Deze man verdient zeker een topic:

"Kussen mocht enkel als ik akkoord ging met zijn voorstel": Jill vertelt hoe ze het 'pleziermeisje' van een steenrijke wapenhandelaar

Vandaag staat Jill Dodd bekend als succesvolle zakenvrouw, denk maar aan kledingketen Roxy die ze uit de grond stampte. In de jaren tachtig was het Amerikaanse model echter een van de elf 'pleziermeisjes' van een steenrijke wapenhandelaar. Spijt over haar controversieel verleden is echter niet aan haar besteed. "Ik heb nooit mijn onafhankelijkheid, ambitie of creatieve dromen verloren", klinkt het in de memoires die ze nu uitgegeven heeft.

De man aan wie ze toen haar hart verloor, was niet de eerste de beste. Adnan Khashoggi was een Saoedi-Arabische wapenhandelaar die betrokken was bij de Iran-Contra- en de Lockheed-affaire. Begin jaren 1980 was hij een van de rijkste mensen ter wereld, met een geschat vermogen van 2 tot 4 miljard dollar.

En dat helpt om een ravissante verschijning als Dodd aan de haak te slaan. De twee leerden elkaar kennen tijdens een decadent 'piratenfeestje' in Cannes. "Ik nam een slok champagne en gooide het glas daarop in het vuur, net als de andere gasten. Het ging er wild aan toe. Ik zag hoe een man naar me glimlachte. Hij deed me met zijn kleine gestalte, rond buikje en kalend hoofd aan een vriend van mijn vader denken."

"Stoel in het vuur"

"De muziek stond te luid om te babbelen, vandaar dat hij met me begon te dansen. De piraten kwamen rond ons staan en de gasten klapten op de maat van de muziek. Plots stopte mijn danspartner en gooide hij een stoel in het vuur. Ik deed hetzelfde. We lachten en trokken elkaar rond de vlammen aan als twee magneten."

"Vervolgens grabbelden hij en een piraat mijn handen en voeten vast. Ik werd heen en weer geslingerd als een lappenpopje en gaf me helemaal over aan het moment. Mijn nieuwe vriend trok mijn mouwen omhoog en gebruikte zijn vingertoppen om 'I love you' op mijn arm te schrijven. Het duurde een minuut eer ik doorhad dat het bloed was. Bewust of niet, hij had zichzelf gesneden aan een stuk glas. Ik was stomverbaasd, maar vond het stiekem wel leuk. Alsof we een geheim pact gesloten hadden."

'Weet je wel wie dat was?'

"Pepper, de dame die mijn boekingen regelde, kwam daarna bij mij staan. 'Verdorie, Jill. Weet je wel wie dat was? Adnan Khashoggi!' Die naam zei me niets. Het was pas later dat ik ontdekte dat hij een rijke ondernemer en een van de beroemdste mannen van Saoedi-Arabië was."

"De volgende dag kreeg ik een telefoontje van een kennis van Adnan. Hij nodigde me uit voor een diner op zijn jacht. Ik had de indrukwekkende boot de avond voordien al gezien. Ik wilde wel gaan, maar was ook nerveus. Daarom vroeg ik Pepper mee."

Avondjurk uitkiezen

"We gingen aan boord van de 85 meter lange Nabila, genoemd naar Adnans dochter. In 1983 werd het jacht gebruikt in de James Bond-film 'Never say never again'. De sultan van Brunei én Donald Trump mochten zich later eigenaars noemen. Die laatste verkocht het voor 20 miljoen dollar om zijn schulden in 1991 af te betalen."

Adnan kwam ons begroeten. Hij begeleidde ons naar een kamer waar we een avondjurk mochten uitkiezen. Dior, Yves Saint Laurent, Valentino, Chanel,... Ik kon mijn ogen niet geloven. Uiteindelijk koos ik voor een grijs Lanvin-exemplaar met strakke taille en spaghettibandjes. Een zilveren paar schoenen maakte de look compleet."

"Twintig centimeter groter"

Tijdens het eten besefte ik dat ik nog nooit zo'n intelligente en aangename man ontmoet had. Ja, hij was stinkend rijk, maar hij straalde op een fijne manier ook energie uit. Langzaamaan viel ik voor zijn charmes. Als ik hoge hakken droeg, was ik bijna twintig centimeter groter dan hij. Zoiets zou de meeste mannen intimideren, maar hij had er niet het minste probleem mee."

"We hebben die nacht niet gekust, maar zijn wel tot vijf uur 's morgens blijven praten. Adnan stelde me vragen over de romantiek in mijn leven (die niet bestond) en legde uit hoe hij een fortuin vergaard had met de export van Amerikaanse voertuigen naar Saoedi-Arabië. Ik kreeg ook te horen dat het piratenfeestje hem 25.000 dollar gekost had - ze stuurden blijkbaar altijd een rekening voor de vernielingen die aangebracht worden. Voor het jacht moest hij maandelijks 400.000 dollar op tafel leggen."

"Hij maakte me wakker voor bubbelbad"

Enkele dagen later nodigde hij me uit voor een lunch in zijn Parijse villa. Voor het eerst had hij het over de scheiding van zijn vrouw Soraya. Ik leerde ook dat hij met Lamia een vervangster had. Haar zou ik in 1981 voor het eerst in levende lijve ontmoeten. Ze bewaarde de nodige afstand, iets wat te begrijpen viel natuurlijk. Toen ik aanwezig was op het verjaardagsfeest van hun zoontje (1) reageerde ze ook maar koeltjes."

