Dit is mijn inziens zeker niet "de" waarheid, maar bevat wellicht en zéker bepaalde elementen die waar zijn; uit wat ik ken van de dossiergegevens omtrent Tania Van Acker, zijn er verklaringen geweest die haar verdenken van Regina Louf gekend te hebben ruim vóór 1989; die verklaringen werden onderzocht, Tania werd daarover ondervraagd, en er gebeurde zelfs een huiszoeking bij haar ; ook over De Baets en zijn relatie met een ex-prostitué werd onderzoek gedaan. Ik heb het sterke vermoeden dat Ferroni een amalgaam maakt van waarschijnlijkheden en feitelijkheden gebaseerd op dossiergegevens van onder meer uit het onderzoek dat onderzoeksrechter Pignolet voerde/gevoerd had.

In het boek de X-dossiers is sprake van de journaliste Nancy Ferroni die het artikel schreef (zij het dat haar naam niet genoemd wordt maar wel haar codenaam W05)

5 juni 1998. Bij de Brusselse BOB meldt zich getuige W05. In het proces-verbaal 106.707 kunnen we lezen dat deze zoveelste anonieme getuige niet met de letter X wenst te worden aangeduid. `Gezien het actuele klimaat', laat ze in haar verklaring acteren. W05 doet die dag een heel verhaal over een gewezen rijkswachter die aan de bron zou liggen van een lek dat de integrale Neufchâteau-dossiers op de redactietafels van De Morgen en Télé Moustique zou hebben gebracht.

De getuigenis geeft enkele dagen later aanleiding tot een grootscheepse gerechtelijke actie waarvoor onder meer een `cel terrorisme' wordt ingeschakeld. Er worden huiszoekingen verricht. Verschillende mensen worden geconvoceerd voor een verhoor. Zo ook de auteurs van dit boek, van wie er één - Marie-Jeanne Van Heeswyck - in de dolle sfeer van die dagen haar baan verliest. Later komen we er achter wie de mysterieuze getuige W05 is. Zij is een Franstalige journaliste. Een collega.

Hij kan er gewoon geen zin meer in gehad hebben; want hoeveel procedures liepen er al die tijd die te maken hadden met hem? Op bepaald ogenblik heeft hijzelf met Bille de klacht tegen Knack stopgezet. Het werd een eindeloos gevecht en het kostte geld, ook al waren het soms advocaten die door de vakbond betaald werden.

Ik heb de laatste dagen in het boek "De X-dossiers: wat België niet mocht weten over de zaak-Dutroux" zitten neuzen en kan enkel tot de vaststelling komen dat er een link kan gelegd worden met de chantage zoals bij Eurosystem. Je mag het draaien of keren zoals je wil, steeds komen er (dezelfde) rijkswachters in voor die nadien gelinkt worden aan CIA - Mossad - Staatsveiligheid. Steeds draait alles om belanghebbende die chanteerbaar zijn om informatie te krijgen, wapens plaatsen en rechtse sympathieën aantonen.

Deze chantage loopt van Eurosystem kader naar club Le Jonathan en voor de echte vieze mannen naar deze zaak.

Bij toeval iemand leren kennen met DIS. Een vrouw met 76 verschillende persoonlijkheden.
Daardoor en door het feit dat sommige X'en hier ook aan lijden en door het artikel uit bovenstaande post te lezen ben ik mij gaan verdiepen in het fenomeen of de "stoornis" DIS.

Sinds de X getuigenissen heeft de wetenschap wat dat betreft een enorme vooruitgang gemaakt.
Recent verscheen dit:
https://www.umcg.nl/NL/UMCG/Nieuws/Pers … kheid.aspx

Waarin volgende paragraaf:

"Reinders vond dat er sterke verschillen zijn in de doorbloeding in de hersenen en de psycho- en fysiologische reacties op herinneringen aan hun trauma tussen de DIS-patiënten en de andere groepen deelnemers. Reinders: ‘De deelnemers bij wie geen DIS was gediagnosticeerd, waren niet in staat om het patroon van hersenactiviteit na te bootsen van de DIS-patiënten. Dit suggereert dat DIS niet gemakkelijk is te simuleren en niet gerelateerd is aan fantasierijkheid. De studie is een interessante en belangrijke stap voorwaarts in de discussie rond deze psychiatrische stoornis "

Verder staat er ook in het artikel dat DIS niets te maken heeft met de fantasierijkheid van personen.

