Het verhaal is over wat de politie heeft ontdekt bij een huis in Antwerpen. Attentie: Dit is een verschrikkelijk verhaal. En een met directe verbindingen met Nihoul. Maar geen enkele Belgische journalist ga erover schrijven.
PRO JUSTITIA: Heden 27/11/1995 om 11.45 uur.
FEIT (EN): (1) Grafschennis
TEN LASTE VAN: Moderatie: naam en adresgegevens verwijdert
MODUS OPERANDI:
Uitvoering beschikking tot huiszoeking afgeleverd door Onderzoeksrechter VAN HOEYLANDT - Parket ANTWERPEN naar aanleiding van de beschikking tot huiszoeking 262/95 uitgevaardigd door Onderzoeksrechter mevrouw VAN HOEYLAND, hebben wij ons begeven naar: Moderatie: naam en adresgegevens verwijdert
Op ons herhaald aanbellen wordt ons de deur niet geopend.
VORDERING SLOTENMAKER
Gezien deze toestand gaan wij over tot vordering van een slotenmaker. Hij voldoet aan onze vordering. De vordering en kostenstaat zullen per navolgende akte worden overgemaakt. Tijdens zijn werkzaamheden is de slotenmaker genoodzaakt schade aan te brengen aan de deur, gezien deze met sloten langs de binnenzijde van de deur slotvast is gemaakt. Plotseling wordt de deur ons geopend door (naam verwijdert).
Wij stellen betrokkene in kennis van de beschikking tot huiszoeking. Hij verklaart hierover te 12u30: "Ik heb kennis genomen van de beschikking tot huiszoeking uitgevaardigd door Onderzoeksrechter Van Hoeylandt, Parket Antwerpen. Ik geef geen toestemming tot huiszoeking omdat mij niet werd medegedeeld op grond van welk misdrijf de huiszoeking wettelijk werd bevolen." Na voorlezing volhardt en tekent in ons inlichtingsboek.
De woning van betrokkene bestaat uit, op het gelijkvloers een winkel in brocant, met daarachter een plaats en een keukentje;
Onder deze winkel bevindt zich een kelder;
Boven de winkel, op de eerste verdieping zijn er nog enkele plaatsen welke door betrokkene gebruikt worden. In de plaats achter de winkel bevindt zich een bed, dat is weggewerkt in een stenen nis. Heel de kamer staat vol met dozen.
In deze dozen bevinden zich onder andere duizenden foto's van kinderen. Deze foto's zijn blijkbaar gewone foto's, meestal aangezichten van kinderen.
In andere dozen vinden wij honderden foto's van lijken van kinderen, dikwijls in de meest gruwelijke pose's. Veel van deze foto's zijn zelf gemaakt, andere foto's zijn in opdracht gemaakt door andere fotografen.
In sommige dozen vinden wij een soort "boekhouding" met beschrijving van de handelingen die betrokkene heeft verricht om deze foto's van lijkjes te kunnen nemen. Betrokkene heeft een soort van nummering aan deze foto's gegeven zodat hij de beschrijving kan terugvinden in zijn boekhouding". Deze beschrijvingen staan genoteerd in ongeveer een vijftigtal schriften, telkenmale met een relaas hoe het kind overleden is, persoonsgegevens van het kind en de ouders of familieleden en acties en contacten welke betrokkene heeft genomen om de foto te kunnen nemen. Ook is tevens de datum van overlijden en de leeftijd van het desbetreffende kind uitdrukkelijk vermeld.
In enkele dozen vinden wij kinderporno. Het betreffen honderden boekjes duidelijk gemaakt voor pedofielen. De meeste boekjes dragen de titel "LOLITA". Er zijn ook exemplaren van het tijdschrift "INCEST". Van dezelfde boekjes zijn dikwijls verscheidene dezelfde exemplaren aanwezig. De lectuur vertoont duidelijke penetraties van volwassenen bij dikwijls zéér jonge kinderen, alsook zeer onwaarschijnlijke pedofielenfantasiëen. In andere dozen vinden wij negatieven van kinderlijkjes. Ook deze zijn geklasseerd volgens jaar en per minderjarige. Wij vinden tevens enkele kaften waarin betrokkene krantenartikels bijhoudt van geruchtmakende verdwijningen zoals "KIM & KEN", "JULIE & MELISSA" en dergelijke, alsook enkele artikels over "pedofilie". Zo heeft betrokkene ook artikels uit de krant betreffende "VAN GELOVEN" in deze kaften steken, alsook vele, overlijdensberichten van kinderen.
Ook steken in deze kaften persartikelen van enkele opmerkelijke "pedofielenprocessen". Het is duidelijk dat betrokkene een grote interesse heeft voor materie welke zich in de pedofiele sfeer bevindt. Tevens vinden wij foto's van overleden kinderen in de concentratiekampen 2de wereldoorlog. Bij een eerste nazicht van de negatieven van de foto's van kinderlijkjes stellen wij vast dat het overgrote deel opgebaarde kinderen betreffen. Zeer dikwijls zijn het foto's van kinderen in een lijkzak, de kinderen nog hevig bebloed, met close-ups van de verschrikkelijkste verwondingen.
Wat bij opstellers als zeer pervers wordt ervaren is, dat bij sommige fotosessies, wij vaststellen dat bij de eerste foto's door betrokkene genomen de kinderen gekleed opgebaard liggen, doch dat betrokkene bij de verdere fotosessie ervoor zorgt dat de kinderen gedeeltelijk ontbloot worden, zodat hun borsten geheel of gedeeltelijk worden ontbloot. Bij het bekijken van de negatieven stellen wij tevens vast dat betrokkene de lijkjes gedeeltelijk manipuleert om voor hem interessante foto's te kunnen nemen.
Bij het bekijken van de foto's kunnen wij vaststellen dat betrokkene deze praktijken reeds ongeveer 30 jaar toepast. De zoeking eindigt te 15u00. De voorwerpen hierboven beschreven worden medegenomen naar onze burelen voor verder onderzoek.