Het (menselijke) genoom bestaat uit coderende en niet-coderende stukken DNA-volgorde. Sequenties zijn coderend als ze genen bevatten met informatie voor de synthese van RNA (ribonucleïnezuur) en/of eiwitten. Daaruit kan de leeftijd, haarkleur, oogkleur en huidtype van een persoon opgemaakt worden, net als zijn aanleg om kaal te worden of een bepaalde ziekte te ontwikkelen. Het grootste deel is niet-coderend DNA, waarmee enkel de identiteit en het geslacht van een persoon kunnen worden bepaald.

In België kan enkel het niet-coderend DNA gebruikt worden in strafrechtelijke onderzoeken, maar in andere Europese landen, zoals Frankrijk of Groot-Brittannië, mogen speurders ook gebruikmaken van het coderende DNA.

Volgens La Libre Belgique en La Dernière Heure hebben de onderzoekers van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC) recent de toestemming gekregen analyses van coderend DNA uit te voeren in het Bende-dossier. Hoe de Belgische wetgeving daarbij precies omzeild is en of er al analyses uitgevoerd zijn, konden de kranten niet achterhalen.

Bron » Nieuws

Belangrijk woordje: recent. In 2000 was het nog niet mogelijk, wettelijk gezien...

En gisteren:

Commissie wil dat speurders meer info mogen halen uit DNA-onderzoek: “Laat hen ook haar-, oog- en huidskleur van dader lezen”

Speurders moeten bij een onderzoek naar een moordenaar of een dief de haar- en huidskleur uit het DNA van de dader kunnen aflezen. Dat is technisch mogelijk, maar is vandaag wettelijk niet toegelaten. Het is een van de wetswijzigingen die wetenschappers binnen de DNA-commissie willen voorleggen aan de toekomstige federale regering.

Als speurders DNA van de dader op de plek van een misdaad vinden, mogen ze nu alleen een DNA-profiel opmaken – een persoonlijke code, zeg maar, om die dan te kunnen vergelijken met een verdachte. Het geslacht van de dader mogen ze ook kennen, maar daar stopt het. Nochtans kunnen wetenschappers eigenlijk véél meer informatie uit DNA halen. Zo zouden ze in een labo kunnen voorspellen wat de natuurlijke haarkleur van de dader is, de kleur van zijn ogen, zijn huidskleur, of hij sproeten heeft en de kleur van zijn wenkbrauwen. Ze kunnen inschatten of hij eerder stijl dan wel krullend haar heeft, of hij kaal wordt, en zelfs de manier waarop hij kaal wordt.

“Alleen, vandaag mogen we dat niet uitzoeken”, zegt Gert De Boeck, operationeel directeur van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC), dat forensisch onderzoek doet voor het gerecht.

Lees hier het hele artikel » Nieuws

Louter bladvulling, een journalist onwaardig.

Ja, helaas. Met een krantenkop als "il y avait quelque chose d’étonnant dans un résultat ADN…” schep je verwachtingen bij de lezer. Maar hij beperkt zich tot het opnieuw opsommen van de feiten die we allemaal van Lebon kennen. Slechts een paar woordjes als slot over het desbetreffende DNA-onderzoek, maar eindigt met een open vraag: "Wat heeft dat onderzoek opgeleverd?". Zoals ik al zei: je reinste bladvulling. Spijtig.

En wat dan gezegd van de profiler, Zucker? Heeft iemand dit rapport ooit gelezen? Is dit ooit gepubliceerd geweest? Lebon stond in haar rapport met stip genoteerd ...