Marcel Habran, bijnaam Le Grand Marcel, wordt in 1934 in Luik geboren en draait decennialang mee in het criminele circuit. In het begin van de jaren zeventig geldt hij al als een specialist in het overvallen van geldtransporten en posterijen.

In 1974 wordt hij voor het eerst veroordeeld. Het Brabantse assisenhof geeft hem achttien jaar cel voor de moord op een geldkoerier in 1972. De openbaar aanklager omschrijft Habran als de president-directeur-generaal van het groot-banditisme. Na zijn voorwaardelijke vrijlating, begin jaren tachtig, vestigt Habran zich in een kasteel in Matton, in de Franse Ardennen. Dit komt op naam te staan van zijn vrouw en van een offshore-maatschappij in Gibraltar.

In 1991 veroordeelt de Brusselse correctionele rechtbank hem tot zes jaar cel wegens autodiefstallen en heling van wapens, munitie en explosieven. Habran doet zelf zelden mee aan de overvallen. De uitvoering laat hij over aan jonge criminelen afkomstig uit Oost-Europa of Italië.

Vanwege de begeleiding van de geldtransporten door de Rijkswacht verlegt de bende haar werkterrein naar Luxemburg. De federale politie pakt donderdag 31 oktober 2002 Marcel Habran en zijn Brusselse metgezel Jean Renson op, samen met nog zes andere verdachten. De voor zijn leeftijd opvallend fitte Habran ruikt klaarblijkelijk onraad. Wanneer de politie bij het krieken van de dag aanbelt is hij geenszins verrast. Hij heeft een indrukwekkende reistas klaargezet omdat hij er vrijwel zeker van is dat hij 's avonds niet naar huis zal terugkeren en dat is inderdaad ook het geval. Zo'n 350 politieagenten nemen deel aan deze actie, die niet alleen resulteert in de arrestatie van Marcel Habran maar ook van een vijftiental andere verdachten en vier of vijf van zijn luitenants. Ze worden allen ter beschikking gesteld van het parket van Luik.

Aanklacht: acht moorden & 25 overvallen

Eind juli 2008 pakt de politie vier verdachten op die een moordplan beramen tegen Marcel Habran. Voor 25.000 euro zijn ze bereid Habran, de oudgediende onder de zware overvallers, om te brengen. Habran zelf tilt niet zwaar aan het moordplan. Op 3 september 2008 staat Habran in Luik terecht voor acht moorden en 25 overvallen, onder meer op geldtransporten.

Het dossier omvat om twintig onderzoeken, goed voor zeventig misdrijven, vijftig verdachten en meer dan tien doden. Het dossier bevat onder meer de overval op een geldtransport op de E40 in Borgworm in 1998. Daarbij vallen twee doden. Zijn slachtoffers zijn voornamelijk bendeleden of ex-bendeleden, maar ook geldkoeriers.

Samen met Habran staan nog elf andere personen terecht voor het assisenhof in Luik. Marcel Habran riskeert een levenslange opsluiting. Op 3 maart 2009 veroordeelt het assisenhof Habran tot een celstraf van 15 jaar. Hij wordt schuldig bevonden aan het leiden van een criminele organisatie en voor een dodelijke overval op 12 januari in 1998, op een geldtransport in Borgworm. Nog geen half jaar later, op 2 juni 2010 komt Habran weer vrij onder voorwaarden.

Vandaag de dag rijdt Habran rond in een gammele Renault Twingo, niet meer in een Ferrari zoals tien jaar geleden. Zijn kasteel in het Franse Maton heeft hij geruild voor een piepklein flatje in Etterbeek. Maar als Le Grand Marcel binnenkomt in het chique café Kwak in Sint-Lambrechts-Woluwe, kijkt iedereen nog altijd naar hem. De vrouwen in de eerste plaats. Habran ziet er afgetraind uit. “Elke dag sport, lopen en in de gym. Anders word ik gek.” Hij lijkt op de acteur Jean-Paul Belmondo, weggelopen uit een oude Franse gangsterfilm met alleen maar sympathieke boeven. Typische uitspraak van Habran: “Zeg maar Marcel tegen mij, we gaan hier niet onnozel doen, hè. Ge moet geen schrik van mij hebben.”

Bron: Panorama.nl | 14 maart 2017