Patrick Haemers, bijnaam Le Grand Blond, wordt op 2 november 1952 in Schaerbeek geboren als zoon van Liliane en Achille Haemers. Zijn vader is een West-Vlaamse textielbaron die in de loop der jaren aardig wat geld heeft verdiend. In de jaren zeventig raakt Patrick vertrouwd met het Brusselse nachtleven. Eric Haemers, de broer van Patrick, is de eigenaar van een kroeg, De Gypy's. Naast Patrick zijn er ook heel wat andere malafide figuren vaste klant in de kroeg.
Patrick raakt in en rond de Gypy's en in de rest van Sint-Lambrechts-Woluwe bevriend met jonge boeven zoals Thierry Smars en Philippe Lacroix, een autodief. In die periode staan de broers Patric en Eric Haemers, Jürgen Zeyen en Axel Zeyen en Jacques Fostroy bekend als De Gouden Jekkers. Ze worden omschreven als rijkeluiszonen die te veel vrije tijd hebben. In 1972 richt vader Achille nachtclub The First op. In 1973 wordt Patrick Haemers de uitbater van dit etablissement. De nachtclub verdwijnt na een hevige brand. Door de verzekering wordt niet uitgekeerd omdat de brand aangestoken zou zijn geweest.
Ondertussen geniet Patrick Haemers zelf ook van het uitgaansleven. Hij bezoekt vaak de nachtclub Sleepy Lagoon, waar gangster Philippe De Staerke financiële belangen in heeft. Via dit nachtleven, en in het bijzonder de nachtclub Sleepy Lagoon, komt Haemers in contact met het Brusselse misdaadmilieu. Hij leert er onder meer Ramadan Dodack kennen en Denise Tyack, een prostituee uit het Israëlische pooiermilieu. In 1979 opent Achille Haemers vlak naast de voormalige The First de privé-club Elysée 19. Deze is een thuishaven voor verscheidene politici, rijkswachters en criminelen. Later verandert de club haar naam in The Happy Few.
Drugs, uitgaan & mooie wagens blijken duur
In 1983 wordt Patrick Haemers opnieuw de uitbater van een nachtclub van zijn vader, maar ditmaal in samenwerking met zijn vriendin Denise Tyack. Ondertussen blijft Haemers ook genieten van de vele vrije tijd die hij heeft. Hij krijgt maandelijks zo'n 1000 euro van zijn vader en broer Eric Haemers geeft hem maandelijks ook een bepaald bedrag.
Toch kan hij met dit geld amper zijn dure levensstijl van drugs, uitgaan, mooie wagens en zware motoren financieren. Met bekenden uit het criminele milieu richt hij de Bende Haemers op, die verder bestaat uit Philippe Lacroix, Marc Van Dam, Denise Tyack, Basri Bajrami en Kapllan Murat. Wegens zijn gewelddadige overvallen op verscheidene geldtransporten wordt hij beschouwd als een Belgische topgangster. In 1989 wordt hij zelfs internationaal bekend, nadat blijkt dat hij oud-premier Paul Vanden Boeynants heeft ontvoerd.
Fysiek valt Haemers op vanwege zijn grote lichaamslengte, opvallend blauwe ogen, en blonde haren. Hieraan dankt hij dan ook zijn bijnaam. Haemers is in 1978 al eens veroordeeld voor groepsverkrachting. In 1987 komt hij vrij na een veroordeling wegens een overval in Deerlijk. In 1988 krijgt hij een geldboete van 500.000 Belgische frank wegens een zaak met valse facturen. Maar in 1993 staat het proces van zijn leven op het programma en dit gaat op 19 april 1993 van start. De internationale pers is aanwezig en Haemers geniet van de aandacht. Hij is enorm teleurgesteld wanneer blijkt dat het proces wordt uitgesteld. Er zijn niet genoeg juryleden aanwezig en Haemers is het wachten duidelijk beu. Zowel fysiek als mentaal lijdt de dan 40-jarige gangster onder het gevangenisleven. Op 19 april maakt hij de rechter dan ook duidelijk dat het proces niet te lang moet worden uitgesteld.
Hij hangt zich met het radiosnoer op aan de radiator
Via een emotionele brief vraagt hij zijn vader hem te helpen te ontsnappen. Zijn vader krijgt de opdracht om een wapen te kopen. Via een omgekochte bewaker zal Haemers dan het wapen ontvangen. Tenslotte zijn er ook nog vrienden die het geld voor de omgekochte bewakers betalen. Haemers wordt echter naar een andere gevangenis overgeplaatst en het plan gaat niet door.
Dit is een klap voor Haemers, die ziet hoe op 5 mei 1993 Philippe Lacroix, Kapllan Murat en Basri Bajrami wél op spectaculaire wijze uit de gevangenis ontsnappen. In de gevangenis heeft Haemers duidelijk last van afkickverschijnselen en hij vraagt om drugsvervangende medicijnen, maar die krijgt hij niet. Op 14 mei 1993 pleegt Haemers in zijn gevangeniscel zelfmoord. Met het snoer van een radio maakt hij een strop en hangt zich op op aan de radiator, 130 cm hoog. Hij laat een afscheidsbrief achter.
Bron: Panorama.nl | 14 maart 2017
