De dag dat Victor Massart het hoofdkwartier aan De Meeûssquare verlaat en naar de rijkswachtkazerne trekt waar de GIA is gehuisvest, bouwen Raes en de zijnen een feestje. Een getuige hoort door de dunne scheidingswand het gebral van commissaris Smets, die boven het geroezemoes van pratende mannen en klinkende glazen uitroept dat hij dan toch het hoofd van Massart gekregen heeft. Bij de verliezers heerst verslagenheid en doet het mopje de ronde: wat is het verschil tussen een gekkenhuis en de Staatsveiligheid? Het antwoord luidt: in een asiel is de directie nog helder van geest. Niets typeert beter de diepe rivaliteit en de clanvorming.

Bij zijn afscheidsfeestje van de sectie B2C krijgt Massart een tinnen leeslamp cadeau. Hier en daar wordt een traan weggepinkt en worden dure eden gezworen. "Ons schip kapseist nu we zonder kapitein zitten. We huldigen u voor de wijze waarop u onze sectie de voorbije jaren hebt geleid. Het was een verschrikkelijke periode. Om er te mogen werken moet je je verlagen tot bazenpoeperij..." Een duidelijke hint naar het op zijn minst bizarre gedrag van enkele collega's. Massart luistert vol emotie en citeert Guy Béart. "De eerste die de waarheid zegt, moet terechtgesteld worden."

Een dag later, op 2 oktober 1984, slaat de CCC toe.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

Tijdens een lang interview dat ik [Guy Bouten] van Massart afnam, vertrouwde hij me toe dat Raes bij bevriende journalisten rondstrooide dat extreemrechts "zijn dienst had gepenetreerd om hem te destabiliseren" en dat Smets een slachtoffer was dat de WNP voor zijn kar had gespannen. Collega Patrick Van Molle vertelde hem dat de top van de Staatsveiligheid voogdijminister Jean Gol in de maling had genomen en hem hun versie deed slikken.

Bron: De Bende van Nijvel - verraad, manipulatie, geheime diensten | Guy Bouten

(...) Het was inderdaad zo dat Libert een scoutsgroep had ingeschakeld die in de toekomst voor nieuwe manschappen moest zorgen. Tot die groep behoorden onder mee de beide zonen van rijkswachter Marbaix. Getuige is van oordeel dat de WNP een gevaarlijke groep was. Onderaan een verslag dat door zijn medewerkers was opgesteld, heeft hij een handgeschreven opmerking toegevoegd waarin hij wees op de vereiste om met de inlichtingen zeer omzichtig om te springen, vooral met het oog op de veiligheid van de informanten en agenten.

Dat gevaar school vooreerst in de ideologie van de groep zelf. Bovendien streden ze een militaire organisatievorm na, en wilden ze een collectieve boerderij (*) oprichten om voor harde acties over manschappen te beschikken. Tenslotte beschikten ze over geheime opslagplaatsen voor wapens. In tegenstelling tot wat de heer De Vlieghere daarover denkt, meent de heer Massart dat het zeker niet ging om clowns of bluffers. Indien het werkelijk om bluf ging, dan had men de groep zeker niet laten infiltreren door een ambtenaar van de dienst.

De heer Massart verklaart tenslotte dat hij geen verband heeft kunnen leggen tussen de WNP en de moorden die in Waals-Brabant en elders zijn gepleegd. Er bestaat niettemin informatie over contacten tussen bekende extreem-rechtse militanten en notoire bandieten. Hij sluit niet uit dat die bandieten aan de moordpartijen hebben deelgenomen.

Bron: Getuigenis Victor Massart | Eerste Bendecommissie

(*) De boerderij van Calmette?

Ik denk toch eerder aan de boerderij van Calmette > Erbisoeul + zie ook Freddy Gignez en zijn broer > MSN. Maar ook Haacht is een optie.