Maw zou het zeer nuttig zijn de X of X'en hun hersenactiviteit na te gaan ( indien ze daar voor open staan natuurlijk). Blijkbaar is die DIS dus zeer moeilijk te simuleren.

Wetende wat we nu weten zou het dus eveneens  zeer nuttig zijn hun  verklaringen vanonder het stof te halen. ( en ze met andere ogen en kennis te bekijken).

De gedetailleerde beschrijving die X1 van een bepaalde plaats gaf heeft mij nooit losgelaten. Ongelukkig genoeg waren er toen twee kampen, believers en non believers.
En van die laatste categorie zijn er nog veel? TE VEEL.

De morgen heeft ooit gekopt " Regina Louf lijkt steeds minder gek". Positief bedoeld waarschijnlijk maar zeer denigrerend voor Regina. Misschien moet De Morgen 18 jaren later maar eens de moed hebben om te schrijven " Regina Louf was niet gek, wij verontschuldigen ons".

Ik vraag mij af wat het proces Dutroux zou opleveren moesten we het vandaag mogen overdoen. ( met DNA analyses en met behulp van de neuro wetenschap).
Wat mij betreft mogen ze de zaak heropenen.!!!

Tenslotte de tekst met de gedetailleerde beschrijving.

"Aan het einde van haar verhoor tekent X1 op een vel papier een plattegrond van het huis waar de folteringen volgens haar plaatsvonden. Wat ze tekent, is een vrij klassiek patroon voor een Brussels herenhuis, een berg puin die een tuin moet zijn geweest en een ingang naar een kelder. Er zijn enkele opvallende details. Drie krulletjes in de keuken stellen vleeshaken voor. De twee vierkantjes zijn houten tafels die door de oude bewoners waren achtergelaten. In wat de hal moet voorstellen, tekent X1 een dikke streep die er dwars doorheen gaat. Dat was een zware metalen buis waar ze bij haar aankomst over was gestruikeld, legt ze uit. Wie op het onzalige idee is gekomen daar een buis aan te leggen, weet X1 ook niet. Voor al wie zich een oordeel wil vormen over de geloofwaardigheid van X1, is het nuttig te weten dat de speurders van de 3COS begin november geen kennis hebben van het onderzoek dat de GP destijds heeft gevoerd. Nadat ze X1 voor het eerst over 'Christine' hoorden praten, zijn enkele BOB'ers wel in de archieven gaan neuzen. Ze vinden wat oude persknipsels terug over de moord op Christine Van Hees. Daar kan X1 haar kennis niet vandaan hebben. De pers geeft de meest uiteenlopende versies over de toestand waarin het lijk is aangetroffen.Op 4 december gaan de speurders op het Brusselse parket het dossier 64/85 van onderzoeksrechter Van Espen ophalen. Wat ze dan te zien krijgen, doet bij enkelen van hen de stoppen doorslaan. Ze vinden een gedetailleerde beschrijving van de voorwerpen die op de plaats van het misdrijf zijn aangetroffen. Er wordt onder meer melding gemaakt van stompjes kaars en een van bloed doordrenkte Tampax-tampon. Het zijn slechts enkele regeltjes in een gerechtelijk dossier dat, opeengestapeld, twee meter hoog is.

Spijker

De versie van X1 blijkt op bepaalde punten preciezer dan het oude dossier. Daarin heet het meerdere keren dat Christine Van Hees met prikkeldraad is vastgebonden. In de meeste krantenartikelen was eveneens sprake van prikkeldraad. 'Niet waar', zegt X1. 'Het was een elektrische kabel waarvan het omhulsel is gesmolten.' De speurders trekken naar de griffie van het Brusselse parket en vinden de kabel. Het is een elektrische kabel waarvan het omhulsel is gesmolten. In het autopsierapport wordt met geen woord gerept over een metalen voorwerp dat door de polsen van Christine zou zijn geslagen. Na dagenlang bladeren valt het oog van een BOB'er op het proces-verbaal 30.14.321/84, dat de politie van Oudergem in de avond van 13 februari 1984 heeft opgesteld. Daar staat: 'Un clou est planté dans le poignet gauche'. Wat later vinden ze de spijker op de griffie. Het is een gigantische spijker. Tijdens de verificaties die de speurders van de BOB begin 1997 verrichten, blijkt dat de spijker destijds een punt van discussie is geweest tussen de onderzoeksartsen en de mannen die als eersten ter plaatse kwamen. De Oudergemse politieman De Kock zegt dat hij de artsen heeft gewezen op de spijker, maar dat die hem hebben geantwoord dat ze zelf heus wel wisten hoe ze een autopsie moesten verrichten. Brandweerman Norbert Vanden Berghen en zijn collega Yvan Leurquin worden dertien jaar na de feiten nog eens verhoord. Ook zij spreken van een spijker en zeggen niet te kunnen begrijpen hoe de artsen die konden vergeten.

