Hoe een reus een muis baarde – Razzia naar Bende van Nijvel veroorzaakt door geruchten en vermoedens
“Een slag in het water, een volle dag hard werk die helemaal niets heeft opgeleverd”, zo zei ons iemand van de politie over de zogenaamde ‘operatie Vietnam’. Alle personen die bij razzia’s en huiszoekingen woensdagochtend over het hele land werden voorgeleid naar de rijkswachtkazerne van Brussel en daar de hele nacht werden aan de tand gevoeld, werden, op één na donderdagochtend vrijgelaten.
Eén van hen werd eerst overgebracht naar het parket van Nijvel en kwam pas donderdagavond op vrije voeten: Paul (*), een man van zo’n 1m90 uit Waterloo, een erg vlotte chiropractor, die er echter van verdacht wordt cocaïnomaan te zijn en, om aan geld voor het kostbare witte poeder te geraken, overvallen te hebben gepleegd met de hulp van vrienden. Dat was de werkhypothese van het gerecht. Het beschikte bovendien over een soort van ‘pseudo’-bekentenissen van Paul, die blijkbaar een hoogst ongewone visie heeft op de maatschappij. Dat alles veroorzaakte de ‘operatie Vietnam’, zo genoemd omdat Paul een paar jaar in Vietnam zou hebben doorgebracht.
Puzzel
De speurders, zowel van B.O.B. als van gerechtelijke politie beschikten al geruime tijd over heel wat tips, aanwijzingen en vermoedens. Na de bloedige overvallen te Overijse, Eigenbrakel en Aalst regende het indicaties op de ‘Cellule Brabant Wallon’ aan de Leuvenseweg te Brussel, waar alle gegevens samengebracht worden. Men trok er alles na, schakelde infiltranten in, men heropende dossiers, ging vriendschapsbanden na, legde verbanden. Sommige personen werden gevolgd. Ten slotte vielen bepaalde delen van de puzzel in elkaar. Sommige stukken schenen echt te passen.
Bovendien was er bij verscheidene verdachten een motief aanwezig: hun verregaande toxicomanie en dus hun onblusbare behoefte aan geld. Men weet dat sommige verdachten per dag voor 200.000 frank aan drugs nodig hadden.
Huiszoekingen
Ten slotte kregen de onderzoekers de vage bekentenissen van Paul in handen. En toen besloten zij over te gaan tot de actie.
Woensdagochtend werden een 60-tal leden van de gerechtelijke politie, de rijkswacht en soms ook de plaatselijke politie ingeschakeld. Op minstens twaalf adressen werden huiszoekingen verricht. Zo viel de politie binnen in een garage aan de Barastraat te Anderlecht, in een appartementsgebouw aan de Sterrekundigenstraat te Ukkel, in het ‘Châlet du Gymnase’ in het Ter Kamerenbos en in de woning van de ouders van Paul te Waterloo. Er werd ook een huiszoeking verricht bij een andere chiropractor, Willy (**), een vriend van Paul. Willy ligt zeer zwaar ziek in de reanimatie-afdeling van een ziekenhuis. Hij zou het slachtoffer geworden zijn van een beroerte, volgens de politie mogelijk na een overdosis.
Beresterk
Paul is 1m90 groot, blond en onvervaard. Hij beschikt over een Herculiaanse kracht. Dat ondervond onlangs nog een kelner van een restaurant te Ukkel toen Paul de soep koud vond en de kelner met één hand in de lucht stak.
Paul is een echte tweetalige: hij groeide op te Halle en kent de streek als zijn broekzak. Hij schakelt soms, zonder dat hij het zelf merkt, over van het Frans op het Nederlands. Hij heeft een zeer typische gang, de gang van een grote man, met brede stappen. Zijn gebaren zijn meestal wijds, onverwacht en opvallend. Ook dat heeft de speurders te denken gegeven: zijn houding beantwoordt aan alle getuigenissen over de ‘reus’. Hoewel hij er bijna 50 is, ziet Paul er zeer jong uit. Men zou hem hooguit 35 geven, ten minste, als hij niet in staat van ontbering verkeert.
Zijn geweldige kracht heeft hem geholpen bij zijn praktijk als chiropractor. Chiropraxie is een vorm van zeer krachtige massage waarmee bepaalde ziekten en spierklachten zouden genezen worden. Deze techniek is afkomstig uit Amerika, waar Paul trouwens het vak zou geleerd hebben. Het is in die periode dat hij naar Vietnam zou geweest zijn.
Blunder?
