Op Wikipedia terug te vinden:

Westmoreland heeft altijd de stelling verdedigd, dat door de Vietnam-oorlog de verdere verspreiding van het communisme over Azië werd voorkomen.

Ook is op verschillende sites terug te vinden dat hij in Vietnam verschillende nederlagen tegen de Vietcong moest incasseren, op gegeven moment zelfs door een andere generaal vervangen werd. Dit zal zeker tot grote frustraties en haat tegen het communisme geleid hebben.

Interessant om weten.

De kans bestaat dat de WNP-leider [Paul Latinus] een product van Pollio is. Op die beruchte Conferentie over de Revolutionaire Oorlog van het Instituto di Studi Militari Alberto Pollio in 1965, in volle hippie- en contestatiejaren, de jaren van betogingen tegen de oorlog in Vietnam en het rapport van de Club van Rome, dat een bom legde onder de pijlers van de consumptiemaatschappij, kaartte het Italiaanse ministerie van Landsverdediging in het Romeinse luxehotel Parco dei Principi de 'onorthodoxe oorlogsvoering' aan, om de subversie in West-Europa te bestrijden.

De uit Oost-Duitsland afkomstige historicus Gerhard Feldbauer was incognito aanwezig op dat uur U van de Strategie van de Spanning. In zijn stevig gestoffeerde boek over de moord op de Italiaanse premier Aldo Moro beschreef hij hoe de oriëntalist en expert van geheime diensten hoogleraar Pio Roncone op de conferentie het idee lanceerde om radicaal linkse organisaties te laten infiltreren of linkse bewegingen op te laten richten door neofascisten.

Volgens Feldbauer werd dit idee in Italië daadwerkelijk opgepikt. In 1968 trokken tweehonderd Italiaanse extreemrechtse activisten onder de leiding van Delle Chiaie naar het Griekenland van de kolonels om wekenlang de Griekse ervaringen van infiltratie in extreemlinks te bestuderen, met de steun van de CIA. Na hun retour richtte een van de Italiaanse antisubversie-studenten meteen de linkse anarchistische groep 22 Maart op.

De Romeinse advocaat Ferdinando Imposimato, een veteraan in de strijd tegen geheimedienstenoperaties in samenhang met extreem-rechts, zei tegen mij [Hilde Geens] dat er ook Belgen aanwezig waren op de beruchte conferentie van Pollio, maar hij kon geen namen noemen. Een Italiaanse collega die er rond 2010 onderzoek naar deed, betwistte dat. De Belgische justitie heeft nooit uitgezocht of extreem-rechtse figuren in dit land een linkse vermomming aantrokken, maar in de diverse gerechtelijke onderzoeken kwamen er eerder toevallig toch een paar boven water. (...)

WNP-stichter Paul Latinus was vijftien jaar toen de Pollio-conferentie plaatsvond, en was volgens zijn moeder een overtuigd nationaalsocialist, die de hele klas over zich heen kreeg toen tijdens een spreekbeurt de apartheid in Zuid-Afrika verdedigde. Voor Pollio was hij te jong, maar ook had een aantal linkse bewegingen een rad voor de ogen gedraaid. Ze dachten dat hij een progressieve milieuactivist was.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens

De bloedige aanslagen in Parijs gisteravond hebben als doel om het functioneren in een democratische rechtsstaat onmogelijk te maken, zegt professor en veiligheidsexpert Brice De Ruyver zaterdag. "Dit zijn aanslagen van een andere grootteorde. De daders willen paniek zaaien door anonieme slachtoffers te maken. Dit maakt van alle burgers potentiële doelwitten."

De Ruyver maakt de vergelijking met de moordaanslagen van onder andere de Bende van Nijvel die de jaren 1980 kenmerkten. "Ook toen was er geen verband tussen de dader en het doelwit. Het gaat om slachtoffers die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats waren."

Dat de daders deze strategie hanteren, is volgens de professor strafrecht en criminologie geen toeval. "Deze aanslagen zullen extra maatregelen vergen. De grenzen van de rechtsstaat worden afgetast. Daar is het hen om te doen. Ze willen het systeem in het hart treffen door ons functioneren in een democratische rechtsstaat onmogelijk te maken."

Lees hier het hele artikel » www.demorgen.be

Noot: Ik plaats dit artikel hier vanwege de verwijzing naar de Bende van Nijvel. Niet om de bloedige feiten in Parijs te linken aan de Strategie van de Spanning.

Je moet jezelf niet zo beperken. Als je de mogelijkheden zo strak voor jezelf afkadert, zul je de Bende nooit oplossen. Er is nooit aangetoond dat er iemand ergens naar toe is gelokt. Dat zijn de harde feiten, zelfs al wil je die liever niet weten.