Wel eigenlijk meer een voorstelling van wie ik ongeveer ben, een soort “disclaimer”, zodat men zich niet hoeft af te vragen wie ongeveer er nou weer achter deze alias zit.

De hoofdreden om mij uiteindelijk in te schrijven, is om zo beter bij te blijven betreft toevoegingen op het forum etc.
Mijn bijdragen zullen heel erg beperkt blijven, als ze er al zullen zijn.

Ten eerste omdat ik niets meer weet dan de gemiddelde ander, ten tweede omdat op dit forum talloze mensen aanwezig zijn die wel degelijk betrokken zijn.

Hetzij spijtig als slachtoffer cq. overlevende, hetzij beroepsmatig destijds. Ongeacht hun betrokkenheid lijkt het me aannemelijk dat velen getekend zijn niet alleen door de feiten, maar ook door al hetgeen in de 35 + jaren daarna is gebeurd, of niet is gebeurd.

Feitelijk heb ik dus niets te zeggen en hoeft U dit dus niet eens te lezen.

Wat is dan de reden van mijn interesse in De Bende van Nijvel, sinds 1983 ?

Ik heb, als zovelen, deze hele periode heel bewust als jonge tiener meegemaakt, in de Zuidrand.
Het heeft heel erg veel indruk op mij gemaakt. Ik herinner mij goed dat ik een heel onbehaaglijk en luguber gevoel had in die tijd. Het waren zeer akelige, ernstige, onbegrijpelijke misdaden. Na Overijse/Braine ging het leven gewoon door en gaandeweg ging ik mij ook weer op mijn gemak voelen. Toen kwam Aalst.
Ik ben verder niet daadwerkelijk betrokken op wat voor manier dan ook. Ook heb ik bij mijn weten nooit direct betrokkenen gekend in België.

Eenmaal terug in Nederland was er al die jaren met vrijwel niemand over te praten. Men kent hier hooguit de naam van de bende en dat die mensen doodschoten. Kennis van België is vaak beperkt tot enkele campingvakanties en frietjes met bier.
Ik ben het verhaal altijd blijven volgen. Heb zo’n beetje alle literatuur wel gelezen in de loop der jaren, alsook een groot deel van dit forum, en van de franstaligen.

Mijn theorie:

1.    Korte antwoord: Ik weet het niet.

2.    Lange antwoord: Ik sta voor alles open, vermits het aannemelijk en bewijsbaar is.

Als ik ooit al een (kritische) vraag mocht stellen dan is dat zeker géén persoonlijke aanval of “internet-trolling” of wat dan ook.
Voor wat het waard is:

Destijds lieten de Nederlanders zich voorlichten door de Vlamingen om zich heen. Gewone mensen, goede baan, familie etc.
Het was toen helemaal géén mysterie. Algemeen hoorde ik “het is dat tuig uit Sint-Pieters Leeuw”, Halle en omstreken en meer van dat. Banditisme dus, alleen kon justitie er nog géén vinger achter krijgen, maar dat kwam wel. Zeker géén intrigerende complotten vanuit de Rijkswacht, laat staan internationaal. Ik denk niet dat men iets wist.
Dat is wat gewone mensen om mij heen dachten. Het hele complot- en wantrouwen gebeuren is pas jaren later massaal gekomen. Vooral na de Borains rechtszaak.

Veel van dergelijke theorieën zijn gekomen via zeer onbetrouwbare rotte appels uit het milieu, al dan niet ooit Rijkswachter geweest. Met inachtneming van het grootste respect, begrijpelijkerwijs op een gegeven moment ook door advocaten van slachtoffers of hun families, welke begrijpelijkerwijs ernstig gefrustreerd raakten door het evident inefficiënte onderzoek en de onvoldoende communicatie. Uiterst slechte organisatie, niets meer en niets minder.

Mijn eigen beleving is dat men in die tijd wel degelijk zeer zijn best deed. Rijkswacht, Justitie, politiek etc. Wellicht teveel, getuige het dossier vandaag de dag.
Probleem is dat in de jaren tachtig heel erg veel gebeurde, waar België en haar dienaars toen niet op voorbereid waren. Een heuse misdaadgolf, zelfs tot aan officiële terreur toe. Tot ver in de jaren negentig hebben geldtransporteurs gestaakt omdat zij hun leven niet zeker waren.
De misdaad was massaal aanwezig en vele stappen voor.

