Topic: Distrigas

In het gerechtelijk onderzoeksdossier over de zelfmoord van Paul Latinus zijn meerdere PV's te vinden waarin getuigen aangeven dat Paul Latinus hen kort vóór zijn dood verteld had, twee gevoelige dossiers te bezitten met name het dossier 'Pinon' en een dossier 'Distrigas'.

Zo is er bijvoorbeeld deze getuigenis van Jean-Louis Nemry:

(…) Paul Latinus m'avait confié qu'il avait un 'dossier Distrigaz' d'où il apparaissait que certains politiciens, dont le ministre De Clerq, auraient détourné de l'argent. Je n'ai jamais vu ce dossier comme je n'ai jamais vu le dossier Pinont dont j'ai seulement entendu parler. Paul m'avait également dit qu'il avait pu voir sa fiche au sein du PRL. Ce parti a eu effet un fichage concernant certaines personnes. Il m'a dit également qu'il avait des renseignements sur Mathot et sur ses exploits érotiques.

Ook de moeder van Latinus maakt melding van een dossier Distrigas.

Over het dossier Pinon is heel wat geweten maar over dat fameuze dossier Distrigas is weinig gekend. Ik heb hierover dan ook wat opzoekingen gedaan en voorlopig heb ik een aantal oude krantenartikelen teruggevonden over dat onderwerp, waarin onder andere Willy Claes en de top van Distrigas in opspraak kwamen.

Sjeik en prins eisen miljarden van Distrigas – Kwam toegezegd commissieloon bij anderen terecht? Klacht om Belgisch gerecht tot onderzoek te verplichten

Het Distrigas-avontuur van Willy Claes kan de belastingbetaler nog vele miljarden kosten, hoewel de socialistische politicus al lang geen minister van Economische Zaken meer is. Het Brussels parket zit inderdaad met een zware beschuldiging en een kiese taak. Twee Arabische vooraanstaanden achten zich bedrogen en opgelicht door de verantwoordelijken van de staatsonderneming Distrigas.

Begin mei werd, om het Belgische gerecht tot een onderzoek te verplichten, klacht ingediend door prins Abderhamman van Saoedi-Arabië, een kleinzoon van de onlangs overleden Koning Ibn Saoud, en door sjeik Khaled, neef van de emir van Bahrein. Zij beschuldigen met name de heren Havaux (afgevaardigd-beheerder van Distrigas), Cornelissen (gewezen directeur), de Frell en Van Rotterdam (beiden beheerders van een Nederlandse firma).

Beide invloedrijke uit de familie der oliesjeiks verwijten Distrigas hen gewoon bedrogen te hebben bij de ondertekening van het oliecontract, waarmee Willy Claes, gedurende vijf jaar dure Saoedische olie wou laten aanvoeren.

De prins en de sjeik zijn duidelijk. Gelden die hen toegezegd waren, werden nooit betaald. Zij kwamen bij anderen terecht. Meteen ontkrachten sjeik en prins duidelijk de ‘parlementaire waarheden’ van de gewezen minister van Economische Zaken. Op 11 februari 1981 herhaalde de heer Claes in antwoord op interpellaties van de toenmalige oppositieleden Knoops en De Croo tot vervelens toe “dat er in de prijsstructuur van het contract geen plaats was voor welkdanig commissieloon dan ook”. Claes hield vol, dat van meet af aan alleen sprake was van 'beheerskosten'.

De twee klachten leiden ertoe, dat het Belgische gerecht nu een onderzoek moet instellen naar de onduidelijke handelspraktijken van onze staatsonderneming en het gegoochel met spookondernemingen die in keiharde dollars per vat werden betaald. Meteen duikt het Panamese Ferroil met zijn Zwitserse beheerders weer op en doet zijn rol nog meer vragen rijzen, dan voorheen al het geval was. Ferroil ontving 1,7 dollar per vat. Langs die weg werd 4,4 miljard frank versast. Naar wie weet niemand.

