You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Onderzoeksdaden → DNA-onderzoek
Herhaling: mijn vorige post over DNA is nu ongeveer een jaar geleden en ik blijf bij mijn mening dat DNA-verwantschapsonderzoek het bendedossier kan openbreken met keihard bewijs. Zie hier nog eens mijn post van vorig jaar » Forum
Bijvoegsel: Het blijft vaag in België. In andere landen kan het al met zéér goede resultaten en cold-cases die werden opgelost
Simpel vraagje; is hiervoor budget voorzien? Aangezien er blijkbaar ook geen geld is voor degelijke autopsie. Ik vrees een beetje dat het is zoals met de wapens die binnen gebracht moesten/konden worden. Zij blijken gewoon vernietigd zonder meer.
Van die binnengebrachte wapens zijn er een hele hoop 'blijven plakken' trouwens.
In de zorg wordt het taboe om de waarde van mensenlevens in geld uit te drukken langzaamaan doorbroken. De Raad voor Volksgezondheid & Zorg berekende in 2006 dat een gewonnen levensjaar 80.000 euro waard is. De tendens om de waarde van een mensenleven in geld uit te drukken, is ook zichtbaar in andere maatschappelijke gebieden zoals het strafrecht. Naar aanleiding van de zaak-Vaatstra en de hoge kosten die gemoeid waren met het uitvoeren van het grootschalige DNA-onderzoek en andere opsporingsactiviteiten, rijst de vraag of al dat geld voor het oplossen van één moord nu wel rechtvaardig is.
Het uitgeven van veel geld voor het doen van onderzoek in (oude) strafzaken is niet per definitie buitensporig. In de zorg kan misschien een precieze waarde aan een mensenleven toegekend worden, maar in het strafrecht is dat niet mogelijk. In een strafzaak gaat het niet alleen om één mensenleven, maar spelen er nog (vele) andere belangen mee, zoals het goed functioneren van de rechtspleging. Je kunt daarom niet zomaar een financiële waarde aan een mensenleven toekennen, om vervolgens een puur economische kosten- batenanalyse los te laten op lastige gevallen zoals onopgeloste moordzaken.
Nieuwe wetenschappelijke technieken en inzichten kunnen nieuwe manieren bieden om verouderde zaken op te lossen. Echter, er zijn niet genoeg publieke middelen om elke zaak grondig te onderzoeken. Bij elke zaak moet er een afweging plaatsvinden om te bekijken of het in dit specifieke geval gerechtvaardigd is om er veel geld in te investeren. De vraag wat het de maatschappij waard is om dergelijke zaken op te lossen, zal dus ook per geval anders beantwoord worden. Bij deze afweging moeten twee belangen een hoofdrol krijgen.
In de eerste plaats gaat het om de maatschappelijke onrust die het delict teweeg heeft gebracht. De maatschappij heeft aan de overheid de bevoegdheid toevertrouwd tot het opsporen, vervolgen en veroordelen van criminelen. Van de overheid wordt verwacht dat zij dit vertrouwen zoveel mogelijk waarmaakt.
Dit vertrouwen zal vooral op de proef gesteld worden als er sprake is van een zeer ernstig delict, zoals een moordzaak of een grote zedenzaak. Op het moment dat het mogelijk is om door het doen van (dure) onderzoeken een dergelijke zaak op te lossen, dan kan dit te rechtvaardigen zijn met het oog op het belang van het herstel van de rechtsorde en het vertrouwen van de burger in de overheid. Er wordt daarmee een signaal afgegeven dat de overheid de pleger van een zeer ernstig delict niet ongestraft wil laten rondlopen. Koste wat kost.
Op de tweede plaats moet kritisch bekeken worden of er een kans is op een succesvol resultaat bij het inzetten van kostbare middelen. De middelen zullen op het juiste moment bij de juiste zaak ingezet moeten worden.
In de zaak-Vaatstra bijvoorbeeld was een DNA-verwantschapsonderzoek onder meer geschikt vanwege aanwijzingen dat de dader in de omgeving woonde en mogelijk zelfs een bekende was. Nu er sprake was van een kleine gemeenschap was de kans op een succesvol resultaat daarom relatief groot. Zou de moord zich in het centrum van Amsterdam afgespeeld hebben, dan neemt de kans op het pakken van de dader door een dergelijk onderzoek af en is het minder zinvol om een kostbaar middel in te zetten.
Kortom, het is niet mogelijk om de waarde van een mensenleven af te wegen tegen de kosten van onderzoeken, aangezien er meerdere belangen spelen die ook meewegen in een kosten-batenanalyse. Baten zijn in dit geval onder meer het herstel van de rechtsorde en vertrouwen in de overheid. In bepaalde gevallen kan het daarom gerechtvaardigd zijn om schijnbaar onevenredig hoge kosten te maken voor het oplossen van zeer ernstige zaken.
