Een zakenman uit Everbeek, eigenaar van het confectieatelier Little David, had een wapendeal gefinancierd voor Lison in ruil voor de levering van de morfine. Het spul werd in een boerderij in Everbeek tot zuivere heroïne geraffineerd. Matthijs deed in Beiroet vooral zaken met Mohammed Dallal en dit al van begin 1973. Tussen hen groeide een hartelijke relatie, wat voor de Libanese gast resulteerde in gratis logies in de Sheraton en copieuze dinertjes bij de Comme chez soi of in de Villa Lorraine. De verkoop van de FAL-geweren leverde Matthijs acht miljoen frank (200.000 euro) op, en dat bedrag zou hij door zijn vrouw overmorgen laten ophalen in de BBL bank in Antwerpen, tenminste als ze wou.

De jongste tijd boterde het niet tussen het echtpaar, sinds hij weet had van haar relatie met een apotheker uit Geraardsbergen. Ze sliepen apart. Af en toe gaf hij haar slaag en dreigde haar te vermoorden, wat In Everbeek bezat hij een groot domein afgespannen door hoge prikkeldraad met een riante villa voorzien van sauna en overdekt zwembad. De dorpelingen noemden het gebouw spottend ‘het kasteeltje’, omdat het behalve de aard en de grootte ook volgestouwd was met peperdure designmeubelen, camerabewaking en domotica, hoewel die techniek nog in zijn kinderschoenen stond. Regelmatig kreeg Paul Matthijs Aziaten over de vloer, mannen en vrouwen in djellaba’s en tulbanden. Er hadden dan party’s plaats met soms vreemde seksspelletjes.

Het bonte gezelschap rookte dan speciale sigaren, wat volgens een betrouwbare getuige – het gaat om de dienstmeid – bij Matthijs eens de reactie ontlokte: ‘Quand on fume ça, on est si bien.’ Ooit werd een jongen van nauwelijks vijftien jaar tussen de gasten gesignaleerd. De heer des huizes liet zich dan gaan en betastte zonder gêne de onderste ledematen van zijn bezoeker, terwijl hij met zijn heupen wiegde. Om zijn genegenheid forser te etaleren bood hij zijn jonge vlam twee goudstaven aan, wat die weigerde en cash eiste. Dit lokte bij Matthijs de reactie uit: ‘Tu as tort de refuser ça.’ De meid zag dat hij meteen het goud opborg en wist ook te vertellen dat haar baas regelmatig bij vrienden miljoenen ging ophalen om te investeren in zijn buitenlandse projecten; hij garandeerde hen binnen het jaar een opbrengst van liefst 200 procent. Zo ontdekte ze eens bij het opruimen onder het damasten tafellaken in de eetkamer tientallen briefjes van duizend frank (25 euro).

Meneer reed met een Maserati en mevrouw deed haar boodschappen afwisselend in een BMW of een Golf GTI. Boven in een geblindeerde kamer stak een waar wapenarsenaal: jachtgeweren, revolvers van het merk Ruger Speed en Ruger Security, Western&Super-patronen, kogels van kaliber 357 magnum en pistolen. Maar het merkwaardigst vond ze dat er op het domein militaire helikopters landden voorzien van een typische rode neus en met de kentekens OP 951 en OP 651. Van Matthijs mocht iedereen van het personeel dan naar huis zodat niemand kon zien wie er op komst was, maar zij had gemerkt dat Vanden Boeynants en prins Albert de heer des huizes frequenteerden en dus deel uitmaakten van zijn netwerk.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten