(...) Nog in 1981 poogt de harde kern onder leiding van Marcel Barbier en de latere WNP-militant Jean-Pierre Nemry een putch te plegen in het Front de la Jeunesse, Francis Dossogne van de troon te stoten en hem te vervangen door Michel Libert. De machtsgreep mislukt. Daarop richt Latinus WNP op met Barbier en Libert als voornaamste kaders. In januari 1982 sluit het Front de la Jeunesse Barbier en Nemry definitief uit.

Bron: Extreem rechts, de politiediensten en de staatsveiligheid | Jan Cappelle

Knokploeg op circuit van Zolder

Het Front de la Jeunesse, de paramilitante groep in België die half mei werd veroordeeld, is opnieuw in opspraak gekomen.

Twee weken na de afloop van de Grote Prijs van Zolder, die meetelde voor het formule-1 wereldkampioenschap, lekte uit dat de organisatie van deze autorace een knokploeg van het Front de la Jeunesse heeft ingehuurd om de orde op het circuit te bewaren. De groep, die uit 20 personen bestond, zou per man 350 gulden voor hun bewaking hebben gekregen.

De voorzitter van het organisatiecomité van de Grote Prijs van België, Maurice Belien, bevestigde dat hij front-leden had ingehuurd. “Dat gebeurde vroeger ook wel. Die jongens weten wat aanpakken betekent. Wij waren bijzonder tevreden over de manier waarop zij hun werk deden.” Zo zei hij. Belien was niet op de hoogte van het feit dat vele leden van het front op 13mei waren veroordeeld wegens militievorming.

De leden van de Brusselse knokploeg waren op Zolder niet in hun eigen uniform. Ze droegen de kleding van de bewakingsdienst: een oranje jack met het woordje sécurité op de borst. Enige weken geleden kwam het front ook in opspraak. Toen bleek dat de penningmeester van de CEPIC (een jongerenvleugel van de CVP), baron de Bonvoisin, geld in de kas van het front had gestort. Tegen de baron, die zegt onschuldig te zijn, zal waarschijnlijk een proces worden aangespannen.

Bron: De Stem | 5 juni 1981

Zo ging dat destijds dus... Het Front de la Jeunesse dat ook de bewaking van de Jonathan deed. Opvallend dat in deze jaren extreem-rechts en semi-professionele bewaking vaak hand-in-hand gingen.

Dossier Front de la Jeunesse lag in trein Brussel-Leuven

De gerechtelijke politie onderzoekt door wie er een dossier in verband met het proces tegen het Front de la Jeunesse uit het Brusselse justitiepaleis werd weggenomen, om het achteraf op de trein naar Leuven te verliezen of te vergeten.

Een Franstalige Brusselse krant meldde gisteren dat het 300 bladzijden tellende dossier vorige week donderdagavond in de trein van Brussel naar Leuven gevonden werd door een bediende bij de Albert I-bibliotheek. Omdat het aan geen van de medereizigers bleek toe te behoren, nam de man het pak documenten mee naar huis.

Toen hij het daar rustig doorbladerde, zag hij dat op nagenoeg elke bladzijde de naam van het Front de la Jeunesse voorkwam. Hij vond er ook de namen van een twaalftal Brusselse advocaten in terug, en nog dezelfde avond telefoneerde hij naar een van hen, met name Mr. Eric Libert, een van de verdedigers van de extreem-rechtse organisatie.

Onmiddellijk trachtte advocaat Libert contact op te nemen met voorzitter Ruttiens van de 7de kamer van het Brusselse Hof van Beroep, dat vandaag arrest zou moeten vellen in het nu al haast een jaar aanslepende proces. Deze bleek echter onbereikbaar.

Samen met zijn confrater Mr. Delhuvenne, wendde Mr. Libert zich daarom rechtstreeks tot de gerechtelijke politie. Officier Christian Binz werd daar belast met het onderzoek. De verdedigers van het Front de la Jeunesse willen immers zo snel mogelijk weten door wie en met welke bedoelingen deze 300 bladzijden uit het dossier weggenomen werden bij de griffie van het Hof van Beroep, omdat ze zich zorgen maken over de gevolgen van deze zaak voor het verloop van het proces.

Normaal had voorzitter Ruttiens reeds op 11 januari jl. het vonnis moeten uitspreken, maar om redenen die nooit officieel bekend gemaakt werden, heeft hij toen de uitspraak naar vandaag verschoven.

Bron: Gazet van Antwerpen | 27 Januari 1982

Een deel van de toenmalige magistraten waren van nog veel méér op de hoogte...: Op de aanwezigheidslijsten van het Front de la Jeunesse, gevonden eind jaren '90 bij de vader van Francis Dossogne, stonden oa ook nog de namen van een erg bekende Brusselse substituut en de broer van een van de drie toen actieve nationale magistraten.

Madani 'Danny' Bouhouche besluit zijn verhoor - PV 21547- op 23 maart 1988 door te stellen dat er altijd “mogelijkheid is om op zijn niveau te rechercheren, maar dat de speurders hun tanden zouden stukbijten op het niveau boven hem.” Duidelijk.

"Francis Dossogne heeft altijd ontkend dat zijn militie (het verboden Front de la Jeunesse) achter de Bende zat. Hij was wel goed bevriend met personen die in het onderzoek genoemd worden."

Nog iets wat de wereld in gestuurd werd en moest geloofd worden. De redactie van het weekblad Pour werd in de as gelegd omwille van de onthullingen inzake de 'Roze Balletten'. Allicht hetzelfde groepje die journalisten betaalden om bepaalde informatie te publiceren over de 'Staatsveiligheid'?

Ter herhaling:

"Ook het tijdstip van de aanslag op het weekblad Pour was zorgvuldig gekozen.  Enkele weken ervoor werd de bewaking van het gebouw stopgezet.  Redacteur Pierre Bouvois van het weekblad Pour legde uit dat het weekblad enkele maanden ervoor werkte aan onthullingen over de verbinding van vooraanstaande zeer rechtse christen-democraten met fascistische organisaties.  Het ging om de steenrijke kasteelheer baron de Bonvoisin, een naaste medewerker van oud-premier Vanden Boeynants.  De baron schoof aanzienlijke sommen geld, via tussenpersonen, door naar de neo-fascisitische organisatie 'Front de la Jeunesse'.  Tot en met de publicatie van die onthullingen bewaakten de medewerkers van Pour het gebouw dag en nacht.  Het gebouw werd toen regelmatig met leuzen beklad door fascistische groepen."

Zelfde stramien:

• Inside informatie

• Verkeerde informatie de wereld insturen over het motief van de brandstichting, die vele goedgelovigen met verve overnamen tot de dag vandaag

• Sabotage van het onderzoek  (pesten en uitrangeren van speurders die de goede sporen volgen, intimidatie tot (zelf-)moording, ...)