In het Franstalig extreem-rechtse milieu figureren een aantal bewegingen, organisaties en groepen die men niet terugvindt in de kieslijsten. Dit wil niet zeggen dat ze compleet zonder belang zijn. Neem bijvoorbeeld de groep DELTA (Défense de l'Europe de les Libertés, de son Travail et de son Autonomie). Aanleiding tot de oprichting van deze organisatie in 1982, is de moord op een jonge Belg (Bruno Togni) door een Noordafrikaan in één van de Brusselse deelgemeenten. Belangrijkste strijdpunt is voor DELTA een anti-immigrantenpolitiek: strijd tegen clandestiene immigratie, uitwijzing van delinquente en langdurig werkloze migranten, uitsluiting van OCMW-voorzieningen van de niet-Europese migranten. DELTA ziet zichzelf als een pressiegroep. De leiders van de organisatie Nicolas Conti en Jacques Calmeyn besloten nochtans hun kans op de politieke scène te wagen en namen deel aan de stichting van l'Union pour une Nouvelle Démocratie (UND).

Dit politiek avontuur was evenwel van korte duur. DELTA zag zich genoodzaakt haar activiteiten te staken toen haar leiders op grond van de wet op het racisme (de wet Moureaux) voor de rechtbank gedaagd werden door de beweging tegen het racisme (BRAX). Aanleiding tot deze klacht was 'de voortdurende propaganda pro-rassensegregatie en discriminatie'. Nochtans werden Conti en Calmeyn door de correctionele rechtbank in 1986 vrijgesproken, vrijspraak die door het Hof van Beroep in 1987 werd bevestigd. Nog voor het opdoeken van DELTA hebben in 1983 enkele leden, waaronder Jacques Calmeyn, een nieuwe organisatie opgericht: de vzw CERSBER (Centre d'Etudes et de Recherches Socio-Biologiques et Raciales).

Deze vzw die slechts uitgroeide tot een kortstondig randverschijnsel, telde onder haar leden een zekere Michel Libert. Deze laatste werd lid na zijn strepen verdiend te hebben bij het Front de la Jeunesse en Westland New Post voor wiens rekening hij vertrouwelijke documenten stal in het NAVO-hoofdkwartier in Evere. Hij had toegang tot de NAVO in zijn hoedanigheid van onderofficier bij het Belgisch leger. De oud-gedienden van DELTA en CERSBER, enigszins verweesd achtergelaten, bleven niet lang actief.

Bron: De barbaren: migranten en racisme in de Belgische politiek | Hugo Gijsels, Hoessein Boukhriss, Veerle Hobin

In het tijdschrift Thingvellir, waarvan Michel Libert directeur was, lezen we achteraan een gedicht ondertekend door Delta. In de laatste strofe wordt opgeroepen tot de gewapende revolte:

Révolte

Terre de nos aïeux, les anciennes épopées
Te célèbrent et t’adulent … Terre des anciens preux
Que se passe-t-il donc de nouveau sous les cieux
Pour que tant de héros qui leur vie ont donnée
Soient maintenant morts deux fois (dans la cœur et l’idée de leurs fils oublieux de tant de gloires passées?)

Jean-Marie est en fuite pour s’être défendu …
Les chefs même du peuple se sont-ils donc rendus
A l’ennemi obscur? Quelqu’un l’aurait-il vu?
Allez-vous donc vraiment me contraindre à écrire
Pour être véridique: "Ne faudrait-il pas dire qu’à l’ennemi secret les chefs se sont vendus?"

Jean-Marie est en fuite, Bruno assassiné
Ses meurtriers s’esclaffent: ils sont mineurs. Sans doute …
Quand voudrons-nous, amis, changer enfin de route?
La justice officielle ose - quelle forfaiture! -
Poursuivre l’innocent, tandis que sous son nez
Ribotent assassins, drogués et pourriture …

Europe réveille-toi: il est temps de combattre
les traîtres, assassins, escrocs, vendus, espions;
L'ennemi est dans nos murs! Il est temps de se battre
Non plus de discuter. Armons-nous, et partons!

Delta,

Mijn vraag is hier: Wie is Delta? Waarom heette het team van Freddy Troch in Dendermonde het Delta-team? Wie heeft de naam Delta-team bedacht?

In het tweede en derde deel wordt een overzicht gegeven van de grote en kleine spelers in het spel en hun verhalen. Geen van allen waren zij echter in staat verder te kijken dan hun eigen beperkte gezichtskring. Een gezichtskring die sterk bepaald werd door het 'verdeel en heers'-principe waarbinnen de medewerkers moesten functioneren. Ook een overzicht van de criminelen die gebruikt werden. Hen werd bijna geen strobreed in de weg gelegd, integendeel, zij kregen alle mogelijke medewerking van een beperkte groep ambtenaren van de FIOD en de CID, met name vanuit Haarlem, voor zover er niet aan de opsporingscriteria voldaan moest worden. Af en toe moest er dus een lading onderschept worden. Een uitzondering daarop vormde de werkelijke Deltagroep van criminelen (en hun beschermheren?), die dankbaar gebruik maakte van de via de media afgeleide discussie. De wijze waarop wordt in dit deel vrij duidelijk. Daarnaast wordt er een verder overzicht gegeven van de informanten, de poppenspelers (degenen die ten dele de touwtjes in handen hadden) en de crime fighters (waarvan dan nog maar bewezen moet worden of ze daadwerkelijk misdaadbestrijders waren).

Opmerkelijke uitspraken

"Cees Janssen was naaste medewerker en vertrouwensman van Dordtse CID'er Frits van der Putten, die werd gezien als de bedenker van de Delta-methode". Inmiddels was duidelijk geworden dat zijn broer, Henk Janssen, ook een opmerkelijke rol speelde in een aantal transacties. Henk Janssen (woonachtig in Luxemburg, zijn vrouw had een topfunctie bij een bank aldaar. JC) kon alles regelen, had relaties op regeringsniveau en was kind aan huis in de directiekamers van de grootste banken. De man bleek handig met BV's te kunnen jongleren en was als financieel expert in staat een ondoordringbaar woud van complexe constructies in elkaar te zetten. Dus ook de zogenaamde frontstore - dekmantelfirma's die facilitaire ondersteuning bieden aan criminele organisaties. Eén daarvan was Icarfin, die was opgezet om drugstransporten af te schermen.

(Cees) Janssen had als douanerechercheur van de FIOD een aantal 'informatieposities' en runde een aantal topinformanten. In die hoedanigheid werkte hij nauw samen met de CID'ers Klaas L. en Joost van V., het roemruchte 'koningskoppel' dat begin jaren negentig voor astronomische bedragen aan drugs Nederland in zou voeren. Het hardnekkige verhaal gaat dat in elk geval Klaas L. aanzienlijke bedragen heeft ontvangen van criminelen. Bedragen die officieel nooit zijn verantwoord. De beide CID'ers stonden eind jaren negentig wel terecht wegens meineed over hun rol in de IRT-affaire bij de commissie Van Traa. Klaas L. werd veroordeeld tot vier maanden celstraf en Joost van V. tot zes maanden. De IRT'ers zijn echter nooit verhoord inzake hun vermeende collusie en criminele activiteiten, laat staan strafrechtelijk vervolgd voor deelname aan een criminele organisatie met het oogmerk drugs te importeren. Dus op de vraag wat er met de miljarden aan doorgeleverde contrabande is gebeurd, is nooit een antwoord gevonden.

Bron: De jacht op de erven Bruinsma | Bas van Hout