the end, op YouTube vind je een zelfgemaakt filmpje waarin Bultot kwaad reageert op degene die ervoor gezorgd heeft dat het filmpje van zijn gestoei met enkele blote dames in de confituur in de pers gekomen is.

Hij minimaliseert de beelden, zegt dat het zelfs geen orgie was en begint vervolgens af te geven op enkele personen waaronder een Vlaamse zanger die hij herhaaldelijk schoffeert.

Dit zal inderdaad wel de naam zijn die ik zocht en die 3e naam maakt het natuurlijk direct zeer interessant.

Die confituurparty kwam in februari 1990 al aan bod in de Eerste Bendecommissie en in de pers. Jean Bultot reageerde daar toen als volgt op:

"Op confituurballet geen politici gefilmd"

"Nee, VdB heeft nooit mee gestoeid met de meisjes in de confituur. Hij heeft dat gemist", lacht Jean Bultot. De gewezen adjunct-directeur van de gevangenis te Sint-Gillis, eerst banneling in Zuid-Amerika en thans in Zuid-Afrika, denkt met heimwee terug aan de nachtfeesten in de Brusselse Jonathan.

Het confituurballet, waarover de heer Bourgeois, voorzitter van de commissie banditisme, en kamerlid Coveliers het in ons zaterdagblad hadden, werd eerder al in de parlementaire onderzoekscommissie te berde gebracht. Sommigen meenden dat ook daar lieden van rang en stand in hun eenvoudige en meest uitbundige gedaante gefilmd werden om hen vervolgens te chanteren.

Inspecteur Dorao van de gerechtelijk politie en de Staatsveiligheid maakten zorgelijke rapporten over de rol die Jean Bultot in die festiviteiten speelde. Bultot ontkent evenwel dat daar politici zouden zijn gefilmd. "De Jonathan van Pierre-Paul Derijcke was een club waar zowel de peetvader van het Brussels milieu Michel Dewit en zijn opvolger Ramadan Dodac, als bekende advocaten plezier maakten".

Er was sprake van zwarte missen. "Ik had voor de gelegenheid een wit kleed van onze gevangenisaalmoezenier geleend. Maar ik heb er geen van die mooie meiden geofferd hoor. Lou van de Hollywood Banana's moest toen als verrassing uit een doodskist wippen en met de meisjes 'Les petites filles de Singapore' zingen. Maar Lou was zat en lag in de kist te slapen …".

En de confituurfuif? "Pierre-Paul had 700 kilo confituur gekocht bij Materne. De meisjes moesten daarin een catch-wedstrijd houden. In monokini. Er was geen verdoken camera. Er werd gefilmd door een ploeg van Antenne 2 voor het programma 'Incroyable mais vrai' van Jacques Martin. Althans tot een bepaald uur. Daarna werd het een spektakel onder ons, met de meisjes in zerokini. Ik zat er mee van te genieten tot de meiden zich plots op mij stortten, mij in de confituur gooiden en iedereen begon te scanderen: "Jean à poil!". Binnen de kortste keren lag ik daar naakt. Allicht is dat niet het uniform waarin een ambtenaar van het gevangeniswezen verwacht te zien. Vandaar dat de gereechtelijke politie zo gezocht heeft naar foto's van dit en andere avondjes. Maar Pépé Derijcke heeft nooit iemand gechanteerd. Wij amuseerden ons".

De Jonathan werd ook een pleisterplaats voor extreem-rechts genoemd. Bultot: "Men heeft zelfs beweerd dat het Front de la Jeunesse jacht maakte op Arabieren, die daar dan in de kelder getekend en geslagen werden. Nonsens. Met politiek hielden wij ons op die avonden niet bezig."

Bron: Het Laatste Nieuws | 19 februari 1990

"Ik heb niets met Bende van Nijvel te maken"

Hij bezit naar eigen zeggen een "miniscuul" landgoed van 500 hectaren aan de grens met Argentinië en woont in een eenvoudig huurhuis in de Paraguayaanse hoofdstad Ascunsion. Sedert hij in januari 1986 naar dit Midden-Amerikaanse land vluchtte houdt hij zich voornamelijk bezig met de verzorging van een veestapel van 115 stuks, die een Frans bedrijf zou toebehoren. Jean Bultot (36), de in België in opspraak geraakte ex-directeur van de Sint-Gillis-gevangenis en één van de kroongetuigen in het onderzoek naar de vele aanslagen door de Bende van Nijvel, doet het rustig aan. In een exclusief interview met deze krant wijst hij alle beschuldigingen van de hand. "Ik heb niets met de Bende van Nijvel te maken", zegt hij zelf. En: "Ik weet te veel."

Op het balkon van zijn woning in Ascunsion heeft Jean Bultot, tot voor kort één van de meest gezochte Belgische staatsburgers, een plaatsje in de schaduw opgezocht. In zijn hand een glas whisky en op zijn gezicht een zelfvoldane glimlach. "Ik ben weer vrij", zegt hij glunderend.

"De afgelopen weken ben ik hier in Ascunsion vijf dagen lang door Belgische rechercheurs ondervraagd. Na afloop zeiden ze: meneer Bultot, we hebben geen enkele reden u nog langer vast te houden. Ook de Paraguayaanse politie bevestigde openlijk dat er tegen mij geen enkele aanklacht is ingediend en dat ik van niets verdacht wordt. Alle lasterpraat in België heeft totaal geen effect gehad."

