We leven in een land waar de particratie de democratie gewoonweg de gracht in rijdt. Onze bronnen hier op dit forum zijn grotendeels de pers. Hierbij vergeten we veel te vaak dat een onafhankelijke pers ongeveer onbestaande is. Auteurs van boeken over de bende zijn vaak journalisten of ex-journalisten.

Dit topic over de opeenvolgende Belgische regeringen telt amper een paar bladzijden terwijl het in mijn ogen de politiek is en was die de sleutel in handen heeft tot een al dan niet succesvol onderzoek en proces. Het was (en is???) de politiek die zowel de magistratuur benoemde als de pers stuurde.

Ik acht de politiek dan ook verantwoordelijk voor het complot van de stilte. En ik ben niet alleen.

Zeer recentelijk verscheen in Apache een artikel van Walter De Smedt waarin hij zware beschuldigingen uitte aan het adres van een zekere Vande Lanotte. Na het verschijnen van dit artikel zat ik letterlijk en figuurlijk te wachten op een explosie van reactie's in de pers. Het werd wachten op Godot want er kwamen nul noppes niente reactie's. Ook niet van Vande Lanotte Himself.

Dom van mij, want met zijn IQ van 364 heeft de man natuurlijk andere strategieën in zijn hoofd dan antwoorden op het "gelul" van een Walter De Smedt.

Walter De Smedt heeft naar mijn bescheiden mening nochthans spijkers met koppen geslagen. Had Vande Lanotte niet bestaan dan zat ik momenteel op de Bahama's een boek te lezen en was ik niet veroordeeld tot dit armoedig bestaan en het schrijven op een forum dat even veel posts wist dan dat ik er kan schrijven.

Terzake, een stukje uit het artikel van Walter De Smedt:

Geest van Vande Lanotte

De verantwoordelijkheid voor die radicale maatregelen van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, Johan Vande Lanotte (Vooruit), kan niet worden ontzien. Het is onder en door zijn beleid dat de rijkswacht verder kon gaan met het uitvoeren van geheime en parallelle operaties die tot de grootste disfuncties hebben geleid. Waarom hij het deed, heeft Vande Lanotte intussen bekend. Zijn boek draagt de toepasselijke titel Machtspoliticus pur sang.

Nadat de Keizer van Oostende zijn politieke macht verloren had, werd hij advocaat in het kantoor dat de belangen van de slachtoffers van de Bende vertegenwoordigt. Omdat dat kantoor inzage had in een groot deel van het dossier en het de evolutie van het nog steeds lopende onderzoek op de voet volgt, lijkt de aanwezigheid van Vande Lanotte veel op een bewaker van de stilte. Om zijn verantwoordelijkheid voor de ontsporingen van de rijkswacht in de Turkse operaties te keren heeft Vande Lanotte nu zelfs een tribunaal opgericht dat de schending van de mensenrechten door Turkije aanklaagt. Ook in de huidige werking van de parketten is de geest van Vande Lanotte niet weg te denken. Het is op zijn initiatief dat de justitieminister het monopolie van het strafrechtelijke beleid verkreeg waardoor alleen hij beslist over de richtlijnen die door de parketten verplicht moeten worden opgevolgd.

Of het een complot moet genoemd worden, is bijzaak. De hoge parketmagistratuur was niet in staat de eigen onafhankelijkheid veilig te stellen. (...)

Bron » Nieuws