Ik vind die vragen wel terecht hoor. Immers zo een "gebied en/of gebouwen ... ook caravan" moeten zeker meer afgeschermd worden en jawel beter/grondiger doorzocht ook! Maar de journalist had het verkeerd voor want achteraf bleek dat boekje helemaal niet van Bonkoffsky te zijn doch van de vorige eigenaar nog! Dit alles neemt niet weg dat er geslungeld is bij het doorzoeken van de caravan door de politiediensten.

Interessante uitspraak van historicus Emmanuel Gerard die relevant is voor deze discussie:

“Sommigen zeggen dat de tijd onze bondgenoot zal zijn, dat er misschien wel iemand zal bekennen op zijn sterfbed. Maar het is niet het werk van het gerecht om te zitten wachten op iemand die iets zegt.”

“Het is bovendien niet zo dat we iemand die spreekt op zijn sterfbed zomaar moeten geloven. Er is veel klinkklare onzin verklaard in dit dossier. Wie bekent zonder bewijs, is dat maar een verklaring. Dan is het een hypothese waarmee het gerecht niet verder kan. Naar aanleiding van de moord op Lumumba hebben talloze psychopathische figuren beweerd dat ze geschoten hebben. Daar was niks van aan.”

Lees hier het hele artikel » Nieuws

Vooral interessant om de ondergraving van zijn eigen hypthese te vermijden.

De vraag van Eric Thiébaut werd wel al beantwoord door minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon.

Schriftelijke vraag nr. 2774 gesteld door Eric Thiébaut (PS) op 7 december 2017 aan minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken Jan Jambon

Vraag

De pers bracht onlangs de gemoederen in beroering met berichten over een lid van de Bende van Nijvel dat zo goed als zeker zou zijn geïdentificeerd. Het feit dat die persoon een gewezen rijkswachter was, die nog jaren bij de politie actief was voor hij in 2015 overleed, deed nog meer opschudding ontstaan. Dat doet uiteraard tal van vragen rijzen, zowel over die specifieke persoon als over de infiltratie van extreemrechts in de politiediensten tijdens de jaren 80.

1. Wat was de staat van dienst van die voormalige rijkswachter in de loop van zijn carrière?
2. Werden er tijdens zijn loopbaan rapporten over hem opgesteld?
3. Hoe verliep zijn verdere loopbaan bij de federale politie?
4. Denkt u dat vandaag nog het gevaar bestaat dat er extreemrechtse groeperingen in onze politiediensten infiltreren? Welke maatregelen worden er genomen om dat te voorkomen?

Antwoord van de minister

De federale politie beschikt niet over het dossier van de betrokkene, aangezien het in het begin van de hervorming aan de lokale politie van Aalst overgedragen werd en het in de politiezone van Aalst geëindigd is. U begrijpt dat ik u geen inlichtingen kan verstrekken die een impact zouden kunnen hebben op het lopend gerechtelijk onderzoek of die het onderzoeksgeheim zouden kunnen schenden.

Er wordt met de evaluatie van de risico's met betrekking tot extreemrechtse bewegingen bij de politie op dezelfde manier als met de evaluatie van andere risico's, zoals radicalisme, in het kader van de procedures voor het moraliteitsonderzoek, rekening gehouden. Tijdens de politiehervorming in 2001 werd de screening in de statuten van de geïntegreerde politie opgenomen. Artikel 12 van de Exoduswet voorziet dat de kandidaat-inspecteur van politie, hoofdinspecteur van politie/hoofdinspecteur en commissaris van politie aan algemene toelatingsvoorwaarden moet voldoen, waaronder die van een onderzoek van de omgeving en de antecedenten, dat met name een onderhoud met de kandidaat in zijn woning en op zijn eventuele verblijfplaats omvat.

Het onderzoek wordt met bekwame spoed door het lokaal politiekorps uitgevoerd. Dit onderzoek, dat ook moraliteitsonderzoek wordt genoemd, werd meermaals verfijnd. Op de speciale eenheden zijn bijkomende screeningsregels van toepassing en er worden controles uitgevoerd vooraleer een personeelslid naar deze directie wordt overgeplaatst. De Nationale Veiligheidsoverheid voert een veiligheidscontrole uit en brengt een veiligheidsadvies uit vooraleer een overplaatsing naar de speciale eenheden wordt uitgevoerd.

Daarnaast moeten de meeste leden van de speciale eenheiden over een veiligheidsmachtiging beschikken voor elke betrekking waarvoor men toegang moet hebben tot geclassificeerde informatie, in de zin van de wet van 11 december 1998, die aan zeer strenge controles onderworpen is. Niet enkel tijdens de selectie, maar ook tijdens de opleiding (de basisopleiding en de voortgezetten opleiding) en tijdens de volledige loopbaan van de personeelsleden houden de rechtstreekse hiërarchische oversten rekening met de houding en de bekwaamheid van de personeelsleden.

Dit gebeurt dagelijks, maar ook tijdens plannings-, functionerings- en evaluatiegesprekken. In deze context wordt de deontologische code als referentiedocument gebruikt. Operationele debriefings na de interventies maken het ook mogelijk om bepaalde gedragsvormen die niet in overeenstemming zijn met de deontologische code en het politieambt te detecteren. De toepassing van de risicoanalyses op de politie-entiteiten en de politiediensten maakt het eveneens mogelijk om dergelijke problemen te detecteren.