Rijkswacht betrapt tientallen naakte notabelen - Brusselse politie rolt sex-centra op

De Brusselse politie heeft het gisteren zeer druk gehad met het oprollen van callgirls-organisaties en een privéclub. Een majoor van de Rijkswacht merkte tijdens een persconferentie op dat men in België nu maar eens moet zwijgen over het seks-eiland Nederland, waar men in België nogal eens hypocriet over spreekt. Uit het volgende blijkt dat Brussel een Eroscentrum is gewordend.

Het begon met een goed georganiseerde overval op de woontoren Brasilia in de Brusselse wijk Schaarbeek. In "Brasilia" was een complete callgirl-organisatie gevestigd. De eigenaresse hiervan, de 48-jarige ex-mannequin Lydia Montaricourt, beter bekend als madame Claude, had 150 meisjes van vele nationaliteiten in dienst. Madame verhuurde deze meisjes voor 650 gulden per nacht aan haar vele klanten.

De klanten zullen nu wel met angst de toekomst, tegemoet zien. De politie vond namelijk bij madame Claude een halfverbrande klantenlijst. Deze zal langs chemische weg nog wel leesbaar gemaakt kunnen worden. Volgens de spraakzame Claude telt zij onder haar klanten artsen, advocaten, hoge ambtenaren, industriëlen, professoren, hoge NAVO-autoriteiten en zelfs bisschoppen en andere kerkelijke gezagsdragers. Het vermogen van de uit Frankrijk afkomstige dame wordt op 18 miljoen gulden geschat en die zijn veilig opgeborgen in Zwitserse bankkluizen.

De tweede callgirl-organisatie die gisteren werd opgerold, had vertakkingen in Brussel, Antwerpen en Amsterdam. In Brussel zetelde echter de direktie. De politie kwam achter de organisatie doordat een jonge Française in Brussel wist te ontsnappen, maar in Marseille werd opgespoord door haar bazen. Deze mishandelden haar zwaar. Zij vertelde later de politie in Marseille het hele verhaal, zodat de politie in Brussel en Antwerpen snel kon optreden. De organisatie telde 200 meisjes, die speciaal aan de Franse Rivièra werden aangeworven.

De derde slag die de onvermoeibare Brusselse politie, bijgestaan ' door speciale Rijkswachtteams, binnenhaalde, was de ontdekking van de beroemde privéclub Video. Deze is eveneens in Schaarbeek gevestigd. De politie kreeg argwaan toen steeds meer dure wagens in deze arme wijk werden gesignaleerd. Na enig speurwerk kwam men bij de Videoclub, waarvan de zedenpolitie wist dat die in Brussel gevestigd was maar niet precies waar. Tijdens de inval van de politie trof men 30 volledig naakte Belgen aan en evenveel naakte meisjes. De politiemannen herkenden direkt een aantal vooraanstaande Brusselaars. De eigenaar van de club meende zich te kunnen beschermen door op te merken dat hij een volle neef is van de Brusselse hoofdcommissaris van politie, maar een dergelijke opmerking maakt op de Brusselse politiemensen na de schandalen van het voorbije jaar geen enkele indruk meer.

Bron: Het Vrije Volk | 16 maart 1979

'Goedgetrainde call-girls' - Nederlandse runde sexy spionnen voor Belgische schandaalfirma

België gonst van de nieuwe feiten over het ‘Eurosystem Hospitalier-schandaal’. Eén ding is duidelijk, de directeuren van deze gelegenheidsfirma hebben goed voor zichzelf gezorgd. In enkele bankkluizen (op last van de justitie geopend) vond men de bewijzen in de geheime boekhouding van Eurosystem die tot nu toe zoek was. Er werden naar aanleiding van deze vondsten huiszoekingen gedaan bij enkele bedrijven.

