Als jonge Nederlander kwam ik met enige regelmaat in België bij familieleden van gematigd linkse signatuur. Mijn vragen over de Belgische staatsinrichting werden steevast beantwoord met de suggestie dat Belgie een corrupte Bananenrepubliek is, waar in elk café wapens en huurlingen verhandeld worden. Destijds vond ik dat nogal overdreven, maar inmiddels begrijp ik dat beeld beter. Ik denk alleen dat Nederland niet minder corrupt is, alleen wel minder rechts georiënteerd. Of beter gezegd; een linkse poel des verderfs.

Gladio, couppogingen - al dan niet om een zuid amerikaanse dictator vrij te pleitten -, sexfeesten, wapenhandel en zwarte geldstromen. Volgens mij is het grotendeels een rookgordijn. Het beeld dat overblijft is er een van infiltratie en contraspionage.
Het enige waarschijnlijke motief in het zaaien van dood en verderf bij Delhaize supermarkten ligt in het vermoeden dat de keten, of een van haar eigenaren gechanteerd werd. Daarbij is het zeker niet ondenkbaar dat er een combinatie te maken is met zwarte geldstromen, zeker in de jaren 80’. Iemand die gepakt is, niet betaald is, of geld dat verdwenen is bij een faillissement van een bank…

Hypermoderne ‘NATO’ wapens worden door Rijkswachters gestolen en gebruikt voor een serie bloedige overvallen op een van de grootste Belgische bedrijven. En dat zou dat het werk zijn van extreemrechts. Het politieke motief, het idee van een omvangrijke samenzwering, is vanaf het begin gericht geweest op extreem rechtse elementen. En dat is opvallend gezien de slachtoffers. Hoeveel extreem rechtse geniën kent U? Als je de rapporten mag geloven liepen er velen rond in de jaren 80. Naar mijn mening is dat echter een soort contradictio in terminis. Het lijkt me veel waarschijnlijker dat rechtse clubskes geïnfiltreerd en vervolgens doelbewust kapot gemaakt zijn om de Belgische rechter flank in diskrediet te brengen, om het kapitalisme in diskrediet te brengen, de boel te destabiliseren teneinde een revolutionaire situatie te creëren. Per definitie staat dit gedachtegoed en deze doelen haaks op de rechtse doctrine. Als je vervolgens de leugens van Beijer leest is de cirkel rond. Een imposante serie false flags dus, net zoals de ontvoering en moord op Moro waarschijnlijk niet het werk is van de rode brigade, maar eerder tegenstanders die hen in diskrediet wilde brengen.

Daarmee is echter nog geen verklaring gevonden voor de handelingen van individuen. Waarom word een onderzoek doelbewust de grond in gewerkt, waarom verdwijnen vingerafdrukken en gaan moordenaars vrijuit. Daar zou het onderzoek zich m.i. nu ook op moeten richten. Met als doel het voorkomen van een herhaling van zetten. Zelf vermoed ik echter dat de false flags dermate succesvol waren, en extreem rechts dermate dom, dat er aan beide kanten van het spectrum meegewerkt is aan de doofpot.