldig zal ik op de brug van de rivier wachten tot de lijken van mijn vijanden aanspoelen." Het klinkt nu misschien belachelijk, maar ik ervoer dat als een bedreiging.'

'Na de ontdekking van de WNP verwittigden we hoofdcommissaris Van Gorp en vroegen we hem om Latinus te laten schaduwen. Maar Smets weigerde. Ik herinner me nog zijn woorden: "Une filature sur Paul [Latinus], ça jamais!" Wij hebben trouwens nooit geloofd dat de aanslagen van de Bende van Nijvel geïsoleerde feiten waren van gewone bandieten. Het was te goed georganiseerd. Zo feilloos optreden en telkens in het niets verdwijnen zonder sporen achter te laten, tenzij valse? Daarvoor waren het inzicht en het organisatietalent van hogere officieren nodig.'

'Wij ontdekten in het begin van de jaren tachtig dat op de ledenlijsten van heel wat extreemrechtse groeperingen de namen voorkwamen van huurlingen, rijkswachters en militairen. In bepaalde gevallen waren die organisaties betrokken bij illegale wapentrafieken. Vreemd genoeg werd ons verboden nog langer contact te hebben met onze informanten, waardoor de controle op die gevaarlijke organisaties verdween en de weg naar de wanorde openlag. En dan werd onze sectie eind 1984 opgedoekt [Chevalier heeft het over Sectie B2C]. Men wilde geen pottenkijkers, we moesten weg en werden allemaal overgeplaatst. Raes probeerde zelfs mijn collega Kausse gek te laten verklaren, een methode die de KGB toen in de Sovjet-Unie toepaste. Net op het moment dat de CCC en de Bende van Nijvel keihard toesloegen, moesten wij ons speurwerk stopzetten. De boycot was een feit.'

Bron: De Bende van Nijvel - verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

5

Re: Robert Chevalier

Robert Chevalier: 

https://i37.servimg.com/u/f37/11/22/12/24/robert10.jpg

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: Robert Chevalier

Van het internet verdwenen: foto's in vooraanzicht van Robert Chevalier. Slecht één gevonden in zij-aanzicht. Niemand? (Vergelijk robotfoto van 'de oude' die wellicht erg jong was.)

7

Re: Robert Chevalier

In het topic Huiszoeking Marie-Jeanne Callebaut schreef forumlid Xeno dat ik de pen van journalist Debels vast hield. Ben je wel zeker Xeno dat ik dat was en niet Ben? Lees dit artikel van Debels maar eens zou ik zeggen » p-magazine.com

(De beheerder (Ben) van de uitstekende website bendevannijvel.com: België heeft in de jaren 80 een grote verzameling van extreme organisaties zoals het WNP, het Front de la Jeunesse, de CCC, ... Of deze organisaties nu links of rechts waren, ze hadden een ding gemeen, ze waren staatsgevaarlijk). Het gaat hier o.a. over één van jouw scoutsgroepjes he Xeno!

Ondertussen is de bromance tussen Ben en Debels blijkbaar voorbij, kan verkeren zei Bredero.

Bossi daarentegen schreef er dit:

"Men heeft een kanarievogel in beslag genomen om wat leutig gefluit te hebben op de burelen van de CWB alwaar men het diende te stellen met burelen en kasten vanuit de jaren 1970 - 1980."

Ook die stelling kan ik deels ontkrachten want volgens mij was het een kolibri. Of beter, volgens Chevalier.

Robert Chevalier is een gewezen inspecteur van de Staatsveiligheid (VSSE) die speurde naar extreem-rechtse terreur in ons land. Hij behoorde - tot zijn overplaatsing naar Luik - tot de sectie B2C (ook: B2c).

De sectie B2C was belast met het in kaart brengen van zowel het linkse als rechtse extremisme in Brussel en omstreken (dus de facto Brabant). B2C viel onder de brigade B2 bevoegd voor Brussel. B1 was/is bevoegd voor Vlaanderen en B3 voor Wallonië.

Samen met journalist Jeroen Wils heeft Chevalier een tijd geleden het onthullende boek "De Weg naar de Wanorde" geschreven.

In 1972 verlaat Chevalier de vrijzinnige ULB met een diploma criminologie op zak. Hij heeft slechts één doel: een functie bij de Staatsveiligheid. Op 1 juni 1974 begint hij er stage te lopen en later wordt hij inspecteur bij de sectie B2C die zich dus specifiek bezighoudt met extreme groeperingen in België.