Op de gevonden personeelslijst staat ook de Nederlandse mevrouw T. Tuna, in Alexandrië geboren. Zij had als opdracht voor meisjes te zorgen die de Arabische relaties van Eurosystem elke soort ontspanning moesten bieden op elk moment van de dag, waar ook ter wereld.

Uit de gevonden documenten is ook gebleken dat de gehele zaak reeds op 3 mei 1975 in beweging is gezet. Met de Zwitserse financiële groep ESP werden afspraken gemaakt over de verhandeling van smeergeld. Men slaagde erin een order van 3 miljard gulden in de wacht te slepen na een felle concurrentiestrijd met Amerikaanse en Engelse firma's.

Toen men de order, definitief toegewezen gekregen had, beschikte men niet over materiaal of vakmensen, om de twee grote ziekenhuiscentra in Saoedi-Arabië te gaan bouwen. In Zwitserland beschikte het bedrijf volgens de gevonden stukken wèl over ruime fondsen. De directieleden van Eurosystem vulden uit deze fondsen ook hun maandsalaris aan.

De Nederlandse mevrouw Tuna na kreeg uit Zwitserland het geld om haar call-girls te betalen. Mevrouw Tuna verkocht vorig jaar haar gehele call-girlorganisatie aan de inmiddels in België beruchte Lydia Montaricourt. Deze werd drie maanden geleden aangehouden op verdenking leidster van een dergelijke organisatie te zijn. 

Montaricourt ging tijdens het verhoor praten en noemde de naam van mevrouw Tuna.  Volgens Montaricourt werkt mevrouw Tuna met nieuwe meisjes voor rekening van de fabriek voor legervoertuigen in België, BMF, die straks de 1100 nieuwe rupsvoertuigen voor het Belgische leger in Amerikaanse licentie gaat bouwen.

De meisjes van mevrouw Montaricourt waren door mevrouw Tuna goed opgeleid. Zij slaagden er, steeds in hun klanten die dingen te laten vertellen die de leiders van Eurosystem erg interesseerden. Volgens medewerkers van de onderzoeksrechter die met deze zaak belast is, mr. Masson, is het goed mogelijk dat in de loop van deze week nog, of anders zeker volgende week, de eerste arrestaties verricht zullen worden.

Bron: Het Vrije Volk | 2 augustus 1979

Belgisch bedrijf met bordeel naar Saoedi Arabië

Het zogenaamde Eurosystemschandaal rond een Belgisch consortium, dat bij de uitvoering van een miljarden project in Saoedi Arabië in moeilijkheden is geraakt, begint in België steeds grotere vormen aan te nemen. Volgens het blad Het Laatste Nieuws had het intussen failliete bedrijf Eurosystem Hospitalier de leidster van een call-girl-organisatie tot directrice van de afdeling public-relations benoemd. De vrouw, een in het Egyptische Alexandrië geboren Nederlandse met de naam Tuna, kon over meer dan tweehonderd meisjes beschikken.

Deze werden naar Arabische zakenlieden gestuurd wanneer die voor zaken naar Brussel kwamen. Ook kwam het voor dat de meisjes Belgische zakenmensen naar het buitenland vergezelden om daar het wel en wee van Eurosystem te dienen. Blijkbaar heeft dit succes opgeleverd aangezien het consortium waarvan Eurosystem Hospitalier deel uitmaakt een miljardenorder van Saoedi-Arabië kreeg. Blijkbaar uit dankbaarheid had Eurosystem in dit land een heel bordeel laten inrichten.

Hier konden Saoedi's terecht die met het Belgische bedrijf zaken hadden gedaan of nog wilden doen. Voor voortdurend verse aanvoer zorgde hier ook Tuna, die er evenwel voor moest oppassen, dat geen Arabische meisjes in dienst werden genomen. Dat zou in strijd met de islam zijn geweest Daarentegen zou drank in dit anders toch zo puriteinse landen geen enkel probleem hebben opgeleverd.

Bron: NRC Handelsblad | 2 augustus 1979