De verklaringen van Lekeu

Begin maart 1989 publiceerde de Franstalige krant La Dernière Heure een interview met Martial Lekeu, een voormalige rijkswachter van de Brusselse BOB die in augustus 1984 in onduidelijke omstandigheden en met hulp van DEA-agent Frank Eaton België ontvlucht was en sindsdien, met een toeristenvisum dat slechts zes maanden geldig is, onder de valse naam David Adams in Orlando, in de Amerikaanse staat Florida, verblijft. Toen het effect van zijn onthullingen in La Dernière Heure was uitgedeind, volgde op 5 september 1989 een reeks nieuwe revelaties in het weekblad Panorama. In het eerste interview vertelde Lekeu aan journalist Gilbert Dupont dat hij eind jaren zeventig was toegetreden tot de Groep G, een op nazi-leest geschoeide parallelle geheime organisatie binnen de rijkswacht geleid door Francis Dossogne en Paul Latinus, de kopstukken van het Front de la Jeunesse.

Groep G zou staan voor 'Groupe d'Action Politique'. Andere bronnen spreken van 'Groupe de la Gendarmerie', naar analogie van de zusterorganisatie van Groep G in het leger, de Groep M, Groupe Militaire. Daarnaast bestonden er ook kernen aan de Université Libre de Bruxelles, bestaande uit kandidaat rijkswacht-officieren die criminologie studeerden aan deze universiteit, in de Koninklijke Militaire School, in het Mobiel Legioen, in de groep Dyane, in de drugssectie van de Brusselse BOB en in verschillende andere brigades van de rijkswacht.

Volgens speurders die anno 1989 enig inzicht proberen te krijgen op de omvang van deze extreem-rechtse infiltratie zouden er bij de rijkswacht minstens een zestigtal manschappen bij betrokken zijn. De organisatiestructuur van de Groep G bestond uit afzonderlijke cellen die van elkaars bestaan en werking niets afwisten. Er wordt dan ook toegegeven dat de infiltratie wellicht groter was dan de geraamde zestig manschappen. Naar eigen zeggen was Martial Lekeu gerekruteerd door Didier Miévis, een BOB'er die bij het Centraal Bureau voor Inlichtingen werkte en door Lekeu omschreven werd als de rekruteringsofficier van het Front bij de rijkswacht. Lekeu nam ook geregeld deel aan informele bijeenkomsten in het Brusselse 'Hotel de la Pompe' met commandant François van het NBD en Frank Eaton van de DEA.

Over de politieke gezindheid van de club liet Lekeu geen enkele twijfel: 'Toen ik bij de rijkswacht kwam, werd ik een overtuigde fascist. Bij de groep Dyane leerde ik mensen kennen die er dezelfde opvattingen op nahielden als ik. We groeten elkaar zoals de nazi's. Telkens we in de kantine of in de gangen van het BOB-gebouw aan de Leuvense weg onze hakken tegen elkaar klikten, hoorden we anderen dat ook doen. Dat was een teken van samenhorigheid. We lachten om de migranten wier gezichten we in puin sloegen. Wanneer we meewerkten aan een of andere actie in een migrantenbuurt gingen we er keihard tegenaan. Ik vraag me nu af wat we zouden gedaan hebben als we op zo'n moment het bevel hadden gekregen om op die mensen te schieten. Als ik eraan terugdenk schaam ik me. Samen met een tiental andere rijkswachters luisterden we naar marsmuziek van de Waffen SS. Aan de muren hingen nazi-vlaggen.'

Volgens Lekeu werd door de Groep G en de Groep M vanaf 1975 gewerkt aan een plan tot staatsgreep. Die coup moest het orgelpunt zijn van een hele serie terreuracties en zou de macht in handen moeten spelen van het CEPIC. Lekeu in Panorama: 'Tijdens de bijeenkomsten van het Front werd een plan uitgewerkt om België te destabiliseren en klaar te stomen voor een autoritair regime. Dat plan bestond uit twee delen, een luik politiek terrorisme en een luik banditisme. Ik heb in het luik banditisme gewerkt. Ik was een van de specialisten die jonge kerels met rechtse trekken een opleiding moest geven, ze moest kneden tot een getrainde bende die tot alles bereid was. Daarna moest ik alle contact met hen verbreken zodat ze als zelfstandige groep konden voortbestaan en overvallen plegen, zonder dat ze beseffen dat ze deel uitmaakten van een uitgekiend complot.'

Nog steeds volgens Lekeu waren er veel meer van die groepen en zijn die vermoedelijk uitgegroeid tot de Bende van Nijvel. De ex-rijkswachter beweert ook dat hij de speurders van de BOB in Waver, belast met het onderzoek naar de Bende, in 1984 al had ingelicht. Voordien zou hij ook al een rapport over de extreem-rechtse infiltratie in de rijkswacht bezorgd hebben aan adjudant-chef Roger Tratsaert van de info-sectie van de Brusselse BOB.

Daders » Martial Lekeu