Bewijs Roze Balletten? Verklaring van gewezen justitieminister Moureaux werpt nieuw licht op onderzoek

Voorzitter André Bourgeois van de commissie banditisme [Eerste Bendecommissie] heeft gewezen justitieminister Philippe Moureaux (PS) een brief gestuurd waarin hij hem verzoekt eerder gedane mondelinge en persoonlijke verklaringen aan de socialistische fractieleider en commissielid Eerdekens schriftelijk te bevestigen. Deze verklaringen worden beschouwd als een mogelijke bewijs voor het bestaan van de Roze Balletten met prominenten.

Moureaux, thans vice-premier, zegde volgens een verklaring van Eerdekens vorige donderdag aan de bendecommissie, dat hij in de periode 1980-1981 als minister van Justitie het bezoek kreeg van de advocaat-generaal te Brussel, die hem in totale verwarring, wees op het bestaan van een aantal dossiers [dossier Pinon] over zedenfeiten met minderjarigen waarin de namen voorkwamen van Paul Vanden Boeynants, de toenmalige PS vice-premier Guy Mathot en verscheidene magistraten. De minister gaf hem de raad de dossiers een gewone behandeling te geven, maar discretie in acht te nemen.

Moureaux deelde ook mee, dat hij een zestal weken na dit bezoek, op een receptie procureur-generaal Van Honsté ontmoette en hem ook vroeg hoe ver het stond met het onderzoek in deze dossiers. Het antwoord luidde: "Wees gerust, mijnheer de minister, er zit niets in".

De commissie banditisme, zo wordt vernomen, hecht zeer veel belang aan deze verklaringen omdat zij het bewijs kunnen worden dat deze seksfuiven met prominenten inderdaad plaats hebben gevonden en later mogelijk gebruikt werden als chantagemiddel (*). Vice-premier Moureaux was gisteren niet bereikbaar voor commentaar.

Minister van Justitie Wathelet heeft gisteren van zijn kant het gerecht gevraagd een grondig onderzoek in te stellen over de Roze Balletten. Hij gaat daarmee in op een brief van commissievoorzitter Bourgeois. De minister vraagt dat vooral wordt nagegaan of mogelijke chantage met deze seksfuiven het onderzoek naar de bende van Nijvel beïnvloed heeft. Verwacht wordt dat na het verzoek van de minister een drietal dossiers zullen samengevoegd worden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 20 februari 1990

BOB op wacht bij seksfuiven – Speurders die Roze Balletten onderzochten, weggepest

"Terwijl binnen seksfeestjes met kinderen aan de gang waren,hielden rijkswachters buiten de wacht. Op bevel van de generale staf." Dat zeggen Gerard Bihay en Franz Balfroid, twee ex-BOB’ers die weggepest werden uit het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Bihay en Balfroid werden gisteren ondervraagd door de parlementscommissie [Tweede Bendecommissie] naar de Bende van Nijvel. Ze schetsten een ontluisterend beeld van de rijkswachttop en het gerecht.

"We wilden de rijkswachters terugvinden die ingezet waren voor het beveiligen van de Roze Balletten (*), waarop rijkswachtgeneraal Fernand Beaurir aanwezig was. Maar toen we hen begonnen op te sporen, werden we weggepest, niet in het minst door de Nijvelse procureur Jean Deprêtre", aldus de ex-BOB'ers.

Ook onderzoeksrechter Schlicker kreeg een veeg uit de pan. "Hij was het kinderseksdossier aan het inkijken en vertelde dat er een foto instak van Beaurir 'op zijn eenvoudigst …'" De foto van de naakte Beaurir blijkt nu spoorloos. "Bizar", reageerde commissielid Landuyt, "Ik denk niet dat de twee getuigen logen".

Bihay en Balfroid zeggen dat ze het spoor van de seksfeesten ontdekten na ondervraging van de weduwe van de restauranthouder, die door de Bende doodgeschoten werd in Ohain. "Ze vertelde over vergaderingen tussen Beaurir en een Brusselse vastgoedmakelaar, die politicus Guy Mathot geld toestopte voor een villa waar ooit Roze Balletten plaatsvonden".

Bron: Het Laatste Nieuws | 22 februari 1997

"Bewijsstukken verdwenen uit dossiers Roze Balletten"

"Agenda's, telefoonlistings en andere documenten over de diverse Roze Balletten-dossiers zijn spoorloos verdwenen uit het Brusselse Justitiepaleis". Dat stelde de Brusselse onderzoeksrechter Bruno Bulthé gisteren voor de Bende-commissie [Tweede Bendecommissie]. In februari 1990 startte Bulthé een onderzoek naar het onderzoek in alle toen gekende seksdossiers met minderjarigen [zie ook bovenstaand artikel van 20 februari 1990].

Bulthé ontdekte toen de verdwijning van overtuigingsstukken uit verscheidene dossiers. "Ik veronderstel dat het interessante documenten waren en niet het telefoonnummer van de loodgieter of de tandarts. Waar deze documenten naartoe zij, weet ik niet. Als ik dat wel wist, zou ik de schuldigen vervolgd hebben. De daders moeten het Justitiepaleis goed gekend hebben (**). De Brusselse griffie is immers een echt hol van Ali Baba met drugs, documenten en wellicht het grootste wapenarsenaal van de hoofdstad".

