Inderdaad, het was waarschijnlijk voor de daders van de inbraak in de Colruyt een godsgeschenk dat er toevallig een koppel bij betrokken raakte dat enige bekendheid had in Brusselse milieu's. Want de mythe van "de bende van Nijvel" was ontstaan, met een pers en politiek die gretig mee op de kar sprong.
En ja, extreem rechts bestond zowel privaat als binnen de rijkswacht, corrupte flikken ook, overvalbendes waren er, verzekeringsfraude van alle tijden, sexfeestjes zijn van alle tijden, pedofilie ook, de oprichting van de militaire veiligheid na WOII is ook niet wat het moet zijn, de bendes uit het rattenkwartier waren ook geen lieverdjes, Gladio een feit, enz. Maar alles op één hoop gooien is nefast voor het onderzoek. En dat er hier en daar een overlapping is, dat zal zeker zo zijn. Ongetwijfeld, soort zoek soort. Crimineel zoekt wapendealer, politieman zoekt infiltrant of tipgever, dief zoekt een heler of klanten voor zijn gestolen koopwaar, extreem-rechts zoekt gelijkgezinden, enz.
Zie het als een complexe soep. Als er 10 verschillende ingrediënten klaar liggen voor de kok begint te koken, dan ga je ze allemaal herkennen. Maar eens de soep gekookt, gemixt en heet opgediend, wordt het herkennen van de ingrediënten veel moeilijker. En doe er dan nog goed wat zout en peper bij en het wordt onmogelijk.
Hoe groter een organisatie is en hoe meer personen er onrechtstreeks bij betrokken zijn, hoe groter de kans was dat het ondertussen zou zijn uitgekomen. Hoe kleiner het groepje, hoe moeilijker het wordt, want het omerta gevoel heeft dan veel meer invloed.