Bron: Het Laatste Nieuws | 13 juli 1982

"Sjeik en prins eisen miljarden" - Distrigas blijft naar de staat verwijzen

Naar aanleiding van ons artikel ‘Sjeik en prins eisen miljarden van Distrigas’ verzoeken voorzitter M. Van Hecke en beheerder Ph. Cols van de staatsonderneming ons volgende tekst in te lassen:

“De maatschappij Distrigas heeft op uitdrukkelijk verzoek van de staat en onder zijn waarborg een opdracht aanvaard inzake de oliebevoorrading van het land. Zij heeft zich steeds plichtbewust met de vereiste professionele nauwgezetheid van deze opdracht gekweten en zulks volgens de door de staat gegeven richtlijnen of met diens goedkeuring. Zij is dus niets anders geweest dan een technisch instrument voor de tenuitvoerlegging van een beleid dat door de publieke overheid uitgestippeld werd.

Anderzijds heeft de maatschappij Distrigas zich altijd aan iedere vorm van toezicht onderworpen en ook thans verleent zij haar medewerking aan de aan de gang zijnde onderzoeken. In dergelijke omstandigheden is het in opspraak brengen van de maatschappij en leden van haar personeel door middel van de pers zonder meer onverantwoord en bijzonder schadelijk voor alle betrokkenen. De maatschappij Distrigas is dan ook de stellige mening toegedaan dat deze handelswijze behoort te worden stopgezet. Overigens hoeft zij zich niet ongerust te maken nopens de afloop van de thans gevoerde onderzoeken”.

N.v.d.r.: De faam van Distrigas en zijn personeel werd geenszins ondergraven in onze artikels. Wij meldden alleen wie door Arabische vooraanstaanden beschuldigd wordt en waarom.

Bron: Het Laatste Nieuws | 16 juli 1982

Distrigas slaat terug – Na opheffing van monopolie – Regeringscommissaris neemt ontslag

De staatsmaatschappij Distrigas heeft er mee gedreigd op eigen houtje een contract te zullen ondertekenen met de Sovjetunie, voor de levering van Siberisch aardgas. In een brief aan de regering heeft de directie van Distrigas om de dringende goedkeuring van het gascontract verzocht, er aan toevoegend dat zij eenzijdig een overeenkomst zal afsluiten indien die goedkeuring mocht uitblijven.

In de Wetstraat werd donderdag vernomen, dat de regering zeer zwaar tilt aan deze vorm van drukking. Het kernkabinet heeft de aangelegenheid besproken en vandaag zal de voltallige kabinetsraad zich over het verzoek van Distrigas buigen.

Vele ministers ontzeggen Distrigas het recht beslissingen te nemen die in een hoge mate politieke opties inhouden. Tenslotte is Distrigas niets anders dan een naamloze vennootschap, voor de helft eigendom van de staat. Dat verleent haar niet de bevoegdheid om het beleid van de regering te bepalen, zo werd in de Wetstraat gezegd.

Sedert geruime tijd onderhandelt Distrigas met de Russische gasmaatschappij Soyugazexport. Tot voor kort werd daaromtrent telkens herhaald, zowel door Distrigas als door regeringsvertegenwoordigers, dat de besprekingen bijlange niet rond waren, dat men eigenlijk nog nergens stond.

Thans is de ondertekening volgens Distrigas hoogdringend geworden. De brief van de directie wordt dan ook gezien als een kwade zet, nadat de regering vorige week vrijdag in kabinetsraad besloten heeft het monopolie van Distrigas in te dijken zodat de maatschappij haar exclusiviteit voor de onderhandelingen met de Sovjetunie verloren heeft.

Donderdag werd in goed ingelichte kringen vernomen dat de heer Guido Declercq, van christendemocratische strekking, ontslag heeft genomen als regeringscommissaris bij Distrigas.