Wel kan het zinvol zijn om algemene richtlijnen op te stellen zodat niet tekort wordt gedaan aan het recht op gelijke behandeling. Alleen onopgeloste zaken die aan meerdere criteria voldoen (zoals maatschappelijke onrust en de kans op succes), zouden dan voor kostbaar onderzoek in aanmerking komen. Op die manier valt uiteindelijk toch te bekijken of het de maatschappij waard is om een grote som geld uit te geven voor het oplossen van één zaak.
Bron: Trouw | december 2012
Het blijft interessant om dit nieuws te volgen:
Duits DNA zorgt voor mogelijke doorbraak in 934 strafzaken
België wisselt nog geen twee jaar zijn DNA-profielen van verdachten en veroordeelden geautomatiseerd uit met Duitsland, maar dat heeft al geleid tot mogelijke doorbraken in 934 Belgische strafdossiers. Dat blijkt uit cijfers van minister van Justitie Koen Geens (CD&V). Dat schrijft De Tijd vandaag.
Lees hier het hele artikel » Nieuws
Duits DNA brengt schot in 934 strafdossiers
De automatische uitwisseling van DNA-gegevens met Duitsland heeft in minder dan twee jaar al een verbluffend resultaat opgeleverd: een mogelijke doorbraak in liefst 934 Belgische strafdossiers.
Sinds april 2016 wisselt ons land tienduizenden DNA-profielen van verdachten en veroordeelden uit met Duitsland. Dat leverde al 4.870 matches op. 99 procent van die overeenkomsten is ook al doorgespeeld aan de bevoegde magistraten. ‘Door die resultaten konden mogelijk in 934 Belgische dossiers de onderzoeken worden hervat of met succes worden afgesloten’, meldt minister van Justitie Koen Geens (CD&V) in een antwoord op een parlementaire vraag van Gautier Calomne (MR).
Lees hier het hele artikel » Nieuws
Iemand al gedacht om DNA te vragen aan de verstandige zoon van Haemers? Aangezien hij herkend werd als 4de dader in Aalst? Ook al heeft niemand iets daarmee gedaan, Tyack zal nimmer spreken, maar haar zoon wil misschien de slachtoffers wel helpen? Het zou ook interessant zijn om van alle vermoedelijke "daders" of hun familieleden DNA af te staan en te vergelijken met gevonden DNA uit de tijd
In 2000 werden een speekselstaal en vingerafdrukken afgenomen van Christiaan Bonkoffsky maar die vertoonden geen overeenkomst met de vingerafdrukken uit het dossier, vertelt Geens. In 2017 werd genetisch materiaal afgenomen, maar ook nu werd geen overeenkomst gevonden.
Bron: Hoorzitting Commissie Justitie | 24 oktober 2017
Tijdens de gedachtewisseling op 8 mei 2018 met Koen Geens over het bendeonderzoek in de Commissie van Justitie deed parlementslid Sarah Smeyers (N-VA) de volgende uitspraak waarop geen reactie van de minister Geens kwam:
(…) En dan heb ik een heel concrete vraag die al maandenlang op mijn lippen brandt. Ik wil u nu toch eens horen zeggen wat er moet gebeuren met die vele tips. Het is echt niet uit de lucht gegrepen als ik u zeg dat mensen mij, als eenvoudig parlementslid, maar ik vermoed dus ook andere leden van de commissie voor de Justitie of andere mensen die betrokken zijn, komen zeggen dat zij een of andere tip hebben, maar hem gewoon niet durven te zeggen.
Heel concreet, ik heb maanden geleden, toen het nieuws over de Reus [Christiaan Bonkoffsky] uitkwam, telefoon gekregen van iemand die zei dat hij in een labo werkte en er bijna zeker van was dat de stalen waren verwisseld, maar dat gewoon niet durfde zeggen. Is dat waar of niet?
Bron: Verslag Commissie van Justitie nr. CRIV 54 COM 888 | 8 mei 2018
De speekselstalen zullen vergeleken zijn met stalen uit het dossier. Doormiddel van verwantschap stalen kan het onderzoek opnieuw en alsnog goed gebeuren. Vingerafdrukken van rijkswachter zullen ambtshalve toch wel in een dosssier zijn opgenomen met indienstname.
In Canada heeft men recent een robotfoto vrijgegeven die gemaakt werd op basis van DNA dat aangetroffen werd op de plaats van een moord. Deze moord gebeurde 19 jaar geleden.
Le portrait-robot génétique, nouvelle arme des enquêteurs
À partir d'un échantillon d'ADN trouvé sur une scène de crime, on peut maintenant esquisser les traits d'un suspect.
Renee Sweeney était étudiante à l’Université Laurentienne, en Ontario, lorsqu’elle a été assassinée au club vidéo où elle travaillait. C’était en 1998. Le meurtrier n’a jamais été retrouvé. Les souvenirs des quelques témoins se sont depuis longtemps estompés.
Pourtant, le 23 janvier 2017, 19 ans après le crime, la police de Sudbury a fait circuler une image du suspect. On y voit un homme caucasien aux yeux bleu-vert et aux cheveux châtains. Ses joues sont légèrement marquées de taches de rousseur.