Op 21 januari 1997 wordt de 59-jarige José Ginderachter verhoord. Hij is de zoon van de vroegere uitbater van de champignonkwekerij en heeft nog in het herenhuis gewoond. Wanneer de beschrijving van X1 wordt voorgelegd aan Ginderachter, kan deze niets anders zeggen dan: 'Die persoon moet daar geweest zijn.' Of het nu gaat over de drie vleeshaken in de keuken, het motief in de vloertegels, de twee houten keukentafels, een regenton op de binnenplaats of de toegang tot de champignonkwekerij, Ginderachter kan alles alleen maar bevestigen. De man kan ook verklaren waarover X1 die avond is gestruikeld: 'Die buis in de hal, dat was een onderdeel van de oude vloerverwarming die door het verwijderen van een plankenvloer bloot was komen te liggen.' Advocaat van de duivel spelende, zou je kunnen veronderstellen dat X1 ooit in Oudergem verzeild is geraakt en toevallig de oude champignonkwekerij heeft bezocht. Vermeldenswaard is dat X1 op het ogenblik van de feiten 15 jaar oud was en in Gent woonde. De kwekerij werd een jaar later gesloopt om plaats te maken voor een blok sociale woningen. Maar is wat zij vertelt over de daders niet al te kras? Dutroux en Nihoul, samen aan het moorden in 1985? Was het niet zo dat zij elkaar pas in 1995 leerden kennen?

'Dames en heren, wij hadden X1 niet nodig om deze moord op te lossen', slaat een speurder van de 3COS de leden van de commissie-Verwilghen met stomme verbazing, wanneer hij daar in oktober 1997, achter gesloten deuren, wordt gehoord. De man heeft maandenlang zitten wroeten in het oude dossier van de GP. Zijn conclusie is de volgende: 'De namen van de daders die X1 aanwijst, staan sinds 1984, weliswaar indirect, vermeld in het dossier.' Uit de getuigenissen uit dat jaar blijkt dat Christine van Hees in de maanden voor haar dood een dubbelleven leidde. Ze spijbelde al eerder. Ze kreeg hiervoor, zonder dat haar ouders dit wisten, een ziektebriefje bij dokter Hallard. Op de schaatsbaan had ze volgens vriendinnen en haar broer 'een zekere Marc' ontmoet. Françoise Dubois, de gewezen echtgenote van Marc Dutroux, kan de speurders begin 1997 vertellen dat hij die schaatsbaan regelmatig bezocht. Christine ging ook vaak naar de lokalen van het radiostation van Nihoul. Aan een vriendin had Christine in grote lijnen verteld dat zij met een dubieuze groep volwassenen omging die haar zowel aantrok als afstootte.

En dan te zeggen dat de personen uit de X-dossiers vaak dezelfde waren als de personen vernoemd in het Bende van Nijvel verhaal....................

"Op 30 november 1996 herkende X1 tussen veertig foto’s van rijkswachters, waarvan de meeste niets te maken hadden met deze zaak, die van Bouhouche, Beijer, Mayerus et Amory. Deze behoren tot extreem-rechts en hun namen zijn al gevallen in het dossier van de Bende van Nijvel. Bovendien duidde zij vijf andere rijkswachters aan van wie noch de naam, noch de foto ooit in de pers zijn verschenen. Zij zijn enkel gekend binnen de rijkswacht, als sympathisanten van de vier eerste."
https://bendevannijvel.com/andere/x-dossiers/verbanden/

Het was inderdaad te vreselijk om geloofwaardig te kunnen zijn.