Re: Zoekactie Ronquières: 1985-1986
Klopt volledig, de eerste uren/dagen vormt er zich roest (corrosie) op het ferrometalen voorwerp. Deze corrosie zal het voorwerp, indien het volledig ondergedompeld blijft, grotendeels beschermen tegen verdere aantasting. Let wel dat het koffertje 'gelakt/behandeld' was. De aantasting zal dus trager verlopen.
Deze foto was na 11 dagen (ik blijft de test verder doen, kost niks, waarom niet dus, juist mijn huisdier op afstand houden, want die vindt het super interessant :-) ) maar ik kan enkel vaststellen dat het roestproces tot nu tot vrij lineair blijft doorgaan vanaf begin (bij bijvoorbeeld cortenstaal zou dit anders zijn). Ik zie nu na 14 dagen nog geen stabilisatie van de corrosie.
Als je naar het koffertje kijkt, let vooral op de delen van het koffertje waar staal bloot zat, beschadigingen, zones met gebruiksporen met beschadiging van de lak, geforceerde sluitlip, stalen niet behandelde handvaten zijkant en de geforceerde beschadigde zone. Uiteraard zal de lak die op de staalplaat zat op niet beschadigde behandelde delen, die staalplaat beschermen (voor een zekere tijd), daar hebt u absoluut gelijk in. Was het kistje onbeschadigd, gemetalliseerd geweest en gepoedercoat (zoals wel eens terug gevonden brandkasten), dan had het verhaal heel anders geweest. (zie ook mijn vorige post hierover)
Het testje is uiteraard geen wetenschappelijke in een erkend labo gecontroleerde test. Mijn enige bedoeling is een indicatie te krijgen of dit kistje een jaar op de bodem van dat kanaal heeft kunnen liggen. Ik kan enkel afleiden uit wat ik zie, dat het voor mij niet geloofwaardig is dat het kistje een jaar onder water heeft gelegen of het zou volledig een jaar 100% luchtdicht afgesloten zijn geweest wat niet realistisch is. De corrosie is eigenlijk nog meer dan ik verwacht had. Als ik de details van het kistje vergelijk met mijn test, dan zou ik de onderdompeling ergens op rond de 48h leggen.
Ik heb waarschijnlijk zoals velen altijd gehoopt dat de vondst in Ronquières een topvonst was van de DELTA-cel. Het is jaren toch een soort houvast geweest. Maar ik zie wat ik zie.
Het enige wat ik wel heb opgemerkt, dat in water met een duidelijk lagere ph (toevoeging azijn) , de corrosie wat trager verloopt, maar ze is er wel. In een duidelijk zouter milieu gebeurt de corrosie even snel en intens als in gewoon kraantjeswater, daar merk ik eigenlijk niet zo een verschil. Ik ga er vanuit dat het water in Ronquères rond de standaard ph 7 moet liggen. Zuurder milieu zou raar zijn. (er kan altijd een tijdelijke vervuilende lozing zijn, maar niet permanent) en contaminatie door zeewater kan je verwachten in dokken in een haven zoals Antwerpen, maar niet daar.
Beschouw het als een indicatie, niet meer, niet minder. Als indicatie dat het verhaal van 1 jaar onder water niet echt bevestigd.
En een indicatie dat de stelling van enkele dagen onder water geloofwaardiger is.
Er zijn universitaire labo's die dit uiteraard veel beter en gedetailleerder zouden kunnen vaststellen dan deze huis, tuin en keukentest, maar het verschil kan nooit spectaculair groot zijn. Als iemand een vergelijkbaar geldkistje heeft met gebruikssporen en dit mag op dezelfde wijze worden beschadigd en opengebroken, dan wil ik graag die test nog eens overdoen. Maar dat kan die persoon natuurlijk ook zelf.
Nog een opmerking :
Ik heb met een slotenmaker (specialist in openen brandkoffers) over het kistje en de beschikbare foto's gesproken en die zei het volgende (zonder dat ik heb gezegd wat het in feite was) :
het kistje is wel heel agressief geopend (koevoet of grote tournevis en hamer), want blijkbaar kan je dergelijk slotje gewoon met een boortje gemakkelijk en simpel open boren. Zou geen 2 minuten werk zijn . De man vond het eigenaardig dat iemand zo geweld gebruikt om het te openen en dat dit dan zeker niemand is met een beetje kennis van bijvoorbeeld inbreken.
Ik geef het voor de volledigheid maar mee als iemand over daderprofielen nadenkt.