Ce portrait-robot a été tracé par la firme américaine Parabon Nanolabs, en se basant sur un échantillon d’ADN du meurtrier, prélevé sur la scène du crime.
Quatre continents, 10.000 visages
Les recherches du professeur Mark Shriver, de l’Université Penn State, en Pennsylvanie, ont contribué à mettre au point le logiciel utilisé par Parabon Nanolabs. À la fois anthropologue et généticien, M. Shriver parcourt le monde, poussé par sa fascination des visages humains. Jusqu’à maintenant, 10.000 volontaires sur quatre continents ont participé à ses recherches.
Son équipe prend des photographies de chaque participant, en trois dimensions. Elle fait de gros plans de leurs oreilles et de leurs yeux. Elle mesure avec précision la couleur et la texture de leur peau. Les chercheurs prélèvent même des mèches de cheveux pour analyser leur couleur et leur forme.
Pour finir, chaque volontaire fournit un échantillon de salive qui sert à extraire son ADN, soit la séquence des 20 000 gènes qui composent le génome humain.
Sur la piste des gènes
Afin d’identifier quels gènes se cachent derrière une peau claire, un nez retroussé ou des oreilles décollées, Mark Shriver compare les milliers de visages de sa banque de données. Il cherche à établir des corrélations entre des traits spécifiques et les gènes de volontaires.
Pour certains traits physiques, les liens avec les gènes sont assez faciles à établir.
"À partir de huit gènes, on peut avoir une bonne idée de la couleur des yeux. Pour la calvitie, deux gènes ont été identifiés. Dans le cas des taches de rousseur, un seul gène, le MC1R, exerce une influence déterminante."
- Mark Shriver, professeur d'anthropologie, Université Penn State
La plupart des traits physiques sont beaucoup plus complexes à déterminer. Mark Shriver croit que plusieurs dizaines de gènes pourraient être impliqués dans la forme du nez ou d’une oreille.
Une étude récente, dirigée par un chercheur de l’Institut de cardiologie de Montréal, a montré que pas moins de 83 variations génétiques influencent la taille humaine.
Encore sur la planche à dessin
Pour l’instant, les portraits tracés à partir d’échantillons d’ADN sont encore approximatifs. Ils n’ont été utilisés que dans quelques enquêtes, surtout aux États-Unis, car la technologie n’est pas encore assez perfectionnée pour être déployée à large échelle. Mark Shriver croit que, d’ici quelques années, ils deviendront beaucoup plus ressemblants.
Ces portraits-robots génétiques ne seront jamais parfaitement fidèles. Ils ne pourront pas servir à inculper un suspect. Ils pourront, en revanche, mettre les enquêteurs sur une piste.
Au service de police de Sudbury, on rapporte avoir reçu plus de 150 appels depuis la publication du portrait-robot génétique du meurtrier de Renee Sweeney. Jusqu’à maintenant, aucune information n’a mené à une arrestation.
Bron: Radio Canada | 31 Maart 2017
Zouden we in België een moord oplossen op basis van 10.000 DNA-stalen, zoals Nederland dat met de moord op de 11-jarige Nicky Verstappen deed? “Daarvoor zijn onze privacywetten te streng”, zegt professor menselijke genetica Jean-Jacques Cassiman. (...)
Het verhaal van de moord op de 11-jarige Nicky Verstappen leest als een detectivethriller. Tweeëntwintig jaar na de moord op de Nederlandse jongen kon de politie de dader identificeren aan de hand van een DNA-staal.
Zestienduizend Nederlanders boden hun DNA-staal aan, de politie stuurde 1.500 brieven naar Nederlandse mannen van wie ze zeker wangslijmvlies wilden afnemen. Ongezien in Europa en onwaarschijnlijk in België, vertelde professor Menselijke Genetica Jean-Jacques Cassiman aan Het Laatste Nieuws.
“Duizenden personen laten screenen is hier ongezien omdat de Belgische DNA-wet heel beperkend is. Voor de wetgeving is er blijkbaar een te grote kans op de schending van de privacy.”
Willem Debeuckelaere, voorzitter van de Privacycommissie, nuanceert die uitspraak. Hij verwijst naar een zaak van een reeks verkrachtingen in de regio Mol in 2010 waarbij tientallen jongemannen gevraagd werd om wat wangslijmvlies. “Wat wel klopt, is dat zulke DNA-onderzoeken als laatste redmiddel gebruikt worden. De onderzoeksrechter moet kunnen argumenteren waarom zo’n grootschalig onderzoek wenselijk is.”
Een reden kan zijn dat een verkrachtings- of moordzaak verregaande gevolgen heeft bij de plaatselijke bevolking. Zo is het niet ondenkbaar dat er al snel schuldigen worden gezocht. Dat kan op zijn beurt een hele gemeenschap verscheuren. Kortom, in uitzonderlijke gevallen moet de individuele privacy wijken voor het algemeen belang.
Lees hier het hele artikel » Nieuws
Bende van Nijvel → Onderzoeksdaden → DNA-onderzoek
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.