Renne, Ze kunnen, volgens mij, normaal vrij snel zien aan 't het gevonden bekken of het hier om en man of vrouw gaat. Zie mijn post hier.

Inderdaad je hebt gelijk, ze weten veel meer dat ze de journalisten wijsmaken, begrijpbaar maar hopelijk zeggen ze toch wat meer hé. Ze kunnen toch zeggen het is een man of vrouw. Ze willen niet op de feiten vooruit lopen ik denk dat die oude man op zijn sterfbed een naam heeft gezegd, of toch meer dan wat we weten.

Kijk ik ken ook iemand die eens heeft gezegd ga daar eens graven, geen bos ofzo hé, neen, ze hebben er niets mee gedaan. Nochthans is de kans groot dat daar één van de safe houses was. Hij kan verkeerd zijn maar er wijst te veel toeval in zijn verhaal, dus waarom eens niet graven op een dag ben je klaar (bij manier van spreken).

Nog wat achtergrond informatie

Geslachtsdiagnose

De geslachtsdiagnose van skeletresten is gebaseerd op de morfologische verschillen tussen mannen en vrouwen. Er bestaan namelijk verschillen in afmeting en vorm op talloze plaatsen in het skelet. Door te kijken naar die kenmerken waar de verschillen het duidelijkst zijn, kunnen we van een skelet zeggen of het hoogstwaarschijnlijk een mannelijk of een vrouwelijk individu betreft. De meest bruikbare delen van het skelet voor de geslachtsdiagnose zijn de pelvis (bekken) en de cranium (schedel). Deze delen vormen samen een 98% zekerheid van de diagnose (Workshop of European Anthropologists 1980). De geslachtsbepaling kan alleen worden uitgevoerd aan skeletresten van volwassen individuen. Van niet-volwassen individuen is het skelet niet volgroeid, waardoor de geslachtskenmerkende elementen nog niet volledig ontwikkeld zijn.

Leeftijdsschatting

De leeftijdsschatting voor individuen jonger dan 25 jaar wordt gebaseerd op andere methoden dan op die van volwassen individuen. Voor de individuen jonger dan 25 jaar is het mogelijk om de leeftijd zeer nauwkeurig te schatten. De sluiting van de schedelsuturen, de fusie van de diafyse met de epifyse van de lange beenderen en de eruptie van de gebitselementen zijn de belangrijkste factoren voor het schatten van de leeftijd bij individuen jonger dan 25 jaar (Workshop of European Anthropologists 1980, pp. 530–532). Nadat een individu volgroeid is, begint de degeneratie. Deze slijtage en afbraak van het skelet zijn onderhevig aan de ouderdom en het gebruik van het lichaam. Voor het schatten van de leeftijd bij overlijden wordt van die morfologische veranderingen gebruik gemaakt.

Voor individuen ouder dan 25 jaar wordt de ‘complexe methode’ toegepast. Deze methode is gebaseerd op de degeneratie van het skelet en maakt gebruik van de sluiting van de schedelsuturen, de veranderingen van de pubissymfyse en de veranderingen in de botstructuur van de femur- (dijbeen) en humeruskop (opperarmbeen). Hoe meer factoren bij de leeftijdsschatting toegepast kunnen worden, hoe nauwkeuriger de leeftijd kan worden geschat (Workshop of European Anthropologists 1980, pp. 532–535). Om de botstructuur van de femur- en humeruskop te bekijken, moet deze botten longitudinaal of transversaal doorgezaagd worden. Tijdens dit onderzoek is daar van afgezien om de botten zo compleet mogelijk te houden. Naast het toepassen van de ‘complexe methode’ kan de leeftijd van een individu aan de hand van de gebitsslijtage geschat worden. Deze methode is echter minder nauwkeurig.

Lichaamslengte

De lichaamslengte van een individu kan worden berekend aan de hand van metingen van de pijpbeenderen. De femur en de tibia (scheenbeen) zijn hiervoor het meest geschikt. Deze maten worden toegepast in een formule, waarbij men er vanuit gaat dat er vaste verhoudingen bestaan tussen de lengte van de pijpbeenderen en de lichaamslengte (Trotter 1970, pp. 76–77). Om de berekening voor de lichaamslengte toe te passen is het noodzakelijk om het geslacht van het individu te bepalen. Tijdens een opgraving van een skelet kan de lichaamslengte in situ gemeten worden, mits het individu gestrekt is begraven.

Bedankt voor bovenstaande post mdanielsUK! Blijkbaar gaan ze dus maandag toch door met de werkzaamheden. Graven uit de 9e eeuw? Mooie archeologische vondst natuurlijk, maar bij mij persoonlijk doet het de hoop op een doorbraak in de zaak Bende van Nijvel weer wat dalen helaas.

Wat ik persoonlijk niet goed begrijp, en mdanielsUK kan dat waarschijnlijk verduidelijken (hij bezit op dit vlak blijkbaar kennis van zaken), is het feit dat men over de meest recent gevonden skeletten kan zeggen ongeveer daterend uit de 9e eeuw, terwijl men nog zou moeten vaststellen of de eerst gevonden beenderen uit dezelfde periode zouden kunnen dateren.