Volgens onderstaand artikel was het in die periode zeer eenvoudig om dit materiaal te stelen:

Munitie en wapens stelen is kinderspel, weet minister Gol

Kamerlid Vanvelthoven (SP) heeft recent antwoord gekregen vanwege Justitieminister Jean Gol op een vraag omtrent een reeks diefstallen die zich voordeden in Belgische wapen- en munitiefabrieken. De minister deed een hallucinent verhaal, waaruit moet blijken dat stelen van explosieven kinderspel is, maar dan in een zeer letterlijke betekenis.

Het decor: het fort van Pontisse, dat dienst doet als opslagplaats van munitie afkomstig uit de FN-fabriek in Herstal. Het tijdstip: tussen 1 maart 1986 en 25 april 1986. De acteurs: vijf kinderen. Het scenario volgens Gol:

"Alle normale toegangen tot het fort waren beveiligd door een alarmsysteem. Uit het onderzoek is nu gebleken dat de inbraak heeft plaatsgevonden langs een luchtinlaat van het fort. De minderjarigen lieten zich met een touw zakken in de gracht rond het fort, en bestegen daarna het tallud en de glooiing van het fort. Daar bevingen zich twee gemakkelijke toegankelijke kuilen, oorspronkelijk bestemd voor de plaatsing van kanonnen en thans dienstig als luchtgaten. Die kuilen geven uit op de galerijen, binnenin het fort.

De inbrekers dienden eerst nog twee staven van een metalen hek door te zagen alvorens toegang te krijgen tot het lokaal waarin het kruit zich bevond. Ze hebben langs de geschetste weg in verschillende keren 50 kilo springstof meegenomen. Dit kruit werd nadien door de betrokkenen verbrand in Herstal." Het zal wel zo zijn. Maar toch ...

Gol voegde er wel aan toe dat FN de kuilen en luchtgaten inmiddels heeft dichtgemaakt. Tevens benadrukte hij dat n.a.v. de CCC-terreurgolf in '85 door de procureur-generaal te Gent aan rijkswacht en politie opdracht werd gegeven om van nabij toe te zien op de opslagplaatsen van springstoffen en om de 3 maanden hierover te berichten.

Vanvelthoven had ook gevraagd naar een lijst van dergelijke diefstallen sinds 1 januari 1981. Gol vermeldde er in zijn antwoord 12:

1. 26 Juni 1981: Steengroeven Beez-sur-Meuse en Gourdinne, 52,5 kilo springstof

2. 29 Juni 1981: Steengroeve in Walcourt, 30 kilo springstof

3. 24-26 September 1981: uit een spoorwegwagen Herstal-Zeebrugge: 3.975 patronen 9mm parabellum.

4. 14 Augustus 1982: Politie Gent, 13 dienstpistolen FN kal. 7.65

5. 27 Juni 1983: in de kazerne te Leopoldsburg: 74 defensieve granaten.

6. 19 Maart 1984: in het munitiedepot van Florennes: 193 obussen (de zogenaamde affaire John Wood)

7. 18 Mei 1984: In de steengroeve te Comblain-au-Pont, 21 kilo springstof

8. 4 Juni 1984: In de steengroeve te Ecausinnes: 815 kilo springstof (op verschillende momenten maakten CCC, RAF en Action Directe hiervan gebruik).

9. 30 September 1985: In een militair voertuig te Aarlen: 40 granaten.

10. Tussen 30 Augustus 1985 en 28 november 1985: Bij Cockeril Sambre, 2 obussen van 25mm.

11. 10 Juli 1986: Bij politie [Gemeente onleesbaar], 2 riot guns.

12. 27 Augustus 1986: in steengroeve te Ciney, 1.5 kilo springstof.

De vraag mag toch met recht gesteld worden waarom Justitieminister Gol de diefstal bij de anti-terreurgroep Dyane in '81 niet in deze lijst heeft opgenomen. Drie wapens (2 riot guns en een HK), afkomstig uit deze diefstal werden nu reeds in het kader van de enquête naar de moord op FN-topman Tony Mendez teruggevonden.