Bron: Het Laatste Nieuws | 23 juli 1982

Re: Distrigas

Regering verbiedt Distrigas contract te tekenen met Russen

“Distrigas mag geen Sovjetrussisch aardgas invoeren. De Belgische regering koestert er geen belangstelling voor en is bovendien helemaal niet te spreken over de handelspraktijken, die de staatsonderneming terzake meende te moeten huldigen”, aldus werd dinsdag vernomen op Economische Zaken.

Distrigas wou inderdaad zo ver gaan, dat een ontwerpakkoord met Soyugaz geparafeerd werd, om hiermee de Algerijnse leverancier tot een prijsverlaging te dwingen. Het Algerijnse gas, waarvoor enkele jaren geleden al een akkoord werd ondertekend door gewezen minister van Economische Zaken Willy Claes, is enorm duur. De prijs ligt 20 tot 30 % hoger dan die van andere invoerders.

Minister van Economische Zaken Eyskens bevestigde gisteren, dat de regering Distrigas verbiedt een ontwerpakkoord met de Russen te ondertekenen en zij de onderhandelingen wenst te onderbreken.

Eyskens verwijst in dit verband naar de onvoldoende compensaties, die de Russen willen bieden ten gunste van de Belgische nijverheid. Wat zij voorstellen, kunnen wij niet leveren, zegt hij. In feite komt het er dus op neer, dat het Distrigascontract ons vele harde deviezen had gekost. Distrigas wenste bovendien een aanzienlijke staatssubsidiëring.

De regering hield bij dit alles ook rekening met internationale diplomatieke verwikkelingen. Zij wil ons land zeker nu niet grotendeels afhankelijk maken van de communistische mogendheid en houdt eraan de Europese solidariteit inzake de internationale aardgasverwikkelingen te eerbiedigen.

Vast staat echter, dat Distrigas met de bekokstoofde contracten en aanverwante voornemens zijn toekomst op het spel zet. Een zeer snelle beslissing moet echter niet verwacht worden, omdat de regering tevens terdege rekening houdt met het onderzoek door het Hoog Comité van Toezicht en de Brusselse onderzoeksrechter Lambeau naar mogelijke strafrechtelijke overtredingen of ‘beheerfouten’ door de leiding van Distrigas. Aanleiding hiertoe vormt het Saoedische oliecontract, dat nu is opgezegd. Van dit rechterlijk onderzoek zal onder meer afhangen of de top van Distrigas al dan niet kan gehandhaafd worden.

Bron: Het Laatste Nieuws | 28 juli 1982

Geheim contract tussen Ferroil en Distrigas – Knoops heel even bij oliesjeik Yamani

De Saoedische hoofdstad Riad ontving deze week alweer een Belgische bezoek. Staatssecretaris voor Energie Etienne Knoops verrichtte maandag een overstapje. Het werd een blitzbezoek, maar het regeringslid onderhandelde alleszins met sjeik Yamani, die begin vorig jaar ermee instemde het oliecontract tussen het Saoedische Petromin en de Belgische staatsmaatschappij Distrigas te verbreken.

Over de naweeën van deze peperdure overeenkomst, die behoort tot de erfenis van gewezen minister van economische Zaken Willy Claes (SP), werd ook gesproken. Knoops bracht de regering alleszins van zijn gesprek op de hoogte, maar hierover lekte niets uit. Tenzij, dat de regering nu nog altijd niet weet wie achter de Zwitserse stroman-beheerders van het Panamese Ferroil verborgen zit.

Het Hoog Comité van Toezicht, dat voor de herfst 1982 een verslag beloofde over zijn onderzoek naar het Distrigascontract, diende zulks nog altijd niet in. De beheerders van Distrigas gaven evenmin informatie over hun bindingen met Ferroil. Steeds werd verwezen naar het feit, dat zij een contract afsloten in opdracht van de staat. Waarom echter voor 4,4 miljard frank aan zogenaamde beheerskosten werd betaald aan een Panamees bedrijf, dat luttele dagen voor de ondertekening van het contract voor het eerst werd opgericht, legden deze Distrigasbeheerders, die nog steeds in functie zijn, nooit terdege uit. Distrigas-verantwoordelijken namen nochtans zelf contact met Ferroil terwijl het oliecontract ‘commissies’ verbood.