Chevalier spitst zich toe zich op extreem-rechts, waaronder het Front de la Jeunesse en het latere Westland New Post (WNP) opgericht door Paul Latinus.

Chevalier: "De daders van de Bende-raids ontsnapten telkens op wonderbaarlijke wijze aan de handen van de politie en het gerecht. Dat deed ons uiteindelijk geloven dat de top van de rijkswacht, het leger of het gerecht bij de aanslagen betrokken was en het speurwerk ernaar wilde toedekken.”

“Dramatisch is dat de top van de Staatsveiligheid en het gerecht onze rapporten nooit ernstig hebben genomen. Zij hebben de gevaarlijke extremisten die wij aanduidden nooit terdege onderzocht. Meer nog, de resultaten van ons speurwerk bleven in de kast zitten en werden nooit openbaar gemaakt. Een schande!"

De laatste informant die Chevalier mocht rekruteren voor zijn onderzoekscel werd opgedoekt, was Kolibri. Chevalier: "Café Saint-Louis in Sint-Joost-ten-Node, een van mijn stamkroegen, kreeg sinds jaar en dag het bezoek van een bediende van de Sociale Voorzorg. Deze veertiger was een ietwat corpulente man, met het krulhaar in de nek en met het karakter van een echte Brusselaar: arrogant en een grote mond. Als hij een stuk in zijn kraag had, zong hij luidop opera-aria's. Of begon hij schel en oorverdovend te fluiten. Dat leverde hem de bijnaam 'Kolibri' op. Ik wist dat de man financiële zorgen had, vanwege zijn echtscheiding."

"Tot ieders verbazing droeg de 'Kolibri' op een dag een t-shirt met het opschrift: 'Front de la Jeunesse'. Die organisatie liep toen erg in de kijker nadat enkele van haar leden beschuldigd waren van de moord op een Marokkaan in een Brussels café en van brandstichting van de lokalen van Pour.”

Het Front de la Jeunesse was een Belgische privé-militie die werd opgericht in 1973 door leden van een van de zogenaamde NEM-clubs. Die groeperingen situeerden zich op hun beurt rond het blad Nouvel Europe Magazine. De organisatie werd opgeheven in 1983, wanneer een groot deel van de leden van het Front de la Jeunesse werden veroordeeld wegens lidmaatschap aan een privé-militie.

Sommige leden van het Front de la Jeunesse hielpen met de oprichting van de neo-nazistische organisatie Westland New Post in 1981. In juli 1981 verwierf het Front de la Jeunesse nationale bekendheid toen enkele leden van de groepering brand stichtte in de redactie van het weekblad Pour. Dit gebeurde nadat het blad informatie had uitgegeven over de interne structuren van de organisatie.

“De 'Kolibri' beweerde dat hij het t-shirt op straat kreeg van extreem-rechtse manifestanten. Het vreemde, provocerende gedrag van de 'Kolibri' was voor mij (Chevalier) de aanleiding om hem aan te spreken en voor te stellen samen te werken. Hij ging onmiddellijk akkoord om het Front de la Jeunesse te infiltreren. Ik gaf hem het adres van hun hoofdkwartier in de (Emile) Bockstaellaan in Laken, de tijdstippen waarop de leden vergaderden, en legde hem uit hoe hij zich bij zijn kennismaking moest gedragen."

"Na enkele maanden was de 'Kolibri' goed geïntegreerd in het Front de la Jeunesse. Hij leverde regelmatig nuttige informatie over de activiteiten. Een van de belangrijkste inlichtingen die hij ons gaf, ging over het jaarlijkse extreem-rechtse feest tijdens de zonnewende op 21 december. In 1984, het jaar dat de 'Kolibri' voor ons werkte, vierde het Front dit feest in een kasteel in het Henegouwse 's Gravenbrakel. Onze infiltrant woonde bijeenkomst bij en bracht uitgebreid verslag uit. Daaruit bleek dat sommige leden tot de tanden gewapend waren met riot guns en ander schiettuig. Dankzij 'Kolibri' konden we een lijst samenstellen van personen die wapens bezaten en commando's konden samenstellen, en dus potentieel gevaarlijk waren."

"De 'Kolibri' was bovendien zo ver doorgedrongen in de hiërarchie van het Front de la Jeunesse dat hij mocht meedoen aan gewelddadige acties. Op een dag vroegen de leiders aan 'Kolibri' of hij geen zin had om zich wat te amuseren. Hij kon niet weigeren. Met enkele auto's trokken ze naar het jodenmonument in Anderlecht (het monument voor Joodse martelaren in de Emile Carpentierstraat in Anderlecht). Buiten zichzelf van opwinding maakten de militanten van het monument een puinhoop. 'Kolibri' probeerde zich zoveel mogelijk op de achtergrond te houden omdat hij wist dat de Staatsveiligheid nog maar weinig voor hem kon doen bij een eventuele arrestatie."

