LEO wrote:Een lijk kan herbegraven worden, een skelet niet. Een skelet is een samenstelling van honderden knookjes die in een bepaalde orde moeten neergelegd worden. Een titanenwerk dat weken duurt.
Van het skelet dat zich op 1 meter diepte bevond lagen de beenderen door elkaar wat erop wees, en een sterk vermoeden gaf, dat het skelet/lichaam verplaatst geweest is waardoor alle heisa ontstaan is rond deze opgravingen. Wat me opvalt is dat men de skeletten als overblijfsels van de Merovingers beschouwd maar ik heb tot nu toe nog geen echte signalen gezien dat dit ook zo het geval is zoals dat de meeste Merovingische graven een ZZW-NNO oriëntatie hebben om een voorbeeld te geven. Een beetje diepere geschiedenis over de Merovingische graven...
Hoewel de titels graaf en baron de meeste mensen onmiddellijk doen denken aan mooie kastelen en roemrijke veldslagen, stammen deze benamingen uit de Merovingische periode. De toenmalige koningen benoemden graven, baronnen en zomeer als hun vertegenwoordigers in de verschillende gebiedsdelen. Deze edellieden benoemden op hun beurt hun eigen lokale vertegenwoordigers. Men had verschillende klassen in de bevolking: elite, vrijen, halfvrijen en slaven. Er bestonden met ander woorden grote verschillen in rijkdom en status. Dit komt mooi tot uiting in de graven.
De overledenen werden gekleed in hun mooiste gewaden en kregen hun bezittingen mee in hun doodskist. Voor de vrouwen waren dit vooral hun sieraden en voor de mannen hun wapenrusting. Van de kledij is vrijwel alles verdwenen, enkel de mooi versierde gespen en andere metalen ornamenten bleven bewaard doorheen de tijd. Rijke mensen konden vanzelfsprekend meer voorwerpen meekrijgen in het graf dan arme. Wegens de rijkdom van sommige graven had men al in die periode te kampen met grafplunderaars.
Het graf van een rijke Merovingische man
De rijkste mannen kregen hun ganse wapenrusting mee. Zij bestond uit een langzwaard (spatha), een kortzwaard (scramasax), een lans (ango) en een schild. De rijkste vrouwen werden begraven met een hele set juwelen zoals haarspelden, oorringen, halssnoeren, mantelspelden, ringen en armbanden.
Daarnaast werden vaak nog terracottapotten, bronzen en glazen vaatwerk en werktuigen meegegeven in het graf. De middenklasse moest het stellen met slechts een beperkt aantal van deze zaken en de armste mensen kregen niets of slechts één enkele pot mee.