Evenmin kwam er tot nog toe klaarheid over Mavrox B.V., een Nederlands spookbedrijf. Aanvankelijk werd dit betrokken in de onderhandelingen. Een contract werd opgesteld waarin 4,15 dollar pet vat aan beheerskosten werden opgenomen. Dit contract was echter om de zes maanden opzegbaar. Een clausule, die wonder boven wonder, uit het Ferroil-contract verdween. Met alle gevolgen vandien.

Bron: Het Laatste Nieuws | 22 januari 1983

Re: Distrigas

"Distrigas liegt en de top moet weg" zegt Knoops

Staatssecretaris voor Energie Etienne Knoops is donderdag frontaal in de aanval gegaan tegen twee topmannen van de naamloze vennootschap Distrigas. Ze liegen, zo zegt Knoops, en hebben de raad van beheer van de maatschappij verkeerd ingelicht. Distrigas is voor 51 procent eigendom van de staat. Knoops heeft tijdens een persconferentie te Brussel dan ook geëist, dat de voorzitter van de raad van beheer, de heer Van Hecke, die verbonden is aan de Nationale Investeringsmaatschappij, en de afgevaardigd beheerder van Distrigas, de heer Havaux, zouden vervangen worden. Knoops verklaarde, dat hij binnen de regering al een jaar geleden op hun vervaging had aangedrongen.

Thans maakt hij die eis openbaar, omdat deze topmensen van Distrigas in een brief, gedateerd op 25 april 1983, aan de eerste minister op een ‘valse wijze’ informatie zouden verstrekt hebben en dat ze ook de raad van beheer van Distrigas verkeerde inlichtingen zouden hebben verstrekt. De staatssecretaris legde de pers een lijvig dossier voor inzake de verkoop van Saoediarabische olie, die begin verleden jaar geleverd was aan Distrigas. Het ministerieel sociaal-economische kernkabinet gaf Knoops de toelating om deze voorraad van 750.000 ton ruwe olie zo snel mogelijk te verkopen teneinde de verliezen tot een minimum te beperken.

In het dossier toon Knoops aan, dat het drie maanden geduurd heeft vooraleer hij de Distrigasleiding tot een eerste verkoop kon brengen. Hij schrijft dit toe aan de bewuste tegenwerking vauit de top van Distrigas.

Dat de staatssecretaris thans zo in zijn wiek geschoten is heeft te maken met een SP-interpellatie verleden week donderdag in de Kamer, waarbij gesuggereerd werd dat Knoops door het verkopen van een partij van 52.000 ton olie aan de firma Bricout, uit de streek van Charleroi, een jeugdvriend een dienst had bewezen en hem aldus flink geld laten verdienen.

Knoops toonde zich donderdag erg verbolgen over het feit, dat hij in deze zaak op een “schandalige wijze aangevallen was op grond van valse documenten”. Hem werd na de interpellatie in de Kamer immers verweten olie te laten verkopen hebben door Distrigas aan Bricout tegen een prijs, die lager was dan een ander bod, dat op hetzelfde ogenblik gedaan was door de maatschappij Vitank, een Nederlandse besloten vennootschap. Tevens werd gewag gemaakt van een bod, nog enkele dagen later, tegen een inmiddels gestegen prijs van BP Oil International.

Knoops verklaarde donderdag, dat Distrigas zelf in een telex aan zijn kabinet onderstreept had dat ernstig voorbehoud diende gemaakt tegen Vitank. Hierbij werd de betaalkracht van Vitank in twijfel getrokken. “Thans kan ik met gerust gemoed deze informatie vrijgeven omdat noch de commerciële belangen van Distrigas, noch deze van Vitank kunnen geschaad worden. Vitank heeft immers op 12 april te Rotterdam de boeken neergelegd, aldus Knoops.