Dankzij de 'Kolibri' kwam de Staatsveiligheid veel te weten over de extreem-rechtse milities in ons land. De geheime dienst kwam tot de vaststelling dat hun leden geen folkloristische individuen waren met heimwee naar de koloniale tijd, maar welgetrainde militaire commando's die het staatsbestel wilden ondermijnen. Vreemd genoeg verbood de top van de Staatsveiligheid Chevalier en zijn collega's nog langer contacten te hebben met 'Kolibri' en hun andere informanten.

De beheerder (Ben) van de uitstekende website bendevannijvel.com: “België heeft in de jaren 80 een grote verzameling van extreme organisaties zoals het WNP, het Front de la Jeunesse, de CCC, ... Of deze organisaties nu links of rechts waren, ze hadden een ding gemeen, ze waren staatsgevaarlijk. In het midden van deze turbulente periode, een week voor Kerstmis, besluit de Staatsveiligheid de onderzoekscel op te heffen die zich bezighoudt met het in kaart brengen van deze subversieve groeperingen. Het is een beslissing die geen enkele speurder van deze onderzoekscel kan begrijpen. In de periode dat België de grootste na-oorlogse terroristische acties meemaakt, legt de top van de Staatsveiligheid de onderzoeken naar extreme groeperingen stil. Sectie B2C van de Staatsveiligheid is niet meer.”

“De cel werd opgedoekt een jaar voor de drie grote Bende-overvallen. Vanaf dat moment was de Staatsveiligheid 'blind'. Er kwam geen informatie meer binnen van informanten en infiltranten en er was geen enkel contact meer met extreem-rechts. Zonder ooit een reden te geven en na maanden van tegenwerking werd de sectie opgedoekt. Kleine pesterijen, zoals het verbod van hun overste om dossiers op te vragen, deed bij de speurders niet vermoeden dat dit het einde zou betekenen. Ze dachten dat het om een tijdelijke maatregel ging.”

Chevalier in 1996 in de Nederlandse media: "Bepaalde politieke kringen hadden blijkbaar liever niet dat wij de terroristen vonden. Ik ben ervan overtuigd dat de boycot van de afdeling B2C uitging van mensen binnen de overheid die dachten misschien een rol te kunnen spelen in het 'nieuwe België'. En zij wilden niet dat wij dat ontdekten".

Chevalier vertelde tot slot dat bij de VSSE herhaaldelijk 's nachts in de archieven dossiers over politici werden gezuiverd of zelfs vernietigd. "In de periode dat de socialisten in de oppositie zaten, hielden wij dossiers bij van Philippe Moureaux (PS), die we verdachten van extreem-linkse bindingen. Toen hij in 1980 minister van Justitie werd (en dus voogdijminister van de Staatsveiligheid), moesten wij de stukken die voor hem bezwarend waren, uit zijn dossier halen. Moureaux hield er niet van dat de Staatsveiligheid dossiers van regeringsleiders bijhield."

Wie overigens meer wil weten over Chevalier, Westland New Post of het Front de la jeunesse kan terecht op de uitstekende webstek www.bendevannijvel.com.

Sorry voor de lange post, ik heb er voor gekozen het artikel volledig te plaatsen aangezien velen dit niet kunnen lezen.

Benieuwd of er na de kanarievogel en de kolibri nog een papegaai gaat opduiken bij "de Bende". Maar om helemaal correct te zijn, de kolibri was al eens opgedoken onder de noemer Front de la Jeunesse op het uitstekende forum van Ben. Feel free om den Ben ook te beschuldigen van manipulatie Xeno. (smiley)

Debels laat zich blijkbaar graag inspireren door het forum. Ik heb mij deze keer laten inspireren door de vogels. So what?

P-magazine heeft niet de pretentie een blad te zijn voor intellectuelen maar is volgens hun eigen website "Ontspannend lees- en praatvoer". Het heeft dus geen zin om appels met peren te vergelijken. Het brengt dus artikels die bestemd zijn voor een bepaalde doelgroep. Ikzelf ben niet vies van ontspannend leesvoer. Tot daar mijn promo praatje voor P-magazine. Als ze meer willen zullen ze mij moeten betalen (smiley). Manipulatie? 't is echt lang geleden dat ik nog zo gelachen heb.