Bron: Vooruit | 26 Februari 1987

Het gewezen WNP-lid, die Michel Libert beschuldigd als reus van de Bende van Nijvel, verklaart dat er in opdracht van Libert ook werd ingebroken in de kazerne van Lombardsijde (diefstal van een reeks militaire spullen zoals vesten en rugzakken) en de kazerne van Oostende (blanco documenten waarmee iemand toegang kreeg tot alle Belgische militaire kazernes). De getuige heeft de WNP in 1981 verlaten:

Vanaf dat moment bleef het niet bij louter oefeningen. “Ik kreeg de opdracht mee in te breken in de militaire kazerne van Lombardsijde. Ik heb daaraan deelgenomen. Met een commando van zeven personen ben ik ’s nachts de basis binnengedrongen om een reeks militaire spullen te stelen, zoals vesten en rugzakken. Later kreeg ik de opdracht om in de kazerne van Oostende blanco documenten te ontvreemden waarmee iemand toegang kreeg tot alle Belgische militaire kazernes.”

Misverstand waarschijnlijk. Zandhaas is misschien 'n typisch Nederlandse term. Het betekent niks meer en niks minder dan soldaat, infanterist, het voetvolk. Gespecialiseerd om zich snel in te graven aan het front, niet om een kazerne te bewaken. De zandhazen waren nl. allen dienstplichtigen, schooljongens met nauwelijks les in wapengebruik en geweldsbeheersing.

Knesselare.

Een stukje uitleg over de dienstplicht in België (puur ter info, rekening houden met ergens een lichte spottende-humor-ondertoon):

België had een hoop militairen in Duitsland zitten, Nederland niet. Wij Belgen waren namelijk bij de overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog en wij vonden het nodig om na de Tweede Wereldoorlog, Duitsland te gaan bezetten (in het deel welke bezet werd door de Britten). Een 3de keer die Duitsers in ons richting: no way. Met ons superkrachtig uitgerust leger gingen wij Belgen op ons eentje zelfs desnoods "de Russen" wel terug naar huis sturen als die via Oost-Duitsland in ons richting kwamen.

Van de Belgische dienstplichtigen liep de meerderheid rondjes in Duitsland (West-Duitsland) en niet in België zelf (en kregen zo 2 maand "korting" op hun dienstplicht). In België was het toen bij de generatie na WO2 die dienstplichtig was (tot midden jaren '90 (1993/1995) enkel maar nodig om te zeggen "k heb in Duitsland gezeten" om te weten dat die bedoelde dat hij z'n legerdienst in Duitsland heeft gedaan.

Omdat de dienstplicht werd afgeschaft en jongeren niet meer in het leger moesten omdat dit niet meer van deze tijd was en behoorlijk zinloos was (wellicht de enige goede beslissing die minister Leo Delcroix maakte) werd gedurende lange tijd door diegene die wel hun dienstplicht hadden moeten doen gezegd tegen jongeren die hem net niet meer moesten doen: "best dat jij niet meer naar't leger moet" of "moest jij naar't leger gemoeten hebben, had je wel karakter gehad" of een zin met combinatie van de woorden "leger", "echte vent", "hard", "discipline".

In realiteit was het eigenlijk eerder bijna een scouts-kamp waar er vooral werd "gewacht" tegen dat de Russen eens zouden afkomen wat nooit is gebeurd. Eigenlijk was de dienstplicht (kort door de bocht gezegd) een grote kost/verliespost voor de Belgische staat. Een van de weinigen die er wellicht winst uit haalde, dat waren de toeleveranciers zoals bijvoorbeeld de firma die in stond voor de levering van een stuk van de "haute cuisine": worst en patatten. Rarara wie dat toch kon geweest zijn? (Dat laatste is eigenlijk geen vraag. )