Terug naar de jaren tachtig:
Veel heb ik sindsdien zien veranderen ten goede in dat land. Echter destijds was er een politie-oorlog welke niet onderschat dient te worden. Een taalstrijd waar ik wijselijk niet verder op in ga. Een klassenstrijd, zonder mij tot een bepaalde politieke overtuiging te rekenen: ja er was uitgebreid sprake van een soort van talen-, klassen- en politiestrijd. Strijd op alle niveaus van de samenleving, waardoor men zich vooral druk ging maken om de eigen directe levenssfeer.

Het land was opgeknipt in enorm veel micro-eilandjes, wederom onderverdeeld in micro-eilandjes. Politiek was ongezond zeer uitgebreid verweven met diverse machten. Politie was onderbezet, onderbewapend, ondergetraind en werd gehinderd in haar functioneren door allerlei politieke belangen. Eén groot eindeloos web van intrige. En ja, wellicht rotte appels in verschillende gradaties her en der. Maar een geniaal complot ?

Er was ook een diepe economische crisis, remember ? En een internationale: USA-USSR en nog veel meer.
Sabotage ? Ja, maar niet bewust en zeker géén directe belangen in deze walgelijke misdaden. Men diende uitgebreid micro belangen en/of werd gehinderd om andere redenen. Of was met andere dingen bezig. Wellicht ook enige corruptie of zelfs verwevenheid soms. De organisatie van het land liep achter, tegenover de georganiseerde misdaad. Vele decennia achter.
Heeft men zijn best gedaan ? Ja, vanaf dag 1, tot aan twee parlementaire commissies toe, tot aan debatten vandaag de dag toe. Ter ondersteuning van de dorps-gendarmes heeft men aanvankelijk zelfs een elite eenheid opgericht voor de regio. Bizar door velen genoemd als verdachten vandaag de dag. Inhaalslagen die men tevergeefs probeerde te maken worden vandaag de dag als dubieus geduid: extra bewapening etc.

Er zijn cruciale zaken niet gedaan, grofweg in de periode 1980-1990.
Door onkunde, onvoorbereidheid en vooral door vervuiling van kunde met politiek en allerlei andere onzin van dien aard.
Dat is nooit meer in te halen, je kunt de klok niet terug draaien.

Al zou vandaag iemand steevast zeggen “ik heb het gedaan”, het zal altijd in twijfel worden getrokken. Het gaat veelal om zeer onbetrouwbare enge mensen en zaken zijn niet meer afdoende na te trekken na al die jaren. Laat staan te bewijzen. Zie de talloze gedreven graafpogingen van de afgelopen jaren: men heeft meer nodig, iets. Men staat nu nergens.

Ik hoop van harte dat de reden van verlenging is geweest dat men wel degelijk hoopvolle pistes bewandelt en daadwerkelijk resultaat boekt. Ik hoop het van harte en roep eenieder op deze onderzoekers niet te hinderen en onbeperkt mandaat te verlenen.
Mijn diepste eerbied voor alle betrokkenen, en ik hoop dat het vooral ooit voor U op enigerlei wijze goed mag komen voor zover mogelijk, althans beter dan dat het nu is.

U merkt, ondanks mijn volle hoop, begin ik al meer de historische/academische weg te bewandelen in plaats van de juridische.
Ik hoop van harte dat ik voorbarig ben en ongelijk heb. Het is voor mij gemakkelijker als niet betrokkene, dat snap ik echt wel.

U merkt ook wellicht op dat ik nogal van de eenvoudige ben dus: bandieten tegen welke op dat moment de samenleving niet was ingericht, veeleer massaal over elkaar heen viel, zoals verwachtbaar en reeds al lang gebeurde.

Nogmaals, ik sta open voor alles, maakt mij niet uit wie of wat het waren, als ze maar gepakt worden en gestraft.

Hoogachtend.