Paul heeft meestal avontuurlijk geleefd. Twintig jaar geleden werd hij aangehouden in Canada voor drugsmokkel, een zaak waarbij ook een dode viel. In Toronto werd hij veroordeeld tot 10 jaar opsluiting, maar hij werd eerder vrijgelaten en belandde in 1973 in België. Hier kreeg hij last met het gerecht wegens het onwettig uitoefenen van de geneeskunde. Hij verhuisde naar Italië, waar de chiropraxie toen ophef maakte. Volgens de Italiaanse politie raakte hij daar echter verwikkeld in een zaak van diamantsmokkel.
Iemand kwam dat te weten en poogde Paul af te persen. Daarop zou Paul de man een bijzondere behandeling gegeven hebben, een zo straffe behandeling dat de afperser overleed. Het ljik werd, gewikkeld in een tapijt, teruggevonden in de buurt van de Villa Borghese. Met de hulp van de Camorra, een tak van de maffia, zou Paul dan Italië zijn uitgesmokkeld. Andere bronnen echter, spreken in dit verband niet van de Camorra maar van de Rode Brigades. Dat zou later interessant kunnen blijken in verband met het CCC-onderzoek.
Paul dook terug op in België De Italiaanse politie achterhaalde achteraf wat er gebeurd zou zijn en zond een aantal radiogrammen naar Interpol-België. Daaraan zou echter geen gehoor zijn gegeven. Heeft de politie daar geblunderd?
Schuinloper
Twee jaar geleden geraakte Paul te Antwerpen betrokken in een zaak van zwendel met jeans maar hij was er het slachtoffer van: hij had geld van zijn ouders geïnvesteerd in een zaak die echter bedrog bleek. Een paar maanden later raakte Paul verzeild in een andere zaak van valse postzegels, met een man uit Wemmel. Dat dossier wordt nu heropend door de gerechtelijke politie.
Omstreeks deze periode was de Bende van Nijvel erg actief. Voor sommige kritieke data in die periode (Ohain, Beersel) zou Paul afwezig geweest zijn op zijn werk. Dat wordt nu nagetrokken. Ook was Paul toen betrokken bij een ongeval, waarin een meisje het leven verloor: hij liet één van zijn gedrogeerde vrienden met zijn auto rijden, in gezelschap van het meisje, terwijl hij met haar moeder een nummertje maakte.
In de lente van 1984 was Paul opnieuw betrokken bij een incident met de politie. Hij kwam op een afspraak in het Hilton-hotel in verband met een zaak van gestolen schilderijen. Toen de politie hem wilde inrekenen, nam hij de benen. Er volgde een wilde achtervolging door Brussel en ten slotte werd Paul klem gereden. Hij zat toen één maand in de gevangenis.
De ouders van Paul zijn brave mensen, die de verwildering van hun zoon met verbijstering hebben gevolgd. Hun woning te Waterloo, waar Paul opnieuw onderdak heeft gevonden na zijn avonturen, ligt als het ware in het midden van het terrein van bedrijvigheid van de Bende van Nijvel.
Maar of dit alles voldoende is om iemand als hoofdverdachte van de Bende van Nijvel te beschouwen? Nee, zo bleek dan gisteravond duidelijk.
Bron: Het Laatste Nieuws | 22 november 1985
Paul, de grote blonde kerel uit Waterloo, in wie de speurders aanvankelijk de fameuze ‘reus’ zagen omdat hij reeds eerder overvallen zou hebben gepleegd om cocaïne te kunnen kopen, heeft zijn vrijlating aan de muts (**) te danken. Op verzoek van het gerecht werden de hoofdharen, die op de muts werden aangetroffen, met die van Paul vergeleken en het resultaat bleek negatief. Dankzij zweetvlekken op het hoofddeksel konden deskundigen ook de bloedgroep van (vermoedelijk) de ‘reus’ achterhalen. Ook deze bloedgroep stemde niet overeen met die van Paul.
Bron: Het Laatste Nieuws | 2 december 1985
(*) In het krantenartikel wordt de voornaam als ‘Paul’ geschreven. In het boek van Hilde Geens wordt ‘Pol’ gebruikt. Ik weet niet welke van de twee schrijfwijzen de exacte voornaam is van de toenmalige verdachte.
(**) In het krantenartikel wordt de voornaam ‘Willy’ gebruikt voor de vriend van 'Paul'. In het boek van Hilde Geens gebruikte Geens de naam 'Michel Toubib'. Ik weet niet welke van de twee de namen (Willy of Michel Toubib) de juiste naam is voor deze vriend van 'Paul'.
(***) Het gaat om het vissershoedje gevonden na de feiten in Aalst.