Op 23 oktober van dit jaar werd Bultot in Paraguay in "administratieve hechtenis" genomen, op verzoek van de Belgische Interpol. De ex-gevangenisdirecteur zou als getuige ter beschikking moeten blijven voor onderzoek naar een aantal moordpartijen, diefstallen en aanslagen in België, waarbij de gevreesde Bende van Nijvel maar ook Bultot zelf werden genoemd. Het wat traag op gang gekomen onderzoek in België had eerder al geleid tot een aantal arrestaties waarbij de ingerekende criminelen de naam van Bultot meer dan eens noemden.

Vijftien november arriveerden uiteindelijk drie Belgische rechercheurs bij de Paraguayaanse gevangenis waar Bultot werd vastgehouden. Hij vertelt: "Aan dat verhoor kwam geen eind. Van negen ’s ochtends tot zeven uur ’s avonds hebben ze me aan de tand gevoeld. Schriftelijke verklaringen heb ik niet afgelegd, maar ik heb wel steeds mondeling zo uitvoerig mogelijk geantwoord. Vijf dagen later werd ik weer vrijgelaten. Uiteindelijk heb ik alle beschuldigingen kunnen ontzenuwen."

Zwijgen

De Belgische justitie zwijgt nog in alle talen over het resultaat van dit verhoor, dat officieel slechts bedoeld was om "essentiële informatie in te winnen". Maar informatie waarover?

Volgens Bultot werd hem met name gevraagd naar zijn rol bij een roof in 1983 van video-apparatuur, de vermeende smokkel van 200 wapens naar Paraguay en de moord in 1986 te Aalst [fout, Mendez is vermoord in Rossières] op directeur Juan Mendez van de Belgische FN-wapenfabrieken. Eén van de hoofdverdachten in de moordzaak op Mendez, Madani Bouhouche, had onlangs nog met een beschuldigende vinger naar Bultot gewezen. De ex-gevangenisdirecteur zou volgens Bouhouche de organisator zijn geweest van de moordaanslag. Al eerder had de Nijvelse [Moussa was actief in de Brusselse wijk rond het Noordstation] crimineel Alain Moussa gezegd dat Bultot de opdracht gaf voor de roof van video-apparatuur, om met de opbrengst de kas van de extreem-rechtse organisatie Front de la Jeunesse te kunnen spekken. Op grond van deze beschuldigingen werd Bultot bij verstek veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf.

Vuilspuiterij

Maar Bultot voelt zichzelf het slachtoffer van onbezonnen vuilspuiterij. "Niets is gemakkelijker dan mij als grote zondebok aan te wijzen terwijl ik uit België ben weggevlucht", zegt hij. Helemaal brandschoon is hij zelf niet, dat geeft Bultot ruiterlijk toe. "Ik zal niet ontkennen dat ik in mijn tijd als instructeur van de schietbaan bij de gevangenis een aantal vuurwapens verkocht heb. Vanzelfsprekend had ik contact met jongens uit het milieu. Vooral sedert 1982 ben ik me erg gaan interesseren in het onderzoek naar de Bende van Nijvel en ook binnen de gevangenismuren werd daar druk over gepraat". Geheimzinnig: "Dan vang je wel eens wat op."

Wat de video-diefstal betreft: daar had Bultot naar eigen zeggen slechts zeer zijdelings mee te maken. "Ik heb er geen cent aan verdiend", bezweert hij. "Op een zekere dag kwam ene Alex van Rijsel me opzoeken met de vraag of ik niemand kende die goedkoop video-apparatuur kon leveren voor de export naar Spanje. Ik heb die man toen naar Van Esbroeck verwezen, een lid van de bende De Staerke. Verder heb ik me er niet mee bemoeid en met Moussa heb ik nooit onderhandeld."

Dwaas

De beschuldigingen over zijn betrokkenheid bij de moord op FN-directeur Mendez in Aalst [fout, dit moet Rossières zijn] noemt Bultot helemaal te dwaas om over te praten. In de bossen van Houssière werd een VW Golf GTI aangetroffen die bij de aanslag zou zijn gebruikt. De deur was gepantserd met de stof Kevlar, een materiaal dat Bultot vier jaar eerder op de schietbaan op een autodeur had uitgetest. Maar volgens Bultot bood het Kevlar nauwelijks enige bescherming: "Waarom zou ik dan het spul vier jaar later gaan gebruiken bij een overval terwijl ik notabene zelf bewezen had dat het niet werkte?

Ten slotte zou Butlot pas in 1984 ontdekt hebben wie verantwoordelijk was voor de wapenroof twee jaar eerder bij de Belgische wapenhandelaar Dekaise. Dat betrof volgens de gevluchte gevangenisbaas een afrekening, omdat Dekaise zich niet aan afspraken voor de leverantie van geluidsdempers had gehouden. Bultot: "Daar zat een import-export-firma achter die onder meer zaken deed met Libanon. Dat heb ik van jongens in de gevangenis gehoord."

Boze tongen

Boze tongen die beweren dat Bultot vanwege een vergaande betrokkenheid bij de acties van de Bende van Nijvel naar Paraguay gevlucht is, hebben het mis, bezweert de ex-directeur. "Ik ben gevlucht omdat ik te veel weet over bepaalde hooggeplaatste personen, die met allerlei onfrisse zaakjes te maken hebben. In België probeerde men mij al een keer van kant te maken en toen dacht ik: wegwezen, voor het te laat is. Dat ik geen dik pak geld heb meegenomen, mag duidelijk zijn. Ik leef toch niet bepaald als een vorst?" In zijn woning in Ascunsion wacht hij intussen lijdzaam - maar zelfvoldaan - af wat de volgende stap van de Belgische justitie zal zijn. Een uitleveringsverzoek? Bultot denkt van niet. "Ik word hier van niets verdacht", zegt hij nogmaals.

Bron: Leidse Courant | 3 december 1987

Deze info staat al in dit topic » Forum