Mijn laatste ontmoeting met Paul Latinus dateert van maart 1984. In die tijd voelde Latinus zich bedreigd. Zijn moeder, die in Ottignies woont, kreeg te horen dat het leven van haar zoon in gevaar kwam als hij zijn mond niet hield over bepaalde dossiers.
Een van die dossiers betrof de zaak Pinon, zo genoemd naar de dokter die in 1981 onthullingen deed aan het weekblad Pour in verband met de 'ballets bleus' die in Waals Brabant belangrijke personaliteiten van de politieke wereld, het zakenleven, de rijkswacht en de magistratuur bijeenbrachten. Bij deze orgieën waren naar verluidt ook minderjarige kinderen aanwezig. Ikzelf heb deze zaak onderzocht in de loop van 1982. Ik sloot de mogelijkheid van dergelijke seksfeestjes niet uit maar ik vond geen enkele aanwijzing in verband met minderjarige kinderen. Het parket van Nijvel heeft overigens een onderzoek ingesteld en de zaak werd geseponeerd.
Maar dossiers met een schandaalluchtje leiden een bijzonder taai bestaan. Twee jaar later hoorde ik nog af en toe praten voer deze zaak. Paul Latinus beweerde dat zijn vriendin Mireille erin geslaagd was fotokopies te nemen van dit explosief dossier. Hij dacht dat een of andere ambtenaar van de Staatsveiligheid zijn vriendin had omgekocht.
Latinus was bang dat sommige militanten van Westland New Post, na de beschuldigingen en arrestaties in de herfst van 1983, weerwraak zouden nemen op hun leider. Toch gaf de leider van WNP niet de indruk van een achtervolgd man. Hij had zijn intrek genomen bij zijn vriendin in Court-Saint-Etienne, niet ver van Ottignies. Hij werd vaak opgemerkt in de cafés van de buurt. Af en toe kwam hij naar Brussel.
Midden april belde Paul Latinus Karl de Lombaerde op met de boodschap dat hij door zijn vriendin Mireille verraden werd. Hij had dit vernomen van de Amerikanen met wie hij nog altijd in contact stond en van wie hij nog altijd zijn orders kreeg. Hij vertelde ook aan zijn moeder over een rendez-vous met de Amerikanen. Op zondag 8 april, in het bos van Motte, halverwege Bousval en Ottignies, had hij zijn opdrachtgevers ontmoet en ze hadden hem bewijzen met betrekking tot het verraad van zijn vriendin laten zien.
Zijn moeder werd ongerust toen haar zoon na het weekend van Pasen drie dagen wegbleef. Dinsdagmiddag 24 april ontving de gerechtelijke politie nog een telefoontje van Latinus. Daarna ging hij op bezoek bij zijn moeder: hij bracht bloemen mee voor haar verjaardag (25 april) en vroeg geld om de remmen van zijn auto te laten herstellen. Mevrouw Latinus gaf hem een cheque van 5.000 frank. Paul vertrok om 15 uur.
Dezelfde avond, tussen 19u en 20u werd mevrouw Latinus drie maal opgebeld door Mireille, de vriendin van Latinus. De eerste maal om te vragen of Paul niet in Ottignies was. Negatief antwoord van mevrouw Latinus: Paul was al vier uur geleden vertrokken. Het tweede telefoongesprek was zeer kort: Mireille vroeg of moeder Latinus aanstuurde op een breuk tussen haar zoon en zijn vriendin; mevrouw Latinus hing op. Mireille telefoneerde nog een derde maal en zei dat mevrouw Latinus moest luisteren waarop deze laatste prompt de hoorn neerlegde.
Tegen de avond vonden Latinus en zijn vriendin mekaar in het café Grambinus in Limelette, op enkele kilometers van Court-Saint-Etienne. Wat later op de avond vertrok Latinus in een taxi; omstreeks 23 uur liet ook Mireille zich naar huis voeren. Ze vond er het lijk van Latinus, opgehangen aan telefoondraden. Geen afscheidsboodschap, geen uitleg. Paul had zijn wagen achtergelaten voor het café Grambinus in Limelette; de remmen waren niet hersteld. In de portefeuille van Latinus vonden de rijkswachters drieduizend zeshonderd frank.
Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje in de gerechtelijke kringen van Brussel en Nijvel. Het parket van Nijvel opende het vooronderzoek terwijl de rijkswacht van Ottignies en de BOB van Waver de vriendin van Latinus aan een langdurig verhoor onderwierp. Vierentwintig uur later werd ze vrijgelaten. De hele pers was er als de kippen bij om het nog maar eens te hebben over de mysterieuze en dubbelzinnige persoonlijkheid van de overledene. Ze waren het er over eens dat zijn dood goed uitkwam voor een aantal mensen. De troebele rol die hij voor 1981 gespeeld had in het Front de la Jeunesse en bij de RVA, zijn geheime bezigheden na dit jaar, de diefstal van militaire documenten, de activiteiten van Westland New Post, de medewerking die hij verleende aan het gerechtelijk onderzoek, dit alles bracht mee dat Latinus talrijke vijanden had.
Het was Latinus die aan de onderzoekers bepaalde bijzonderheden meedeelde waardoor Marcel Barbier en later Eric Lammers beschuldigd konden worden in de zaak van de dubbele moord in de Herderliedstraat in Anderlecht. Het was Latinus die informatie doorgaf over de rol die ambtenaren van de Staatsveiligheid speelden in de extreem-rechtse organisaties in het algemeen en in zijn eigen organisatie in het bijzonder. Een aantal militanten van WNP verborgen hun woede niet over het 'verraad' van hun leider. Hij was de sleutelfiguur, de belangrijkste getuige in de vier onderzoeken en vooral in het onderzoek in verband met de dubbele moord. Zijn dood kwam goed uit voor verscheidene mensen. het kwam er dus op aan de omstandigheden nader te onderzoeken.
De onderzoeksrechter van Nijvel, Schlicker, gaf onmiddellijk het bevel tot een autopsie. Die vond plaats in de namiddag van 25 april. De volgende dag al liet het parket van Nijvel weten dat het onderzoek was afgesloten: Paul Latinus had wel degelijk zelfmoord gepleegd; ze hadden hem niet opgehangen. Maar drie dagen later verklaarde de rechter dat zijn onderzoek nog niet beëindigd was.
Zowel de BOB van Waver als de gerechtelijke politie van Brussel hielden zich verder met de zaak bezig, mevrouw Lyna die, in haar functie van onderzoeksrechter, Paul Latinus in beschuldiging had gesteld wegens inbreuk op de wet op de privé-milities, stelde zich heel wat vragen. Ze was niet de enige. En in de bekendenkring van Paul Latinus was iedereen, of toch bijna iedereen, ervan overtuigd dat hier geen sprake was van zelfmoord maar wel van een 'propere' moord. Twee van hen zagen een directe band tussen de dood van Latinus enerzijds en explosieve dossiers zoals de zaak Pinon en de zaak Distrigas anderzijds. Ze spraken de vrees uit dat andere WNP-militanten die net als hun leider een en ander afwisten van deze schandalen eveneens op de zwarte lijst stonden.
Bron: Operatie Staatsveiligheid | René Haquin
"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via »
Facebook |
twitter |
YouTube