Re: Aalst: Proloog
Eerlijk gezezgd heb ik erover getwijfeld dit te zeggen omdat ik niet zeker ben, dat eerste gezicht en confrontatie bij de overval, die eerste fractie van een seconde, dat beeld heb ik bij het verlaten van een hotel in New York opnieuw gezien. De voorbije 24 jaar ik heb redelijk veel gereisd, ook professioneel natuurlijk. Ik meende Patrick Haemers te hebben erkend in 1994 (dus na zijn zogezegd dood) op straat. Ik ben in alle bescheidenheid iemand met een sterke persoonlijkheid en bijgevolg is mijn fysieke verschijning opvallend.
Dus in NY loop ik de straat op en kruis op een bepaald ogenblik een man, een man waarmee ik heel even oogcontact had. Mijn gevoel alleen op dat moment was raar. Ik vertelde dat aan telefoon met mijn ouders, en kreeg de raad om dit te vergeten en los te laten. Maar blijkbaar zijn er nog mensen die die stelling geloven dat Patrick Haemers leeft.
Op raad van een vriend heb ik een aantal boeken gelezen, boeken waarin de modus-operandi van bepaalde systemen wordt beschreven. Bv. undercover acties die zodanig uit de hand lopen dat misdaad en veiligheid samen criminele zaken regelen. Komt aan het licht en wordt berecht. Zit in de gevangenis, en dan komt het verhaal. Iemand die veel weet, de vuile was van een systeem dreigt buiten te hangen, die ruimt men niet zomaar uit de weg. Hij zou praten zij hij, wel hij zal een tijdje in de safehouse verbleven zijn om dan met een andere id de wereld in te gaan. Het feit dat deze systemen gebruikt worden, waarom zou men dat bij Patrick Haemers niet gedaan hebben.