Wat de stijging van de prijs betreft naar 1 september 1982 toe verwijst Knoops naar gezaghebbende prijzenpublicaties uit de oliewereld om aan te tonen, dat de verkoopprijs aan Bricout op het ogenblik van de verkoop een erg redelijke prijs was.

En inzake een zogeheten aanbod van BP op 1 september 1982 ontkent Knoops dat hij daar ooit van op de hoogte werd gebracht. Hij verklaarde donderdag een brief te hebben ontvangen (daterend van 4 mei 1983) van BP, waarin deze maatschappij stelt op 1 september van verleden jaar geen bod te hebben gedaan op een partij van Distrigasolie.

Niettemin hebben de afgevaardigde beheerder van Distrigas en de voorzitter van de raad van beheer gemeend in een brief op 25 april aan de eerste minister een aantal inlichtingen te moeten verstrekken, die op zijn minst leugenachtig zijn, aldus Knoops.

Bron: Het Laatste Nieuws | 6 mei 1983 

De hoofden rollen bij Distrigas – Regering vervangt Havaux en Van Hecke

De hoofden rollen bij Distrigas, dat nu al bijna twee jaar in opspraak is ingevolge het onder gewezen minister van Economische Zaken Willy Claes afgesloten oliecontract. De regering besloot donderdag in akkoord met de privé-aandeelhouders (de helft van de aandelen) voorzitter Van Hecke en afgevaardigd bestuurder Havaux de laan uit te sturen. Zij worden in hun functie vervangen door de heren Frérotte en Houwehand.

Eerder had de staatssecretaris voor Energie Etienne Knoops al aangedrongen op het ontslag van het tweetal, dat elke vlotte samenwerking in zijn onderzoek naar het oliecontract met Saoedi-Arabië afwees. Dit contract, dat onder meer leidde tot de uitbetaling van meer dan 4 miljard frank aan de Panamese spookmaatschappij Ferroil (die nu nog bijkomende schadevergoedingen eist op de reeds ontvangen commissies) is nog steeds in onderzoek bij het Hoog Comité van Toezicht. Het werd afgesloten toen Willy Claes Economische Zaken beheerde met zijn gewezen kabinetschef Jean-Pierre Pauwels, die na de val van de regering bevorderd werd tot één der directeurs van de Nationale Bank.

Bron: Het Laatste Nieuws | 29 juli 1983

4 Reply by dim

  • dim
  • Lid
  • Offline

Re: Distrigas

Daar is Saoedi-Arabië weer. Inderdaad een dossier waar niet veel over gepraat wordt. Latinus zal wel zijn redenen hebben gehad.

Re: Distrigas

In de notities van Willy Acke las ik:

'Verhoor Barbier Marcel:

Latinus bezat compromitterende dossiers over:

  • Oxfam

  • Pour

  • Simonet

  • Distrigaz

  • VDB

  • verkaveling duinen

  • wapentrafiek Libanon

  • plannen van bepaalde ministers ingeval communistische invasie

  • Pinon

  • Zaïre-Faez

  • comité Ouwendijck

  • Mathot

  • Glaverbel

Re: Distrigas

Wie over 'gas' en 'Willy Claes' spreekt, mag natuurlijk ook het Algerijnse gas en de tanker Methania niet vergeten (...en de gasterminal in Zeebrugge).

Re: Distrigas

Ook Marc De Jode verwijst naar het feit dat Latinus een dossier Distrigas bezat:

Personnellement j'ai connu Paul Latinus. Pour moi il s'agissait d'un garçon qui ne pouvait pas se suicider. Il n'avait pas le caractère à çà. Il n'était pas dépressif. J'ai entendu parler des dossiers Pinon et Distrigaz sans les voir. A mon avis, on a fait disparaître Latinus car il connaissait des choses qui devaient déranger certaines personnes. J'ignore lesquelles.