"In september 1980 mocht ik samen met een ander meisje in zijn privéjet naar zijn chic buitenverblijf in de buurt van Marbella vliegen. Het duurde nog een week vooraleer hij zelf zou arriveren, in tussentijd hield ik me bezig met paardrijden. Op een nacht maakte Adnan me plots wakker. Hij liet het bubbelbad voor me vollopen en hij ging op een stoel ernaast zitten. We hadden opnieuw een diep gesprek. Nadat we cocaïne gesnoven hadden, vroeg hij hoe en wanneer ik mijn maagdelijkheid verloren was."

"Elf 'pleziermeisjes', drie wettelijke echtgenotes"

"Daarna nam hij mijn gezicht vast. Hij wilde me iets duidelijk maken: we konden pas kussen als ik ermee akkoord ging om een van zijn 'pleziermeisjes' te worden. Volgens de Saoedische wet mocht hij er zo elf hebben, naast nog eens drie wettelijke echtgenotes. Ik zei 'ja' en we sloten de overeenkomst af met een zoen. Vanaf dat moment was ik een lid van Adnans harem geworden. Ik deelde de man die ik zo graag zag met andere vrouwen. Maar ook al was hij 24 jaar ouder dan ik, in bed was hij fantastisch."

"Op die manier gingen maanden voorbij: ik wilde bij Adnan zijn, de details interesseerden me niet. Hij was mijn vriend. Er cirkelden andere vrouwen rond hem, maar ik wist nooit of ze een korte flirt waren of meer betekenden."

"Gezonde dosis rivaliteit"

"Toen we samen naar Kenia trokken, was er nog een ander 'pleziermeisje' bij. Tijdens een zakendiner hielden vijf à acht dames hem soms gezelschap. Er ontstond een gezonde dosis rivaliteit, maar ik mocht tijdens het diner wel telkens tegenover hem zitten. Ik moest dus wel zijn lievelingetje zijn."

"Ik voelde me ook onafhankelijk, want ik bleef doorgaan met mijn modellencarrière. Adnan had het graag anders gezien, maar kon me niet tegenhouden. Ik keerde terug naar Los Angeles en ging hem vaak bezoeken in zijn villa in Las Vegas. In maart 1981 ging ik mode studeren, Adnan heeft alle kosten voor mijn opleiding op zich genomen."

"Van zijn zakendeals wist ik niets af. Ik wist dat hij wereldleiders als Ronald Reagen ontmoette, maar als 21-jarige interesseerde me dat niet."

"Cadeau voor iemand anders"

"Maar dan begon het verkeerd te lopen. Ik zal nooit die augustusnacht in 1981 vergeten: Adnan kwam mijn kamer binnen, zette een cadeau op het nachtkastje en kuste mijn voorhoofd. Toen hij mijn gezicht zag, fluisterde hij echter plots: 'Oh, verkeerde kamer. Ga maar terug slapen. Je mag het geschenk houden'. Nog voor ik kon antwoorden, was hij al weg. Mijn hart was gebroken. Hij dacht dat ik iemand anders was."

"In de verpakking zat een gouden halsketting van 18 karaat. Ik beeldde me in hoe Adnan en dat meisje de liefde bedreven en kromp in elkaar. Twijfel maakte zich van me meester, ik vroeg me af of ik nog lang tot zijn harem zou kunnen behoren."

"Een andere keer weigerde ik een diamanten ring van 20 karaat omdat ik dat echt overdreven vond. Adnan gaf die later aan zijn conciërge. 'Misschien heeft die ring dan toch niet veel waarde voor hem', dacht ik."

"Zorgen over aids"

"Vanaf 1982 merkte ik ook dat hij met andere types begon op te trekken. Niet meer die prachtige dokteres die hij net als mij door de studies geholpen had, maar minder verfijnde modellen recht uit Hollywood. Ik begon me er heel raar bij te voelen. Ik maakte me ook zorgen over aids. Ik wist niet met wie Adnan allemaal het bed deelde en dat maakte me doodsbenauwd. En ik had ook de behoefte om op eigen benen te staan. Door die prachtige geschenken te blijven aanvaarden, voelde het aan alsof ik bij hem in het krijt stond."

"Onze relatie eindigde in de zomer van 1982. We zijn als vrienden uit elkaar gegaan en hebben nog jarenlang getelefoneerd. In 1989 richtte ik het kledingmerk Roxy op en werd ik een succesvolle zakenvrouw."

"Mijn grootste spijt"

"Ik bleef affectie voor Adnan hebben. Ik miste hem, hij zat de hele tijd in mijn gedachten. De laatste keer dat ik hem hoorde, was in 1988: ik was op dat moment een gescheiden moeder. Hij wilde dat ik met zijn vliegtuig vanuit Californië naar Monaco zou reizen, want daar verbleef hij in een hotel. Ik ben niet gegaan omdat ik een jaloers vriendje had. Dat is mijn grootste spijt nu: ik had hem moeten bezoeken, al was het maar om hem te bedanken voor mijn studies."

"Nu ben ik de trotse moeder van een zoon (32) en twee dochters (17 en 22). Met mijn derde echtgenoot Jeff ben ik intussen al achttien jaar getrouwd."

"Belangrijke les geleerd"

"Vroeger was ik redelijk beschaamd omwille van mijn affaire met Adnan. Mensen denken al snel dat je een hoertje bent als je met iemand verkeert die er meerdere vrouwen op nahoudt. Maar ik heb nooit mijn onafhankelijkheid, ambitie of creatieve dromen opgegeven. Ik heb geen spijt van mijn periode met Adnan, maar heb wel een belangrijke les geleerd: geld en liefde zijn het niet waard om je integriteit en gemoedsrust op te geven."

'The Currency of Love: A Courageous Journey to Finding the Love Within' is binnenkort te koop.

Bron: Het Laatste Nieuws | 29 mei 2017