Bron: Het Laatste Nieuws | 5 maart 1997

(*) Zie ook het verhaal van de nota van december 1988.

(**) Die uitspraak van Bruno Bulthé doet onmiddellijk denken aan Bouhouche en Beijer aangezien zij een diefstal uit de Brusselse griffie op hun palmares hebben. Is het mogelijk dat Bouhouche en Beijer in dat bewuste weekend in augustus 1985 aan de haal gegaan zijn met de overtuigingsstukken uit de Roze Balletten-dossiers?

Uit het verslag van de Tweede Bendecommissie, het besluit van de commissie:

Het dossier Pinon zoals dit werd medegedeeld aan de eerste commissie en aan de huidige commissie, geeft een zeer onduidelijk beeld van de wijze waarop het onderzoek verliep. Blijkbaar vond het merendeel van de onderzoeksverrichtingen plaats in het kader van het onderzoek naar de brandstichting bij Pour, in opdracht van onderzoeksrechter de Biseau d'Hauteville.

Onduidelijkheid is er ook over de bandopnames die werden gemaakt. De opname die werd gemaakt bij het avondmaal van 18 juni 1981 waaraan diverse rechtstreeks betrokkenen deelnamen, werd inbeslaggenomen en neergelegd ter griffie in het kader van het Brusselse gerechtelijk onderzoek naar de brandstichting bij Pour. Het zou echter gaan om een zeer gedeeltelijke weergave van het gesprek; een volledige versie werd blijkbaar nooit bekomen. Deze opname werd in het kader van het onderzoek 54/90 in gesloten omslag overhandigd aan substituut Steppé.

Dan is er de opname van een gesprek aan het meer van Genval tussen Pinon en zijn echtgenote. Die werd blijkbaar door Pinon aan de gerechtelijke politie van Brussel overhandigd, doch er is niet gebleken dat deze die opname bewaarde; er is geen spoor van haar neerlegging ter griffie. Een gedeelte van het desbetreffende gesprek werd blijkbaar uitgetypt naar aanleiding van een klacht bij de politie te Sint-Genesius-Rode, doch ook hier maken de stukken in het dossier het niet mogelijk terzake een duidelijk oordeel over de situatie te vellen.

Ten derde is gebleken dat er in het kader van het dossier "Pinon-bedreigingen" drie cassettes op de proppen kwamen met gesprekken tussen Pinon en zijn advocaat. Deze cassettes werden overhandigd aan Audenaert van de gerechtelijke politie te Brussel, zonder dat hiervan in het betrokken proces-verbaal van ondervraging melding werd gemaakt. Zij werden ook niet neergelegd ter griffie, maar werden meegenomen door een collega van Audenaert, Marnette, die ze op zijn beurt overhandigde aan Reyniers; deze laatste heeft ze ook beluisterd (hun inhoud was verstaanbaar). Daarna zijn ze aan de eerste Parlementaire Onderzoekscommissie overhandigd, maar bleken toen geen (verstaanbare) relevante informatie te bevatten. Ons is niet gebleken welk nadien het lot was van deze cassettes.

Verder kan worden vastgesteld dat het dossier Pinon opnieuw ter hand is genomen in 1984, in de vorm van een "discrete enquête". Dit zou zijn gebeurd omdat het mogelijk verband hield met een ander, niet nader genoemd dossier. Of bij dit onderzoek een magistraat was betrokken, en in voorkomend geval welke, is niet duidelijk. Ook op het einde van de jaren '80 werd klaarblijkelijk opnieuw onderzoek verricht. Wederom is echter niet duidelijk wie de leiding over dit onderzoek had, en welke rol het parket erin speelde.

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 3)

Los (geabstraheerd) van het concrete dossier-Pinon zijn er de volgende mechanismen:

1. "Belangrijke" mensen raken verwikkeld in situaties met prostituées, kinderen, ... die, wanneer het grote publiek ze zou kennen er voor zorgen dat het gedaan is met hun carrière. Zij doen er dus alles aan om te vermijden dat dit uitlekt, want er bestaat materieel bewijs, maar inderdaad, vreemd dat ze in de eerste plaats in dergelijke situaties terecht kwamen en dat er bewijs bestaat.

2. Om nog "belangrijker" te worden, worden mensen verplicht om in bepaalde situaties terecht te komen, waar bewijs van bestaat, zodat ze in de pocket zitten van de nóg belangrijker mensen.

3. Kleine crimineel x wordt opgepakt voor misdrijf y. Om een deel van zijn daden onderbelicht te houden rakelt hij op dat hij de foto's van "belangrijke" persoon z gezien heeft / dat deze figuur met hem te maken heeft / dat hij door een figuur beschermd wordt, die belangrijker is dan de figuur die boven de onderzoekslieden staat. Het onderzoek zal een bepaalde piste niet nemen omdat men repercussies van deze belangrijke persoon vreest. Ik schrijf "kleine crimineel" omdat het niet gaat om de "nóg belangrijker mensen" van 2). Deze laatste immers, gebruiken kleine crimineel x wanneer het voor hen nuttig is.

Zie 3 teksten aangebracht door Human vanaf 18uur22 » tueriesdubrabant.winnerbb.com