Bron: Verhoor Marc De Jode | 12 juli 1985

Re: Distrigas

In 1990 werd over dit onderwerp de volgende parlementaire vraag gesteld dat beantwoord werd door Etienne Knoops ,Vice-Eerste Minister en Minister van Economische Zaken en het Plan, belast met de Herstructurering van het Ministerie van Onderwijs Economische Zaken en het Plan.

Parlementaire vraag Bulletinnummer B102 vraagnummer137B - 08/02/1990

In het kader van het Distrigas-Petromin contract heeft de vennootschap onder Panamees recht Ferroil miljarden aan commissielonen genoten, die uiteindelijk door de Belgische Staat werden betaald. In 1982 heeft de Belgische Staat, zowel de regering als de rechterlijke macht, pogingen ondernomen om de identiteit van de aandeelhouders van deze maatschappij te achterhalen. De toenmalige Panamese Staat, een dictatuur, weigerde echter deze gegevens mee te delen. Aangezien de democratie in Panama werd hersteld, wens ik te vernemen of er ondertussen een nieuwe aanvraag om inlichtingen werd ingediend. Zo nee, waarom werd dan niets ondernomen, geletop het feit dat de Belgische Staat onmiskenbaar werd benadeeld?

Antwoord van Etienne Knoops van 20/03/1990

Ik veronderstel dat het geacht lid verwijst naar de transport- en bemiddelingscommissies die aan de maatschappij Ferroil werden betaald in de jaren 1980 en 1981 door de n.v. Distrigas, in het kader van de opdracht die haar toen werd toevertrouwd door de Belgische Staat met het doel de bevoorrading van het land in petroleumprodukten te waarborgen. Eerst zou ik willen opmerken dat deze commissies niet door de Staat werden gedragen maar wel door de uiteindelijke verbruiker van de petroleumprodukten. Bovendien, zoals bevestigd door mijn administratie, hebben de politieke veranderingen, die in Panama plaatsvonden, geen wijziging teweeggebracht aan het wettelijk stelsel van de maatschappijen naar Panamees recht en is het vandaag, net zoals in 1982, onmogelijk de aandeelhouders van de maatschappij Ferroil te kennen.

Re: Distrigas

'Belgisch oliecontract riekt naar smeergeld'

In België is grote opschudding ontstaan over commissielonen die de Belgische staats-energiemaatschappij Distrigas moet betalen aan de Saoedi-Arabische maatschappij Petromin voor de levering van 13,8 miljoen ton olie uit Saoedi-Arabië over de jaren 1980 tot en met 1982. Het gaat om een bedrag van 390 miljoen gulden aan commissielonen. Eén en ander blijkt uit publicaties uit geheime contracten in de twee Belgische kranten Het Laatste Nieuws en La Libre Belgique. In dat contract staat duidelijk dat Distrigas 2,5 dollar extra „beheerskosten" per vat moet betalen over de geleverde olie in 1980 en 1,7 dollar extra per vat over 1981 en 1982.

Daarnaast is in het contract bepaald dat de prijs 'govermnent salesprice' is. Deze bepaling zou volgens de twee kranten door de Belgische regering zijn ingelast naar aanleiding van een eerder aan het licht gekomen bouwschandaal, de zogenaamde Eurosystemaffaire. Eurosystem was een Belgische bouwonderneming en zou voor de Saoedi-Arabische nationale wacht, vergelijkbaar met de marechaussee, twee ziekenhuizen en bijbehorende dorpen bouwen. Met deze order was een bedrag van 2,3 miljard gulden gemoeid. Eurosystem ging echter failliet, mede doordat bet bedrijf om en nabij de 600 miljoen gulden aan smeergelden moest betalen aan een viertal hooggeplaatste Belgen en enkele opdrachtgevers in Saoedi-Arabië. Minister-president Martens beloofde twee jaar geleden de zaak uit te zoeken, maar tot op heden is nooit bekendgemaakt aan wie de smeergelden werden betaald. In België rijzen sterke vermoedens dat met dit oliecontract weer iets dergelijks aan de hand is.

Bron: Het Parool | 4 februari 1981